Δικαστήριο της Νότιας Κορέας επέβαλε ποινή ισόβιας κάθειρξης σε μια φαν σειρών με εγκλήματα που είπε στην αστυνομία ότι δολοφόνησε μία άγνωστη «από περιέργεια».
Η 23χρονη Jung Yoo-jung, είχε εμμονή με τις αστυνομικές σειρές και τα μυθιστορήματα. Έτσι, αποφάσισε να «δοκιμάσει έναν φόνο», χρησιμοποίησε μια εφαρμογή για να συναντήσει μία καθηγήτρια αγγλικής γλώσσας την οποία δολοφόνησε, μαχαιρώνοντάς την πάνω από 100 φορές μέχρι θανάτου στο σπίτι της τον Μάιο.
Η άγρια δολοφονία συγκλόνισε τη Νότια Κορέα. Οι εισαγγελείς είχαν ζητήσει τη θανατική ποινή, ένα αίτημα που συνήθως προορίζεται για τα πιο σοβαρά εγκλήματα. Είπαν στο δικαστήριο ότι η Jung, μια άνεργη μοναχική γυναίκα που ζούσε με τον παππού της, έψαχνε για θύματα για μήνες, χρησιμοποιώντας μια διαδικτυακή εφαρμογή για να βρει έναν στόχο. Επικοινώνησε με περισσότερα από 50 άτομα και προτιμούσε τις γυναίκες, ρωτώντας τις αν έκαναν μαθήματά στο σπίτι.
Τον Μάιο, υποδυόμενη τη μητέρα μιας μαθήτριας λυκείου που χρειαζόταν μαθήματα αγγλικών, επικοινώνησε με το 26χρονο θύμα, το οποίο ζούσε στη νοτιοανατολική πόλη Μπουσάν. Η ταυτότητά του θύματος δεν έχει γίνει γνωστή από την αστυνομία.
Στη συνέχεια, εμφανίστηκε στο σπίτι της καθηγήτριας ντυμένη με μια σχολική στολή που είχε αγοράσει από το διαδίκτυο, είπαν οι εισαγγελείς. Αφού η καθηγήτρια την άφησε να μπει μέσα, τής επιτέθηκε και τη μαχαίρωσε περισσότερες από 100 φορές συνεχίζοντας ακόμα και μετά τον θάνατο της.
Στη συνέχεια διαμέλισε το πτώμα της γυναίκας και έκανε μια βόλτα με ταξί για να πετάξει μερικά από τα λείψανα σε απομακρυσμένο πάρκο κοντά σε ένα ποτάμι, βόρεια του Μπουσάν.
Η 23χρονη συνελήφθη αφού ο οδηγός ταξί ενημέρωσε την αστυνομία για μία πελάτισσα που είχε πετάξει μια βαλίτσα μουσκεμένη με αίμα στο δάσος. Η αστυνομία είπε ότι το ιστορικό περιήγησης της Jung στο διαδίκτυο έδειξε ότι είχε ερευνήσει για μήνες πώς να σκοτώνει και πώς να ξεφορτωθεί ένα πτώμα.
Αλλά ήταν επίσης απρόσεκτη, είπε η αστυνομία, και δεν έκανε καμία προσπάθεια για να αποφύγει τις κάμερες κλειστού κυκλώματος, οι οποίες την απαθανάτισαν να μπαίνει και να βγαίνει από το σπίτι της καθηγήτριας αρκετές φορές μετά τη δολοφονία της.