Στο Ζαντάρ της Κροατίας, ο αρχιτέκτονας Νίκολα Μπάιτς «συνεργάζεται» με την Αδριατική θάλασσα για να φτιάξει μουσική.

Το 2005, σχεδίασε ένα orgulje (θαλάσσιο όργανο) μήκους 70 μέτρων που χρησιμοποιεί τον ρυθμό των κυμάτων για να παίξει μια μελωδία. Φαινομενικά, αυτή η κατασκευή στην αποβάθρα της παραλιακής πόλης, μοιάζει με ένα συνηθισμένο σύνολο λευκών πέτρινων σκαλοπατιών, αλλά στην πραγματικότητα καλύπτεται από διάφορες τρύπες.

Αυτά τα ανοίγματα οδηγούν σε θαλάμους μέσα στο όργανο που συνδέονται με 35 αυλούς οργάνων. Με την παλιρροϊκή κίνηση, ο αέρας ωθείται μέσω των εσωτερικών καναλιών στο κάτω μέρος των σκαλοπατιών και έξω από τις επάνω τρύπες-σφυρίχτρες που δημιουργούν αρμονικούς ήχους. Καθώς οι θαλάσσιοι άνεμοι και κινήσεις είναι απρόβλεπτες λόγω της παλίρροιας, αυτό το όργανο προσφέρει μια ατελείωτη συναυλία πολυάριθμων μουσικών παραλλαγών, στις οποίες ο ερμηνευτής είναι η ίδια η φύση.

Το Ζαντάρ υπέστη σοβαρές καταστροφές κατά τον Β′ Παγκόσμιο Πόλεμο. Κατά τη διάρκεια της ανοικοδόμησής του, η πόλη γέμισε με μονότονες, τσιμεντένιες κατασκευές που προσέφεραν ελάχιστα για τον εξωραϊσμό της περιοχής.

Ωστόσο, χάρη στην πρωτότυπη μουσική κατασκευή του Μπάιτς, επιτυγχάνεται μια αρμονική συνεργασία του ανθρώπου με τη φύση σε μια πόλη 3.000 ετών. Πολλοί τουρίστες έρχονται να ακούσουν αυτό το μοναδικό μουσικό όργανο και ναι απολαύσουν αξέχαστα ηλιοβασιλέματα με θέα τα κοντινά νησιά.


ΠΗΓΗ