Σε συναυλία που πραγματοποίησε στην Τεχνόπολη Δήμου Αθηναίων το βράδυ της Δευτέρας ο Αλκίνοος, με λίγες μόνο φράσεις αποτύπωσε την τραγωδία από τις πλημμύρες στη Θεσσαλία, την απόγνωση του κόσμου και την τραγική απουσία του κράτους να συνδράμει τους πλημμυροπαθείς κατοίκους της περιοχής. Άσκησε επίσης σκληρή κριτική στον δήμαρχο του Βόλου Αχιλλέα Μπέο που στην προσπάθειά του να αποσείσει οποιαδήποτε ευθύνη από πάνω του και να τον ξαναεκλέξουν οι κάτοικοι της θεσσαλικής πόλης έκανε περιοδεία πάνω σε μπουλντόζα.

Κάνει επίσης, σκληρή κριτική στην κυβέρνηση για την έλλειψη παιδείας, υγείας, πολιτισμού και χωρίς καμία πρόνοια για τον άνθρωπο. Επίσης, κατακρίνει αυτούς που ξαναψηφίζουν, δεκαετίες τώρα, όσους μας ρημάζουν.

Υπενθυμίζεται ότι ο Αλκίνοος Ιωαννίδης ζούσε μέχρι πρόσφατα στον «ρημαγμένο παράδεισο» του Πηλίου, ενώ πρόσφατα, γνωστοποίησε την απόφασή του να επιστρέψει μόνιμα στην ιδιαίτερή του πατρίδα μαζί με την οικογένειά του. Στο παρελθόν μάλιστα, είχε τοποθετηθεί ανοικτά κατά της ιδιωτικοποίησης του νερού της πηγής στις Σταγιάτες και της επιβλαβής καύσης απορριμάτων στον Βόλο. Τότε, μάλιστα είχε γίνει στόχος υβριστικών σχολίων από τον δήμαρχο του Βόλου, Αχιλλέα Μπέο, με τον καλλιτέχνη να απαντά στις ύβρεις με ένα υπέροχο τραγούδι-ύμνο στα ελεύθερα νερά.

Ο Αλκίνοος Ιωαννίδης ανέφερε συγκεκριμένα στην τοποθέτησή του στην Τεχνόπολη:

«Έρχομαι από την καταιγίδα. Έρχομαι από τη λάσπη. Από τον ρημαγμένο παράδεισο, από το Πήλιο, από τα αποκομμένα χωριά, από τα πεσμένα γιοφύρια, από τα κατεστραμμένα σπίτια, τα γκρεμισμένα. Έρχομαι από τη λάσπη. Από τους πνιγμένους ανθρώπους, τα πνιγμένα ζώα, τα πεσμένα δέντρα. Από τις κομμένες εθνικές οδούς. Από την κομμένη, την καμένη, την πνιγμένη χώρα μας.

Έρχομαι από τον Βόλο, που ο δήμαρχος της πόλης, πριν από τρεις μέρες -ο ανεκδιήγητος δήμαρχος- ανεβασμένος σε μια μπουλντόζα, φώναζε στην ερημιά -εκεί που δεν υπήρχε άνθρωπος- “ήρθε το φαΐ και το νερό! Ελάτε να πάρετε!”. Για την κάμερα, κάνοντας προεκλογικό σποτ μπας και τον ξαναψηφίσει κανείς. Έρχομαι από τη χώρα που θα τον ξαναψησίσουν, όμως. Έρχομαι από τη χώρα που ξαναψηφίζουν, δεκαετίες τώρα, όσους μας ρημάζουν.

Από τη χώρα χωρίς παιδεία, χωρίς υγεία, χωρίς πολιτισμό, χωρίς πρόβλεψη, χωρίς προετοιμασία, χωρίς πρόνοια, χωρίς έγνοια, χωρίς φροντίδα, χωρίς ευθύνη. Έρχομαι από τη λάσπη. Και σας ευχαριστώ, που μετά από τις έντονες μέρες και νύχτες, είστε εδώ για να στήσουμε μαζί μια ηλεκτρική γιορτή πάνω στην καταστροφή, και εκτός τόπου και χρόνου. Καλώς βρεθήκαμε, καλή μοιρασιά αδέρφια».