Μικροπλαστικά έχουν ανιχνευθεί σε δείγματα νερού σε όλο τον κόσμο σε επίπεδα που ανησυχούν ολοένα και περισσότερο τους ερευνητές καθώς οι απειλές για την υγεία της ουσίας γίνονται σαφέστερες. Σύμφωνα με μια εκτίμηση, ο μέσος άνθρωπος προσλαμβάνει περίπου 4.000 πλαστικά σωματίδια στο πόσιμο νερό ετησίως, ενώ η ουσία έχει βρεθεί σε σύννεφα πάνω από το όρος Φούτζι και στη βαθύτερη τάφρο του ωκεανού.
Η μικροπλαστική ρύπανση μπορεί να περιέχει έναν αριθμό 16.000 πλαστικών χημικών ουσιών και συχνά συνδέεται με εξαιρετικά τοξικές ενώσεις –όπως PFAS, δισφαινόλη και φθαλικές ενώσεις– που συνδέονται με καρκίνο, νευροτοξικότητα, διαταραχή ορμονών ή αναπτυξιακή τοξικότητα. Τα μικροπλαστικά μπορούν να διασχίσουν τους φραγμούς του εγκεφάλου και του πλακούντα και όσοι τα έχουν στον ιστό της καρδιάς τους έχουν διπλάσιες πιθανότητες να υποστούν έμφραγμα ή εγκεφαλικό τα επόμενα χρόνια.
Η μελέτη δοκίμασε το υλικό σε μια αρδευτική τάφρο, μια λίμνη και σε μια λίμνη με θαλασσινό νερό, όπου αφαίρεσε έως και κατά 99,9% τα μικροπλαστικά.
Το σφουγγάρι είναι κατασκευασμένο από χιτίνη που εξάγεται από το κόκαλο καλαμαριού και την κυτταρίνη βαμβακιού, υλικά που χρησιμοποιούνται συχνά για την αντιμετώπιση της ρύπανσης.
Οι συγγραφείς λένε ότι θα μπορούσαν να έχουν έτοιμο ένα μοντέλο βιομηχανικής κλίμακας μέσα σε αρκετά χρόνια, εάν οι δοκιμές μεγαλύτερης κλίμακας αποδειχθούν επιτυχείς, και αυτό θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί σε οικιακά ή δημοτικά συστήματα φιλτραρίσματος. Ένα σφουγγάρι θα μπορούσε επίσης να χρησιμοποιηθεί σε πλυντήρια ρούχων, πλυντήρια πιάτων και άλλες πηγές μικροπλαστικής ρύπανσης.
Με πληροφορίες από The Guardian/Lifo