«Οι δάσκαλοι δεν ήταν πολύ συμπονετικοί, μου έλεγαν μακάρι να ολοκλήρωνε έστω μια εργασία», επεσήμανε η μητέρα της, Nayeli Sánchez. «Έτσι άρχισε να κλείνεται στον εαυτό της, δεν ήθελε να παίζει με τους συμμαθητές της, ένιωθε περίεργα, διαφορετικά», πρόσθεσε. «Βρισκόταν στο σχολείο για λίγο, αλλά μετά την έπαιρνε ο ύπνος, δεν ήθελε να κάνει πια τίποτα. Ήταν μέσα στην κατάθλιψη, οι άνθρωποι δεν είχαν ενσυναίσθηση, την κορόιδευαν», συνέχισε.
Η μητέρα της παρατήρησε πως το παιδί έμαθε μόνο του άλγεβρα και είχε απομνημονεύσει τον περιοδικό πίνακα των χημικών στοιχείων, αλλά δεν έδωσε μεγάλη σημασία, νομίζοντας ότι η κόρη της απλώς…βαριόταν. Με σκοπό να αντιμετωπίσει η μικρή την κατάθλιψη, η μητέρα της ξεκίνησε να την πηγαίνει για ψυχοθεραπεία, όπου οι ψυχοθεραπευτές σύντομα την συμβούλεψαν να τη στείλει στο Κέντρο Προσοχής στο Ταλέντο (CEDAT), ένα σχολείο για χαρισματικά παιδιά. Εκεί ο δείκτης νοημοσύνης της επιβεβαιώθηκε ότι είναι 162 – υψηλότερος από του Άλμπερτ Αϊνστάιν και του ειδώλου της μικρής, Στίβεν Χόκινγκ, οι οποίοι είχαν δείκτη νοημοσύνης 160.
Έμαθε για πρώτη φορά για τον Χόκινγκ όταν επισκέφθηκε έναν από τους γιατρούς της, ο οποίος είχε ένα γραφείο γεμάτο έργα τέχνης που τον απεικόνιζαν. Κάπως έτσι γεννήθηκε η αγάπη της για τον Βρετανό φυσικό και την εξερεύνηση του διαστήματος.