Οι επιστήμονες ανακοίνωσαν την ανακάλυψη ενός νέου ανθρώπινου είδους, του Homo juluensis, μετά από εκτενή έρευνα που δημοσιεύτηκε στο Nature Communications.

Ο καθηγητής Christopher J. Bae από το Πανεπιστήμιο της Χαβάης και ο Xiujie Wu από την Κινεζική Ακαδημία Επιστημών ηγήθηκαν της μελέτης, η οποία ρίχνει φως στην ποικιλομορφία των αρχαίων ανθρώπινων πληθυσμών στην Ανατολική Ασία.

Ο Homo juluensis έζησε περίπου πριν από 300.000 χρόνια στην ανατολική Ασία, ειδικά περιπλανώμενος στα δάση της βορειοανατολικής Κίνας. Τα απολιθώματα που ονομάζονται Homo juluensis είναι κατακερματισμένα και περιλαμβάνουν πολλά κομμάτια κρανίου, γνάθου και μερικά δόντια, όπως αναφέρεται από τον Folha de S.Paulo. Τα λείψανα τουλάχιστον 16 ατόμων έχουν βρεθεί, τα οποία παρουσιάζουν μοναδικά χαρακτηριστικά, όπως μεγαλύτερα κρανία και δόντια από τους Νεάντερταλ και τον Homo sapiens, σύμφωνα με το El Tiempo.

Η Bild ανέφερε ότι οι πρώτοι άνθρωποι Homo juluensis είχαν μεγάλο κεφάλι, με μετρήσεις πολύ μεγαλύτερες από εκείνες των Νεάντερταλ και του Χόμο Σάπιενς. Ωστόσο, οι επιστήμονες τονίζουν ότι το μέγεθος του κεφαλιού δεν υποδηλώνει απαραίτητα υπεροχή νοημοσύνης, όπως σημειώνει η τουρκική έκδοση του Euronews. Ο όγκος του εγκεφάλου των Homo juluensis θα μπορούσε να είναι αρκετά μεγάλος, σε ορισμένες περιπτώσεις φθάνοντας τα 1.700-1.800 κυβικά εκατοστά, ενώ ο μέσος όγκος του εγκεφάλου των σύγχρονων ανθρώπων είναι περίπου 1.200 κυβικά εκατοστά, όπως αναφέρει η Correio Braziliense. Παρά τα μεγαλύτερα κρανία τους, είναι αμφίβολο αν οι Homo juluensis ήταν πιο έξυπνοι από τους σύγχρονους ανθρώπους. Ο καθηγητής Christopher J. Bae αποκάλυψε ότι ο μεγαλύτερος εγκέφαλος του Homo juluensis δεν σημαίνει απαραίτητα ότι ήταν πιο έξυπνος και προειδοποίησε ότι η διαφορά μεγέθους δεν υποδηλώνει απαραίτητα μεγαλύτερη νοημοσύνη, σύμφωνα με την Bild.

Οι ερευνητές ενδιαφέρθηκαν ιδιαίτερα από το μέγεθος των δοντιών του Homo juluensis. Το El Tiempo ανέφερε ότι τα δόντια υπερβαίνουν σημαντικά σε μέγεθος αυτά των Νεάντερταλ και του Homo sapiens, υποδεικνύοντας μοναδικές προσαρμογές. Αυτό οδήγησε την ομάδα να συγκρίνει τα οδοντικά χαρακτηριστικά του Homo juluensis με αυτά των Ντενίσοβαν, μιας μυστηριώδους ομάδας αρχαίων ανθρώπων που είναι γνωστός κυρίως μέσω στοιχείων DNA και μερικών σωματικών υπολειμμάτων.

