Με μια επιφάνεια τόσο κολασμένα ζεστή ώστε να λιώνει ο μόλυβδος, και με σύννεφα θειικού οξέος από πάνω της, η Αφροδίτη συχνά αποκαλείται «διαβολικός δίδυμος» της Γης, καθώς είναι παρόμοια σε μέγεθος με τον πλανήτη μας και πολλοί επιστήμονες πιστεύουν ότι κάποτε είχε και παρόμοιες συνθήκες, με ωκεανούς και χαμηλότερες θερμοκρασίες.

Ωστόσο μια νέα μελέτη που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Nature Astronomy έρχεται να βάλει ταφόπλακα στην παραπάνω θεωρία. Ανάλυση της ατμόσφαιρας της Αφροδίτης αποκάλυψε ότι το εσωτερικό του πλανήτη είναι ξηρό, γεγονός που υποδηλώνει ότι δεν είχε ποτέ τους ωκεανούς υγρού νερού που παραδοσιακά θεωρούνταν απαραίτητοι για να ξεκινήσει η ζωή.

«Αυτό δεν αποκλείει εντελώς οποιαδήποτε ζωή. Αποκλείει τη ζωή που μοιάζει με εκείνη στη Γη», δηλώνει η Τερέζα Κωνσταντίνου, εκ των συγγραφέων της μελέτης από το Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ.

Όπως αναφέρει ο Guardian, το ερώτημα αν η Αφροδίτη υπήρξε ποτέ κατοικήσιμη – και αν θα μπορούσε ακόμη και τώρα να φιλοξενεί ζωή στα όξινα νέφη της – αποτελεί εδώ και καιρό ένα καυτό θέμα μεταξύ των επιστημόνων.

Η Κωνσταντίνου σημειώνει ότι στην αρχή του σχηματισμού της Αφροδίτης, ο πλανήτης καλύφθηκε από μια τεράστια θάλασσα μάγματος. Αν αυτό είχε ψυχθεί γρήγορα, το νερό θα είχε συμπυκνωθεί και θα είχε σχηματίσει υδάτινους ωκεανούς. Ωστόσο, αυτή η διαδικασία θα είχε επίσης παγιδεύσει νερό στο μάγμα καθώς αυτό κρυσταλλωνόταν, πράγμα που σημαίνει ότι το εσωτερικό του πλανήτη θα ήταν πλούσιο σε νερό. Ως αποτέλεσμα, το νερό θα εκτοξευόταν κατά την έκρηξη των ηφαιστείων.

«Στεγνές» εκρήξεις ηφαιστείων

«Αν κοιτάξετε οποιεσδήποτε φωτογραφίες ηφαιστείων στη Γη, θα δείτε αυτά τα μεγάλα σύννεφα να βγαίνουν. Τα περισσότερα από αυτά είναι νερό», λέει. Αλλά αν το μάγμα είχε ψυχθεί αργά, το νερό θα κατέληγε ως ατμός στην ατμόσφαιρα και δεν θα ήταν παγιδευμένο στο εσωτερικό του πλανήτη. Η Κωνσταντίνου και οι συνεργάτες της στο Κέιμπριτζ μελέτησαν τη χημεία της ατμόσφαιρας του πλανήτη για να ρίξουν φως στην περιεκτικότητα του εσωτερικού του σε νερό.

Η αμετάβλητη φύση της ατμόσφαιρας της Αφροδίτης σημαίνει ότι ο ρυθμός με τον οποίο χάνονται οι ουσίες πρέπει να είναι ίσος με τον ρυθμό με τον οποίο αντικαθίστανται, με τον τελευταίο να καθοδηγείται από την ηφαιστειακή δραστηριότητα. Ωστόσο, όταν η ομάδα ανέλυσε τις αναλογίες των ουσιών που αναπληρώνονται στην ατμόσφαιρα της Αφροδίτης, διαπίστωσε ότι προστίθεται πολύ λίγο νερό – με άλλα λόγια, οι ηφαιστειακές εκρήξεις ήταν «στεγνές».

«Η έλλειψη νερού στις ηφαιστειακές εκπομπές είναι ένδειξη ενός εξίσου ξηρού εσωτερικού της Αφροδίτης», εξηγεί η Κωνσταντίνου.

Τα ευρήματα της ομάδας, επομένως, δεν συνάδουν με το ότι η Αφροδίτη είχε στο παρελθόν ωκεανούς με νερό, και επομένως ένα κλίμα που παραδοσιακά θεωρείται κατοικήσιμο. Μέσα στη δεκαετία που διανύουμε, τα ευρήματα αυτά θα ελεγχθούν καλύτερα, καθώς η NASA πρόκειται να εκτοξεύσει την αποστολή DaVinci που θα πετάξει πάνω από την Αφροδίτη και θα ρίξει έναν ανιχνευτή στην επιφάνειά της.


ΠΗΓΗ