Σεξομολογήσεις #608: «Ε όι, την ημέρα της γυναίκας πρέπει να ξεκουραστείς»

Μια διαφορετική εξομολόγηση για τους δεκάδες ρόλους που οι σύγχρονες γυναίκες καλούνται να εκπληρώσουν. Ένας διάλογος, σε έναν διάδρομο μιας υπεραγοράς, που περικλείει μέσα του όλη την τοξικότητα των σύγχρονων πατριαρχικών κοινωνιών, η οποία έχει εμποτίσει ακόμα και τις ίδιες τις γυναίκες.

Article featured image
Article featured image

*Αν θέλεις κι εσύ απάντηση στην απορία σου, αν θέλεις να μοιραστείς μια ιστορία σου με την Tipster, γράψε στο sextalk@city.com.cy


Προσωπικά απεχθάνομαι κάθε είδους ημέρα-αφιέρωμα σε ένα γεγονός ή μια κατάσταση. Κυρίως γιατί ξεφεύγουμε από την ουσία και εστιάζουμε σε λάθος πράγματα. Όπως για παράδειγμα η περιβόητη ημέρα της γυναίκας που κατάντησε ένα πανηγυράκι σεξισμού και κεκαλυμμένης προοδευτικής πατριαρχίας. Δεν θέλω να πλατειάσω, παρά μόνο να περιγράψω μια κατάσταση που έζησα ως αυτήκοη μάρτυρας και που σκιαγραφεί με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο το πόσο βαθιά πατριαρχική κοινωνία είμαστε και πόσο δρόμο έχουμε μπροστά μας μέχρι την πραγματική δικαίωση της γυναίκας στην κοινωνία. Είχα πάει στην υπεραγορά για τα ψώνια του μήνα μου και στον διάδρομο με τις σάλτσες και τα σιρόπια, δύο γυναίκες-υπάλληλοι της υπεραγοράς γέμιζαν τα ράφια πίσω μου, οπότε άκουγα και τις συζητήσεις τους.

- Τι έκανες την ημέρα της γυναίκας;

- Ό,τι κάνω κάθε μέρα. Σχόλασα, πήγα σπίτι, συμμάζεψα, έβαλα πλυντήριο, μαγείρεψα, διάβασα στα παιδιά και μετά ύπνο.

- Ε όχι, τέτοια μέρα δεν έπρεπε να κάνεις τόσα πράγματα, κανονικά έπρεπε να ξεκουραστείς.

- Και επειδή είναι η μέρα της γυναίκας δεν θα φάνε; Δεν θα πλυθούν; Ποιος θα τα κάνει;

- Φυσικά, και θα φάνε και πλυθούν, αλλά ας παραγγέλνατε. Τις υπόλοιπες ημέρες είναι υποχρέωσή σου να τα κάνεις, αλλά η μέρα της γυναίκας είναι για εσένα, να ξεκουραστείς, να κάνεις ό,τι θέλεις.

- Καλά τα λαλείς, αλλά…

Ένας διάλογος που διήρκησε μόλις 1 λεπτό, κι όμως ήταν γροθιά. Μια σκληρή επιβεβαίωση της αλήθειας που μέσα σου ξέρεις, αλλά είτε αγνοείς είτε επιλέγεις να μην βλέπεις γιατί δεν είναι όμορφη. Καμία ισότητα, καμία ισονομία, κανένα δικαίωμα. Όση πρόοδος και αν νομίζουμε πως έχει γίνει, η γυναίκα του σήμερα εξακολουθεί να είναι υποχρεωμένη να υπηρετεί τον άντρα και τα παιδιά της ή κάποιον άλλο. Τι κι αν δουλεύει, τι κι αν ενίοτε κερδίζει περισσότερα, ως γυναίκα οφείλει να αναλάβει κι όλο το βάρος της οικογένειας και του σπιτιού. Πήρα την teriyaki sauce που έψαχνα και πήγα ταμείο. Πόσο τυχερή είμαι που μαγειρεύω μόνο για εμένα, σκέφτηκα.



Νομίζω πως τα είπες όλα, οπότε θεωρώ περιττό να σχολιάσω κάτι περισσότερο. Έχουμε πολλά χιλιόμετρα ακόμα να διανύσουμε και αρκετή δουλειά να κάνουμε όλοι μας για να αποτινάξουμε από πάνω μας στερεότυπα αιώνων που έχουν πλέον ποτίσει το DNA μας και δεν μας αφήνουν να εξελιχθούμε. Είναι λυπηρό οι ίδιες οι γυναίκες να μην αντιλαμβάνονται πως δεν έχουν κάποια συγκεκριμένη «θέση» ή «ρόλο» στην κοινωνία που τους δίνεται, αλλά έχουν τον λόγο, τη θέση και τον ρόλο που οι ίδιες θέλουν και επιθυμούν. Αυτό κατά τη γνώμη μου οφείλουμε να αλλάξουμε πρώτα. Να καταλάβουμε πως μία γυναίκα δεν καθορίζεται από τους ρόλους που της δίνουν: μάνα, αδερφή, ξαδέρφη, εργαζόμενη, γιαγιά, σύντροφος, ερωμένη. Κάθε άνθρωπος, ανεξαρτήτως φύλου καθορίζεται από το ποιος είναι και από αυτά που επιλέγει να πράξει. Κανένα φύλο, καμιά δουλειά, κανένας ρόλος δεν μας καθορίζει.


#AskTipster

Αν θέλεις κι εσύ απάντηση στην απορία σου γράψε στο sextalk@city.com.cy

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