«Οι γομφίοι από το Xujiayao του δείγματος του τύπου μας είναι επίσης αρκετά μεγάλοι», σχολίασε ο Christopher Bae. «Ένα από τα πράγματα που πάντα ξεχώριζε για τους γομφίους των Ντενίσοβαν ήταν ότι ήταν αρκετά μεγάλοι», πρόσθεσε. Η προτεινόμενη σχέση μεταξύ Homo juluensis και Denisovans βασίζεται κυρίως σε ομοιότητες στα οδοντικά χαρακτηριστικά, ιδιαίτερα στο μοριακό μέγεθος και στις επιφάνειες των δαγκωμάτων. Ωστόσο, χρειάζεται περισσότερη έρευνα για να επιβεβαιωθεί η σύνδεση μεταξύ του Homo juluensis και των Ντενίσοβαν. Η BioBioChile ανέφερε ότι η σχέση που βασίζεται στις ομοιότητες μεταξύ των απολιθωμάτων της γνάθου και των δοντιών πρέπει να ελεγχθεί με περισσότερη έρευνα. «Το αρχείο της Ανατολικής Ασίας μας κάνει να αναγνωρίσουμε πόσο περίπλοκη είναι η ανθρώπινη εξέλιξη σε ευρύτερους όρους και πραγματικά μας αναγκάζει να αναθεωρήσουμε και να ξανασκεφτούμε τις ερμηνείες μας για διάφορα εξελικτικά μοντέλα για να ταιριάξουμε καλύτερα με το αυξανόμενο αρχείο απολιθωμάτων», δήλωσε ο καθηγητής Bae.

Οι Homo juluensis ήταν ικανοί για αξιόλογα πράγματα. Κατασκεύαζαν πέτρινα εργαλεία, υποδεικνύοντας υψηλό επίπεδο προσαρμογής και περίπλοκων κοινωνικών συνδέσεων, όπως αναφέρει η Proceso. Η Bild σημείωσε ότι ο Homo juluensis πιθανότατα επεξεργαζόταν δέρματα ζώων για ρούχα, πιθανώς για προστασία από το κρύο, και επιβίωσε κυνηγώντας ζώα. Κυνηγούσαν άγρια ​​άλογα σε μικρές ομάδες, χρησιμοποιώντας όλα τα μέρη των ζώων για διατροφή, συμπεριλαμβανομένου του κρέατος, του μυελού, των οστών και του δέρματος.

«Πιθανότατα κυνηγούσαν σε ομάδες - περικύκλωσαν και επιτέθηκαν σε πράγματα όπως άλογα», είπε ο Christopher Bae, αναφερόμενος στο Homo juluensis. Ο καθηγητής Bae δήλωσε. «Η ζωή στη βόρεια Κίνα δεν είναι ακριβώς εύκολη· ειδικά τον χειμώνα, κάνει πολύ κρύο. Επεξεργάζονταν τα δέρματα των κυνηγημένων ζώων με πέτρινα εργαλεία», πρόσθεσε.

Η μελέτη εκφράζει την άποψη ότι ο Homo juluensis οργανώθηκε σε ανεξάρτητες μικρές ομάδες και κοινότητες. Το El Tiempo ανέφερε ότι οι ερευνητές εκτιμούν πως σχημάτιζαν μικρές κυνηγετικές κοινότητες, πράγμα που μπορεί να συνέβαλε στο ότι ήταν τρωτοί, λόγω του των μικρών σε όγκο ομάδων και του μεγέθους του πληθυσμού.

Η μείωση του πληθυσμού του Homo juluensis θα μπορούσε να αποδοθεί στις δραστικές κλιματικές αλλαγές του Ύστερου Τεταρτογενούς, μια εποχή που χαρακτηρίστηκε από επαναλαμβανόμενες περιόδους παγετώνων. Η Primera Hora σημείωσε ότι αυτή η περίοδος χαρακτηρίστηκε από μεγάλες κλιματικές αλλαγές, συμπεριλαμβανομένης μιας περιόδου παγετώνων που έφερε ένα ψυχρότερο και ξηρότερο κλίμα, συμβάλλοντας στην εξαφάνιση του Homo juluensis. «Υπέταξαν γενετικά ιθαγενείς πληθυσμούς όπως οι Νεάντερταλ και οι Juluensis», είπε ο Bae. Αυτό υποδηλώνει ότι οι Homo juluensis άρχισαν να εξαφανίζονται καθώς ενσωματώθηκαν στους πρώτους σύγχρονους ανθρώπους που ήρθαν στην Κίνα πριν από περίπου 120.000 χρόνια, σύμφωνα με τo Euronews.


ΠΗΓΗ