Έναν νέο τύπο φαρμακευτικής θεραπείας, λιγότερο τοξικό από τη χημειοθεραπεία, λαμβάνουν ορισμένα παιδιά με καρκίνο στη Βρετανία.

Ο 11χρονος Άρθουρ ήταν ένας από τους πρώτους ασθενείς που υποβλήθηκαν στην εν λόγω θεραπεία, στο Νοσοκομείο Great Ormond Street του Λονδίνου, προκειμένου να αντιμετωπιστεί ο καρκίνος του αίματoς από τον οποίο νοσούσε.

Η οικογένειά του αποκαλεί τη νέα θεραπεία «λίγη λιακάδα», καθώς δούλεψε, χωρίς να κάνει τον Άρθουρ να αισθάνεται περισσότερο άρρωστος – αφού δεν έχει τις γνωστές παρενέργειες που η συμβατική χημειοθεραπεία προκαλεί στους ασθενείς. Επίσης, πρόκειται για μία θεραπεία κατά του καρκίνου που δεν χρειάζεται νοσηλεία, κάτι που επέτρεπε στο παιδί να ακολουθεί την καθημερινότητά του, χωρίς να αποχωρίζεται την οικογένειά του.

Για την ακρίβεια, ο Άρθουρ μπορούσε να ακολουθεί τη θεραπεία του ακόμα και εν κινήσει, κουβαλώντας την μαζί του στο σακίδιό του.

Για τον Άρθουρ, η blinatumomab ή blina (όπως ονομάζεται αυτή η εναλλακτική μορφή θεραπείας) ήταν η μόνη πραγματική επιλογή του, αφού η χημειοθεραπεία απέτυχε να καθαρίσει όλο τον καρκίνο, ενώ είχε εξασθενήσει σημαντικά τον οργανισμό του.

Σημειώνεται ότι το Blina έχει ήδη λάβει άδεια για τη θεραπεία ενηλίκων με καρκίνο – και οι ειδικοί ελπίζουν ότι σύντομα θα αποδείξουν την ασφάλεια και την καταλληλότητά του για παιδιά.

Για την ώρα, περίπου 20 κέντρα σε όλο το Ηνωμένο Βασίλειο το χρησιμοποιούν σε παιδιά με οξεία λεμφοβλαστική λευχαιμία Β-κυττάρων (B-ALL).

Το φάρμακο είναι ουσιαστικά μια ανοσοθεραπεία που αναζητά τα καρκινικά κύτταρα ώστε το ανοσοποιητικό σύστημα του οργανισμού να τα αναγνωρίσει και να τα καταστρέψει. Και αυτό το «κυνήγι θανάτου» είναι στοχευμένο με ακρίβεια – τα υγιή κύτταρα δεν θίγονται, σε αντίθεση με τη χημειοθεραπεία.

Το Blina έρχεται σε ένα σακουλάκι με υγρό που χορηγείται μέσω ενός λεπτού πλαστικού σωλήνα που παραμένει σε μια φλέβα στο χέρι του ασθενούς για πολλούς μήνες. Μια αντλία που λειτουργεί με μπαταρία ελέγχει πόσο γρήγορα το φάρμακο εισέρχεται στην κυκλοφορία του αίματος – ένα σακουλάκι μπορεί να διαρκέσει ημέρες. Όλο το σετ μπορεί να μεταφερθεί σε ένα σακίδιο πλάτης μικρότερο από ένα βιβλίο Α4, καθιστώντας το πλήρως φορητό και εύκολο στη χρήση, ακόμα και από ένα παιδί.

Για τον Άρθουρ, αυτό σήμαινε ότι μπορούσε να κάνει άλλα πράγματα - όπως να παίζει στις κούνιες του τοπικού του πάρκου - ενώ γινόταν η θεραπεία. Και σε αντίθεση με την εντατική χημειοθεραπεία του, η οποία είχε σταματήσει να λειτουργεί ούτως ή άλλως, αυτή η εναλλακτική δεν άφηνε το παιδί αδύναμο, παραμορφωμένο και με τον οργανισμό του πλήρως εξασθενημένο.

