«Συναυλία Στέφανου Κορκολή στο Δημοτικό Θέατρο Λευκωσίας στις 19 Μαρτίου 2023. Σειρά Μ, θέσεις προς τα αριστερά, όπως κοιτάμε τη σκηνή. Μια παρέα νεαρών γυναικών έχει βγει να νοσταλγήσει τα γυμνασιακά της χρόνια.

Εκείνη, ψηλή, φυσική κοκκινομάλλα με σφιχτό κότσο, γύρω στα 35-40. Ώριμη γλώσσα του σώματος, σχεδόν εφηβικό βλέμμα. Συνεσταλμένη αρχικά, συντονίζεται γρήγορα με τον μέσα της ρυθμό. Τραγουδάει επιλεγμένα τραγούδια. Σηκώνεται όρθια στο «Σκόνη και θρύψαλα». Αναμενόμενο. Τα βλέμματά μας συναντήθηκαν μία και μόνο φορά. Αδιάφορα. Μετά το τέλος της συναυλίας, χωρίς χρονοτριβή, εκκενώνεται το θέατρο. Καθώς επέστρεφα με τα πόδια, τις είδα όλες μαζί στο λευκό SUV επί της οδού Κινύρα. Είχαν ανοίξει την ηλιοροφή, εκείνη είχε βγει έξω όρθια και με τα ηχεία στο τέρμα τραγουδούσε «ΣΚΟΝΗ ΚΑΙ ΘΡΥΨΑΛΑ ΝΑ ΓΙΝΟΜΑΙ ΜΑΖΙ ΣΟΥ…», με την ένταση και το πάθος που θυμάται κάποια τον εφηβικό της έρωτα.

Ξέρω ότι είσαι κάπου εκεί έξω, ανυποψίαστη για το τι συνέβη μέσα μου εκείνο το βράδυ. Δεν σταμάτησα να σε ψάχνω, μέχρι που αποφάσισα να αποταθώ στη συγκεκριμένη στήλη. Μια από τις κοπέλες της παρέας σου σίγουρα διαβάζει CITY και σίγουρα, διαβάζοντας αυτό το κείμενο, θα στο στείλει αναγνωρίζοντας την περίπτωσή σου. Μην το αγνοήσεις.

Σκέψου ότι είναι 2030. Έχεις οικογένεια, παιδιά, έναν σύζυγο, λεφτά και τυχαία περνάς απ' το συγκεκριμένο θέατρο και σκέφτεσαι πως εκείνος ο άντρας που του είπες «όχι», ίσως ήταν ο άντρας της ζωής σου. Άσε με να αποδείξω ότι δεν είμαι ο άντρας της ζωής σου. Απάντα σε αυτό το κείμενο με όποιον τρόπο θελήσεις».


*Αν θέλεις να απαντήσεις στο κείμενο, μπορείς να μας στείλεις μήνυμα στο info@cityfreepress.com.cy ή στη σελίδα μας στο Facebook.