Μια μελέτη έχει προκαλέσει προβληματισμούς σχετικά με τον αυξανόμενο αριθμό ανθρώπων στην Αγγλία και στην Ουαλία, τα πτώματα των οποίων ανακαλύπτονται τόσο αργά που είναι σε αποσύνθεση. Τέτοιοι θάνατοι σε ιδιωτικές κατοικίες αυξάνονται σταθερά στην Αγγλία και την Ουαλία από τη δεκαετία του 1980 και φαίνεται ότι είναι αποτέλεσμα μιας ευρύτερης κοινωνικής κατάρρευσης, αν και η κοινωνική απομόνωση που επέφερε η πανδημία Covid-19 μπορεί επίσης να έπαιξε ρόλο, σύμφωνα με την εν λόγω έρευνα.

Τα ευρήματα

Η έρευνα, που δημοσιεύτηκε στο Journal of the Royal Society of Medicine, υπογραμμίζει πιθανές συνδέσεις μεταξύ της αυξανόμενης απομόνωσης και τέτοιων θανάτων, ακόμα και πριν από την πανδημία Covid-19. Η έρευνα έγινε από ομάδα της οποίας ηγήθηκε η Λουσίντα Χίαμ του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης και στην οποία συμμετείχε και ο Θίοντορ Εστρίν- Σέρλουϊ του Imperial College NHS Healthcare Trust.

Οι ερευνητές ανέλυσαν δεδομένα από το Office for National Statistics (ONS) με θανάτους όπου τα πτώματα βρέθηκαν σε κατάσταση αποσύνθεσης. Η έρευνα έδειξε μια σταθερή άνοδο των «undefined deaths» (απροσδιόριστων θανάτων) – δηλαδή των θανάτων που αφορούν άτομα που πέθαναν στο σπίτι τους, δεν τους αναζήτησε κανείς και εν τέλει βρέθηκαν σε αποσύνθεση – μεταξύ του 1979 και του 2020 και στα δύο φύλα. Οι θάνατοι ανδρών ήταν πιο πολλοί απ’ ό,τι γυναικών, με αυτούς τους θανάτους να αυξάνονται σημαντικά μεταξύ των ανδρών κατά τις δεκαετίες του 1990 και του 2000, όταν γενικότερα η κατάσταση όσον αφορά στους θανάτους και στη θνησιμότητα βελτιωνόταν με ταχείς ρυθμούς. Η επιτάχυνση των θανάτων όπου οι νεκροί βρίσκονται σε αποσύνθεση, ειδικά για τους άνδρες, είναι ανησυχητική τάση, είπαν οι συντάκτες.

«Πολλοί θα σοκάρονταν που κάποιος άνθρωπος μπορεί να βρίσκεται νεκρός στο σπίτι του για ημέρες, εβδομάδες ή ακόμα και για χρόνια, χωρίς να “χτυπήσει συναγερμό” κανένας στην κοινότητα όπου ζει», είπε ο Δρ Έστριν- Σέρλουϊ. «Η αύξηση στους ανθρώπους που βρίσκονται νεκροί και σε αποσύνθεση υποδεικνύει ευρύτερες κοινωνικές καταρρεύσεις τόσο επίσημων όσο και ανεπίσημων δικτύων κοινωνικής στήριξης ακόμα και πριν από την πανδημία. Είναι ανησυχητικές και χρήζουν επειγόντως περαιτέρω έρευνας».

Οι συντάκτες της μελέτης αναφέρουν χαρακτηριστικά, την περίπτωση της Laura Winham, η οποία ήταν 38 ετών και είχε σοβαρά προβλήματα ψυχικής υγείας, η οποία βρέθηκε σε «μουμιοποιημένη, σχεδόν σκελετική κατάσταση» στο διαμέρισμά της στο Woking, Surrey, το 2021, περισσότερα από τρία χρόνια μετά τον θάνατό της.

Το πτώμα μιας άλλης γυναίκας, της Sheila Seleoane, 61 ετών, βρέθηκε σε κατάσταση προχωρημένης αποσύνθεσης στο διαμέρισμά της στο Λονδίνο το 2022, δύο χρόνια μετά τον θάνατό της.

Η Δρ Kamila Hawthorne, η πρόεδρος του Βασιλικού Κολλεγίου των GPs, συνέδεσε την εν λόγω τάση με τη μοναξιά και την απώλεια των κοινωνικών δεσμών.

«Αυτή η μελέτη προκαλεί λύπη σε όποιον τη διαβάζει», είπε. «Η μοναξιά είναι πολύ συνηθισμένη και παρόλο που τη βιώνουν όλες οι ηλικιακές ομάδες, για τους πιο ηλικιωμένους ανθρώπους μπορεί να είναι ιδιαίτερα προβληματική. Ο αντίκτυπος που έχει στην υγεία ενός ατόμου και στην ποιότητα ζωής του είναι έντονος. Η μοναξιά θέτει τους ανθρώπους σε 50% αυξημένο κίνδυνο πρόωρου θανάτου σε σύγκριση με εκείνους με καλές κοινωνικές σχέσεις», ανέφερε χαρακτηριστικά.

Ενώ η πρόοδος στην ιατρική σημαίνει ότι περισσότεροι άνθρωποι ζουν περισσότερο, «μερικοί ζουν δυνητικά για παρατεταμένες περιόδους απομονωμένοι από άλλους», είπε η Hawthorne.

Σημειώνεται ότι την περασμένη εβδομάδα ο ΠΟΥ ανακήρυξε τη μοναξιά σε παγκόσμια απειλή για την υγεία, δημιουργώντας μια επιτροπή για αντιμετώπισή της.

Με πληροφορίες από huffpost, The Royal Society of Medicine, Guardian