Η Τίνα Πόπα είναι μια Ιρλανδή μαία που εργάστηκε στο νοσοκομείο των Γιατρών Χωρίς Σύνορα στον καταυλισμό Bentiu στο Νότιο Σουδάν και μοιράστηκε μια μοναδική εμπειρία, όπου βοήθησε μια έγκυο γυναίκα να γεννήσει τρίδυμα σε έναν τοκετό που διήρκησε 90 ώρες.


Αυτή είναι η εμπειρία της όπως τη διηγήθηκε η ίδια:

«Η επείγουσα κλήση στη μαιευτική κλινική του νοσοκομείου των Γιατρών Χωρίς Σύνορα στον καταυλισμό Bentiu στο Νότιο Σουδάν ήρθε ξαφνικά κατά τη διάρκεια της βάρδιας μου. Μια 26χρονη μέλλουσα μητέρα της οποίας τα νερά είχαν σπάσει είχε φτάσει και χρειαζόταν υπερηχογράφημα.

Φτάνοντας στον θάλαμο, είδα γρήγορα τρία μωρά. Η μητέρα δεν ήξερε ότι είχε τρίδυμα και ήταν πρόωρα. Λόγω του τρόπου με τον οποίο τα μωρά έρχονταν, η κατάσταση ήταν κρίσιμη. Χορηγήσαμε αντιβιοτικά και παρακολουθήσαμε τα ζωτικά όργανα της μητέρας. Είχα προβλέψει ότι θα γεννούσε και οι συνάδελφοί μου στο μαιευτήριο έμειναν κοντά της.

Μέσα σε πέντε ώρες από την άφιξη της μητέρας, είχα άλλη μια κλήση από τον θάλαμο για να μου πουν ότι είχε ξεκινήσει ο τοκετός. Γέννησε το πρώτο μωρό, ένα αγοράκι που ήταν πολύ ζωηρό και ζύγιζε 1,8 κιλά - αρκετά μεγάλο για τρίδυμη κύηση. Συνήθως σε πολύδυμη κύηση, μετά τη γέννηση του πρώτου μωρού, το δεύτερο φτάνει μέσα σε μία ή δύο ώρες. Αλλά αυτό δεν συνέβη με αυτή τη μητέρα. Ευτυχώς, η θέση των άλλων μωρών ήταν καλή. Η μητέρα ήταν κάπως ανήσυχη, αλλά σε σταθερή κατάσταση.

Πέρασε μία ώρα, δύο ώρες, τρεις ώρες... Αναρωτιόμασταν τι συνέβαινε, αλλά όλα φαίνονταν ότι ήταν υπό έλεγχο. Τα μωρά είχαν φυσιολογικούς καρδιακούς παλμούς και τα ζωτικά σημάδια της μητέρας ήταν καλά. Πραγματοποιήσαμε έναν ακόμη υπέρηχο για να επιβεβαιώσουμε τη θέση των μωρών και όλα φαίνονταν καλά.

Βεβαιωθήκαμε ότι η μητέρα κατάλαβε ακριβώς τι συνέβαινε και εξηγήσαμε την κατάσταση και στον σύζυγό της, ο οποίος ήταν επίσης στο νοσοκομείο. Αποφασίσαμε να την αφήσουμε να ξεκουραστεί και άρχισε να θηλάζει το νεογέννητό της. Λίγες ώρες αργότερα, πήγα για ύπνο καθώς όλα ήταν υπό έλεγχο. Το πρωί, βρήκα τη μητέρα άνετη στο μαιευτήριο και την έλεγχα κάθε δύο ή τρεις ώρες. Σε εκείνο το σημείο, άρχισα να ψάχνω το παγκόσμιο ρεκόρ για τη διάρκεια των τοκετών τριδύμων!

Μερικοί από τους συναδέλφους μου εργάζονται στην κοινότητα για έξι ή επτά χρόνια και η εμπειρία τους είναι ανεκτίμητη σε καταστάσεις όπως αυτές. Καθίσαμε όλοι, μαζί με τον μαιευτικό μας σύμβουλο, για να συζητήσουμε τα αποτελέσματα και να αποφασίσουμε πώς θα διαχειριστούμε το περιστατικό. Ενώ προσωπικά δεν είχα δει τρίδυμη εγκυμοσύνη πριν, οι δίδυμες εγκυμοσύνες δεν ήταν ασυνήθιστες στο θάλαμο.

Η είδηση ότι μια μητέρα περίμενε τρίδυμα είχε ταξιδέψει γρήγορα στην κοινότητα. Οι ντόπιες γυναίκες ήρθαν να δουν αν χρειαζόταν κάτι.

