Οι πέντε επιβάτες του υποβρυχίου Titan πέρασαν τις τελευταίες τους στιγμές στο απόλυτο σκοτάδι του ωκεανού με τη συνοδεία μουσικής.

Αυτό αποκάλυψε η σύζυγος ενός εκ των θυμάτων του τραγικού δυστυχήματος στα βάθη του Ατλαντικού, που σόκαρε την υφήλιο. Το υποβρύχιο ξεκίνησε την κατάδυση στα συντρίμμια του Τιτανικού στις 8 το πρωί της 18ης Ιουνίου. Μία ώρα και 45 λεπτά μετά την κατάδυση, στις 9.45 π.μ. (τοπική ώρα), χάθηκε η επαφή.

Είναι πλέον γνωστό ότι το Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ κατέγραψε τον ήχο μιας έκρηξης σε εκείνο το σημείο.

Πέντε ημέρες αργότερα, συντρίμμια από το υποβρύχιο βρέθηκαν στον πυθμένα της θάλασσας, σε απόσταση 1.600 μέτρων από τον Τιτανικό.

Οι επιβαίνοντες -ο διευθύνων σύμβουλος της εταιρείας που ήταν πίσω από την αποστολή, ο Στόκτον Ρας, 61 ετών, ο Γάλλος ειδικός στον Τιτανικό Πολ- Ανρί Ναρζολέ, 77 ετών, ο 58χρονος Βρετανός δισεκατομμυριούχος Χάμις Χάρντινγκ, ο πατέρας και ο γιος Σαχζάντα Νταούντ, 48 ετών, και Σουλεϊμάν Νταούντ, 19 ετών, όλοι τους σκοτώθηκαν πιθανότατα ακαριαία, χωρίς να έχουν ιδέα τι συνέβαινε.

Η πτήση που καθυστέρησε

Την Κυριακή, η Κριστίν Νταούντ, σύζυγος του Σαχζάντα και μητέρα του Σουλεϊμάν, μίλησε στους New York Times για την τελική πορεία προς τη μοιραία κατάδυση, αποκαλύπτοντας ότι παραλίγο να χάσουν το ταξίδι στον Τιτανικό εξαιτίας μιας ακύρωσης πτήσης.

Οι Νταούντ πέταξαν για το Τορόντο στις 14 Ιουνίου. Η πτήση τους για το St John's για να συμμετάσχουν στην αποστολή ακυρώθηκε και έτσι είχαν μια επιπλέον ημέρα για να εξερευνήσουν την πόλη. Η πτήση τους την επόμενη ημέρα καθυστέρησε και φοβήθηκαν ότι μπορεί να μην τα κατάφερναν. «Ανησυχήσαμε αρκετά, ''τι θα γίνει αν ακυρώσουν και αυτήν την πτήση;''. Εκ των υστέρων, προφανώς, εύχομαι να το έκαναν», δήλωσε η σύζυγος και μητέρα των δύο θυμάτων.

Χωρίς τουαλέτα, στο απόλυτο σκοτάδι μόνο με μουσική

Η Κριστίν Νταούντ μίλησε και για την προετοιμασία του ταξιδιού.

Σύμφωνα με όσα μεταδίδει η Daily Mail, όσοι επρόκειτο να καταδυθούν έπρεπε να φορούν χοντρές κάλτσες και καπέλο, εξαιτίας του κρύου που επικρατεί στα βάθη του ωκεανού, και να τηρούν μια συγκεκριμένη δίαιτα την ημέρα πριν από την κατάδυση, χωρίς καφέ.

Δεν υπήρχε τουαλέτα στο σκάφος, παρά μόνο μια τουαλέτα με μπουκάλι ή τύπου κάμπινγκ πίσω από μια κουρτίνα.

Στους επιβάτες είπαν επίσης να φορτώσουν την αγαπημένη τους μουσική στα τηλέφωνά τους, για να την αναπαράγουν μέσω ενός ηχείου Bluetooth -αν και ο Ρας απαγόρευσε τη μουσική κάντρι.

Τους προειδοποίησαν επίσης ότι η κάθοδος θα γινόταν στο απόλυτο σκοτάδι, επειδή οι προβολείς ήταν απενεργοποιημένοι, για να εξοικονομήσουν ενέργεια στην μπαταρία, όταν θα έφταναν στον πυθμένα του ωκεανού.

Τους είπαν, ωστόσο, ότι πιθανότατα θα έβλεπαν αυτόφωτους οργανισμούς.

