Ο εκφοβισμός, γνωστός και ως bullying είναι η χρήση βίας, εξαναγκασμού, προσβλητικού πειράγματος ή απειλής, με σκοπό την κακοποίηση. Αυτή η συμπεριφορά είναι συχνά επαναλαμβανόμενη και συστηματική και εμφανίζεται σε διάφορες μορφές. Ιδιαίτερα έντονα, παρατηρούνται μορφές εκφοβισμού που σχετίζονται με τη γλώσσα, τη θρησκεία, τον σεξουαλικό προσανατολισμό, τις προσωπικές επιλογές, το χρώμα και τον σωματότυπο.
H κουλτούρα εκφοβισμού μπορεί να αναπτυχθεί σε οποιοδήποτε πλαίσιο, στο οποίο οι άνθρωποι αλληλεπιδρούν μεταξύ τους, χωρίς το σχολείο να αποτελεί κάποια εξαίρεση. Στο δημοτικό σχολείο, και σε κάποιες περιπτώσεις ακόμα νωρίτερα, ο σωματικός και ο λεκτικός εκφοβισμός είναι πιο διαδεδομένοι, ενώ δυστυχώς συνεχίζονται και σε μεταγενέστερα στάδια της ζωής των θυμάτων. Το ποσοστό εμφάνισης του φαινομένου στην Κύπρο σε παιδιά ηλικίας 11-15 ετών ανέρχεται στο 17%, όπου το 5,4% είναι θύτες, το 7,4% είναι θύματα και το 4,2% είναι θύματα που γίνονται θύτες (Stavrinides et al., 2010).
Παρόλο που η προσοχή συνήθως στρέφεται στον θύτη και στο θύμα, σημαντικό ρόλο στα περιστατικά εκφοβισμού έχουν και οι παρατηρητές. Συνήθως, οι παρατηρητές βρίσκονται σε σύγχυση σε περιστατικά εκφοβισμού. Ενώ θέλουν να βοηθήσουν το θύμα, δεν έχουν εμπιστοσύνη στις ικανότητές τους και βιώνουν το περιβάλλον τους ως παθητικό και ανήμπορο να τους παρέχει προστασία (Ανδρέου, 2014).
Σε αυτό το πλαίσιο ο Οργανισμός Νεολαίας Κύπρου, έχοντας ήδη δραστηριοποιηθεί έντονα σε θέματα που αφορούν τη νεολαία, επέλεξε μέσω μιας εκστρατείας να κινητοποιηθεί με στόχο την εξάλειψη του σχολικού εκφοβισμού. Ως κύριο πρόσωπο επιλέχθηκε ο χρυσός αθλητής της ενόργανης, Μάριος Γεωργίου, ένα άτομο ιδιαίτερα αγαπητό στον κόσμο, που έχει προσωπικά βιώσει εκφοβισμό για τη φυλή του ακόμα και για το άθλημά του. Η εκστρατεία αυτή πραγματοποιείται σε συνεργασία με το Τμήμα Σχολικής Ψυχολογίας του Πανεπιστημίου Κύπρου, προσφέροντας ενημερωτικό υλικό και άλλες σχετικές πληροφορίες, που ετοίμασε το τμήμα υπό την καθοδήγηση της Δρ. Ανθής Λούτσιου.
Σε αντίθεση με άλλες εκστρατείες που εστιάζουν στον θύτη ή το θύμα, ο ΟΝΕΚ απευθύνεται στον ρόλο-κλειδί που κατέχει ο παρατηρητής σε αυτές τις περιπτώσεις. Όλοι έτυχε σε κάποια στιγμή να βρεθούμε μπροστά σε φαινόμενα εκφοβισμού, περιορίζοντας τον ρόλο μας σε αυτόν του «παρατηρητή». Στόχος είναι με τη σωστή πληροφόρηση, να ενθαρρύνονται οι παρατηρητές να μην παραμένουν αμέτοχοι, σπάζοντας έτσι τον κύκλο του εκφοβισμού.
Αν θέλεις και εσύ να μάθεις περισσότερα για τον σχολικό εκφοβισμό, επισκέψου τη σελίδα του ΟΝΕΚ: https://onek.org.cy/scholikos-ekfovismos/