Σε εκείνο το σημείο περιμέναμε τα επόμενα δύο μωρά να φτάσουν ανά πάσα στιγμή. Και έτσι πέρασαν 24 και 48 και μετά 72 ώρες! 90 ώρες μετά την άφιξη της μητέρας στο νοσοκομείο, ξύπνησα με ένα τηλεφώνημα από το μαιευτήριο στις 4 το πρωί της Πέμπτης για να μου πουν ότι η μητέρα είχε γεννήσει το δεύτερο μωρό και ότι όλα ήταν καλά. Είκοσι λεπτά αργότερα, μου τηλεφώνησαν ξανά για να μου πουν ότι το τρίτο μωρό είχε γεννηθεί. Άκουγα τα νέα μωρά - και τα δύο αγόρια - να κλαίνε μέσα από το walkie talkie μου.

Όλοι ήταν καλά και μου είπαν ότι το δεύτερο μωρό ήταν 2 κιλά και το τρίτο ήταν 1,9 κιλά. Ήταν εντυπωσιακό και για τα τρία μωρά να έχουν τόσο καλό βάρος και να είναι καλά.

Ήταν μια μεγάλη εμπειρία, πιθανώς μια εμπειρία που δεν θα ξαναδώ ποτέ στην καριέρα μου, ειδικά επειδή έφυγα από το πρόγραμμα αυτό στο Bentiu μόλις δύο ημέρες αργότερα.

Οι άνθρωποι στο Νότιο Σουδάν αντιμετωπίζουν πολλές προκλήσεις. Υπάρχουν συγκρούσεις σε πολλές περιοχές της χώρας που οδηγούν σε εκτοπισμό. Επισιτιστική ανασφάλεια και έλλειψη πόρων που τους καθιστούν ευάλωτους στον υποσιτισμό. Η έλλειψη εκπαίδευσης και ευκαιριών εργασίας τους εμποδίζει να ξεπεράσουν τη φτώχεια και να βελτιώσουν τις κακές συνθήκες διαβίωσης. Υπάρχουν υψηλά ποσοστά νοσηρότητας και θνησιμότητας λόγω εξάρσεων ασθενειών. Όλοι αυτοί οι παράγοντες συνδυάζονται για να δημιουργήσουν μια κατάσταση όπου οι ανάγκες των ανθρώπων αυξάνονται κάθε χρόνο.

Τα προγράμματα των Γιατρών Χωρίς Σύνορα στο Νότιο Σουδάν μπορεί να έχουν προκλήσεις, αλλά πραγματικά σε ανταμείβουν, καθώς μπορείς να δεις άμεσα τον αντίκτυπο της βοήθειάς σου. Στο νοσοκομείο στον καταυλισμό του Bentiu, οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα βοηθούν στην παροχή υπηρεσιών δευτεροβάθμιας φροντίδας υγείας 24 ώρες το 24ωρο, 7 ημέρες την εβδομάδα, οπότε η δράση εκεί δεν σταματά ποτέ.

Λόγω της επισιτιστικής ανασφάλειας και της κακής διατροφής, πολλοί άνθρωποι υποσιτίζονται. Μερικοί έχουν χρόνια αναιμία, με τις γυναίκες και τα παιδιά να είναι τα πιο ευάλωτα. Τα μαιευτικά επείγοντα περιστατικά όπως οι αιμορραγίες μετά τον τοκετό, τα τραύματα και ο υποσιτισμός είναι οι πιο απαιτητικές περιπτώσεις.

Από συζητήσεις που είχα με γυναίκες στην κοινότητα στο Bentiu, είπαν ότι θεωρούσαν τους Γιατρούς Χωρίς Σύνορα σαν τη γιαγιά τους - κάποιον δηλαδή που θα ήθελαν πάντα να πάνε να καθίσουν και να μιλήσουν, επειδή μια γιαγιά μάς ακούει πάντα. Μου είπαν ότι οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα κάνουν αυτό που λένε και αν ποτέ χρειαστούν βοήθεια, είναι οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα στους οποίους θα πάνε. Αυτή είναι και η εντύπωση που αποκόμισα από τους ασθενείς μου.

Το Bentiu στο Νότιο Σουδάν ήταν η πρώτη μου αποστολή με τους Γιατρούς Χωρίς Σύνορα. Δεν μπορώ να είμαι πιο ευγνώμων για αυτήν την ευκαιρία· να συναντάς προκλήσεις, να συναντάς ανθρώπους, να ακούς ιστορίες, να μαθαίνεις και να μεγαλώνεις και να είσαι μέρος της εμπειρίας κάποιου άλλου».

Με πληροφορίες από News247