Ο ενθουσιασμός του Σαχζάντ

Η Κριστίν δήλωσε ότι ο σύζυγός της ήταν ενθουσιασμένος για το ταξίδι και έκανε σαν μικρό παιδί. Είπε ότι γοητεύτηκαν από τον Τιτανικό, αφού επισκέφθηκαν μια έκθεση στη Σιγκαπούρη το 2012, στην 100ή επέτειο από τη βύθιση του πλοίου.

Βρήκε μια διαφήμιση για το OceanGate, την εταιρεία που οργάνωνε τα ταξίδια στον Τιτανικό, και αρχικά σκόπευε να κάνει το ταξίδι με τον σύζυγό της.

Ωστόσο, το ταξίδι τους καθυστέρησε λόγω της πανδημίας και, όταν κατάφεραν να το κάνουν, ο Σουλεϊμάν ήταν αρκετά μεγάλος για να πάει, αντί για εκείνη. Ο έφηβος πήρε μαζί του έναν κύβο του Ρούμπικ, με την ελπίδα να σπάσει το παγκόσμιο ρεκόρ για την ολοκλήρωσή του κάτω από το νερό.

Η Κριστίν είπε ότι ο σύζυγός της απολάμβανε τις ιστορίες του Nαρζολέ, ενός από τους σημαντικότερους ειδικούς του Τιτανικού στον κόσμο, ο οποίος ήταν μεταξύ των νεκρών.

Ανέφερε ακόμη ότι ο Γάλλος έκανε μια παρουσίαση για τις 37 προηγούμενες καταδύσεις του στον Τιτανικό και είπε στην ομάδα μια ιστορία για το πώς κάποτε είχε «κολλήσει εκεί κάτω για τρεις ημέρες και το υποβρύχιο δεν είχε επικοινωνία».

Είπε ότι ο σύζυγός της γύρισε προς το μέρος της και της είπε: «Ω, Θεέ μου, αυτό είναι τόσο ωραίο».

Το πρωί της 18ης Ιουνίου, οι επιβάτες έπρεπε να βρίσκονται στο κατάστρωμα στις 5 το πρωί.

Η Κριστίν δήλωσε ότι εντυπωσιάστηκε από τον επαγγελματισμό όσων βρίσκονταν στο κατάστρωμα. «Ήταν σαν μια καλοκουρδισμένη επιχείρηση. Μπορούσες να δεις ότι το είχαν ξανακάνει αυτό πολλές φορές», είπε.

Οι επιβάτες είχαν τις στολές κατάδυσης της OceanGate, καθώς και αδιάβροχο παντελόνι, πορτοκαλί αδιάβροχο μπουφάν, μπότες με ατσάλινες μύτες, σωσίβια και κράνη.

Σταμάτησαν για να ζυγιστούν, όπως απαιτείται, και πόζαραν για μια φωτογραφία.

«Φαίνομαι αρκετά χοντρός», δήλωσε ο Σαχζάντ. «Έχω ήδη αρχίσει να βράζω».

Ο Σουλεϊμάν κατέβηκε τις σκάλες, για να μπει στο μηχανοκίνητο σκάφος που θα μετέφερε τους επιβάτες στην πλωτή πλατφόρμα, στην οποία ήταν δεμένος ο Τιτάν, το μοιραίο υποβρύχιο.

Το μοιραίο ταξίδι

Και οι πέντε επιβάτες ανέβηκαν στο υποβρύχιο και οι δύτες έκλεισαν την καταπακτή. Τα συνεργεία έκαναν ελιγμούς με τον Τιτάνα κάτω από το νερό και τον απελευθέρωσαν από την πλατφόρμα.

«Ήταν ένα καλό πρωινό», είπε η Κριστίν.

Αργότερα όμως, εκείνο το πρωί άκουσε κάποιον να λέει ότι η επικοινωνία με τον Τιτάνα είχε χαθεί. Πήγε στη γέφυρα, όπου μια ομάδα παρακολουθούσε την κατάβαση, και της είπαν να μην ανησυχεί, επειδή οι επικοινωνίες μπορεί να είναι αναξιόπιστες.

Της είπαν ότι, αν υπήρχε κάποιο πρόβλημα, η αποστολή θα ματαιωνόταν και το υποβρύχιο θα ανέβαινε στην επιφάνεια.

Στη συνέχεια κάποιος της είπε ότι δεν γνώριζαν πού βρισκόταν το υποβρύχιο.

«Κοιτούσα επίσης έξω στον ωκεανό, μήπως και τους έβλεπα ίσως να βγαίνουν στην επιφάνεια», είπε.

Βρισκόταν στο μητρικό σκάφος όταν ήρθε η είδηση, πέντε ημέρες αργότερα, ότι είχαν βρεθεί τα συντρίμμια του υποβρυχίου.

Με πληροφορίες από iefimerida, daily mail.