«Συνεχής πρόκληση»

Όπως και σε άλλους ασθενείς που έλαβαν blina, ο Άρθουρ έλαβε επίσης και φαρμακευτική αγωγή για να μειώσει την πιθανότητα σοβαρών αντιδράσεων ή παρενεργειών πριν ξεκινήσει η έγχυσή του. Στην αρχή, είχε κάποιες εξάρσεις πυρετού και χρειάστηκε να παραμείνει στο νοσοκομείο για εξετάσεις. Ωστόσο, στη συνέχεια, ο οργανισμός πρακτικά συνήθισε το φάρμακο και ο 11χρονος μπόρεσε να επιστρέψει σπίτι του. Ο Άρθουρ συνέχιζε να ζει με το σακίδιο και παρά το γεγονός ότι η αντλία κάνει έναν μικρό θόρυβο, μπορούσε για πρώτη φορά μετά από καιρό να κοιμηθεί κανονικά.

«Η χημειοθεραπεία ήταν σκληρή για τον Άρθουρ και η μετάβαση στο blina ήταν μια ανακούφιση», δήλωσε η μητέρα του, Sandrine.

«Ήταν εντελώς εκτός του ελέγχου του – ζούσαμε σε μια συνεχή πρόκληση καθώς το σώμα του ζούσε μία συνεχή πρόκληση από τις παρενέργειες των φαρμάκων. Από τη μία τον θεραπεύαμε και από την άλλη τον υποβάλλαμε σε μία διαδικασία που τον έκανε να αισθάνεται απαίσια. Όλο αυτό είναι κάτι πολύ δύσκολο να το επεξεργαστείς».

«Μεγάλο βήμα»

Για την ακρίβεια, ο Άρθουρ έπρεπε να επιστρέφει στο νοσοκομείο κάθε τέσσερις ημέρες, ώστε οι γιατροί να συμπληρώνουν το κιτ blina, αλλά τον υπόλοιπο χρόνο μπορούσε να διαχειριστεί τη θεραπεία στο σπίτι. «Του άρεσε το γεγονός ότι μπορούσε να το κρατήσει και να είναι υπεύθυνος – το υποστήριξε όλο αυτό», δήλωσε η Sandrine.

Στα τέλη Απριλίου του 2023, ο Άρθουρ έκανε την τελική επέμβαση για να αφαιρέσει τον σωλήνα από το χέρι του.

«Ήταν ένα μεγάλο βήμα – ήταν ελεύθερος», δήλωσε η Sandrine.

Στην παρούσα φάση, οι γιατροί εξηγούν ότι το blina μπορεί να αντικαταστήσει ένα μεγάλο μέρος της χημειοθεραπείας – ίσως μέχρι και το 80% αυτής. Περίπου 450 παιδιά το χρόνο στο Ηνωμένο Βασίλειο διαγιγνώσκονται με τον τύπο καρκίνου του Άρθουρ.

Ο επικεφαλής ερευνητής και σύμβουλος παιδιατρικής αιματολογίας καθηγητής Ajay Vora δήλωσε: «Οι χημειοθεραπείες είναι δηλητήρια που σκοτώνουν τα λευχαιμικά κύτταρα, αλλά σκοτώνουν και βλάπτουν και τα φυσιολογικά κύτταρα – και αυτό είναι που προκαλεί τις παρενέργειές τους».

«Το Blinatumomab είναι μια πιο ήπια, πιο ευγενής θεραπεία για τον καρκίνο»

Ένα άλλο στοχευμένο φάρμακο ανοσοθεραπείας, η θεραπεία με χιμαιρικό αντιγονικό υποδοχέα Τ-κυττάρων (CAR-T), έχει επίσης γίνει πρόσφατα διαθέσιμη. Αλλά είναι πιο ακριβό από το blina και τα ίδια τα κύτταρα του ασθενούς πρέπει να ληφθούν και στη συνέχεια να τροποποιηθούν στο εργαστήριο προτού δοθούν πίσω ως φάρμακο, πράγμα που απαιτεί χρόνο.

Ο Άρθουρ είναι πλέον υγιής χάρη στη συνολική θεραπεία που έλαβε

«Την Πρωτοχρονιά μάθαμε ότι το blina είχε δουλέψει και δεν υπήρχε υπολειπόμενος καρκίνος – και έτσι αυτό ήταν απλά καταπληκτικό και έτσι είχαμε διπλούς εορτασμούς», κατέληξε η μητέρα του 11χρονου.

Με πληροφορίες από Lifo, BBC