Δεκάδες είναι οι αναφορές για την ανάπλαση της οδού Κολωνακίου, ενός από τους πιο πολυσύχναστους δρόμους της επαρχία της Λεμεσού, στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Αρκετές θετικές, πολλές ωστόσο αρνητικές και επικριτικές καθώς, όπως υποστηρίζουν, η ανάπλαση δεν βασίστηκε στην βιωσιμότητα και στην αειφορία, όπως προωθεί μάλιστα ο υφιστάμενος σχεδιασμός του ΣΒΑΚ, αλλά αντέγραψε για ακόμη μία φορά ένα οδικό μοντέλο που ακολουθείται στην Κύπρο από τη δεκαετία του ‘80, που αγνοεί οτιδήποτε δεν έχει 4 τροχούς.
Η Σάρα Μαρίζα Βρυωνίδη, σε μια μακροσκελή ανάρτηση προσεγγίζει το έργο «ανάπλασης» με το δικό της τρόπο και μοιράζεται τις σκέψεις της για την οδική ανάπτυξη της πολυσύχναστης οδού στην συμπρωτεύουσα
Συγκεκριμένα έγραψε, «Τις τελευταίες μέρες βλέπω συνέχεια ποστς ανατροφοδότησης για την «αναπλασμένη» Κολωνακίου και επειδή τη χρησιμοποιώ κάθε μέρα (2-3) φορές, θα ήθελα να πω και εγώ πως αισθάνομαι.
Είμαι πολύ απογοητευμένη από την οδική «ανάπτυξη» που ανέλαβε ο δήμος. Όχι μόνο δεν ευθυγραμμίζεται με το σχέδιο βιώσιμης αστικής κινητικότητας (ΣΒΑΚ) Λεμεσού, αλλά στερείται επίσης αισθητικής και σύγχρονου σχεδιασμού (βλέπε στιλλούθκια κάθε μισό μέτρο και έλλειψη σοβαρού πρασίνου).
Υπενθυμίζω ότι το Σχέδιο Βιώσιμης Αστικής Κινητικότητας (ΣΒΑΚ) για τη Λεμεσό είναι κύριας σημασίας μελέτη, καθώς αντιμετωπίζει την ανάγκη αποκατάστασης του συστήματος μεταφορών της πόλης, κάτι που ζούμε καθημερινά. Το σχέδιο αυτό, που εκπονήθηκε μετά από διαβουλεύσεις, με επιστήμονες και τηρώντας τις διεθνώς υιοθετημένες αρχές του SUMP, στοχεύει στην προώθηση της οικονομικής αποδοτικότητας, της περιβαλλοντικής βιωσιμότητας, της προσβασιμότητας, της ασφάλειας και της συνολικής ποιότητας ζωής των κατοίκων της πόλης - και δεν είναι μια τυχαία μελέτη που 10 πελλοί δημοσίευσαν επειδή είχαν κάποιο συμφέρον.
Στο προτεινόμενο σχέδιο περιγράφονται ενδεικτικές διατομές για την εξασφάλιση βιώσιμης κινητικότητας, ευνοώντας το περπάτημα, την ποδηλασία και τα μέσα μαζικής μεταφοράς. Ωστόσο, στην πρόσφατη ανάπτυξη, οι ποδηλατόδρομοι παραλείφθηκαν και χρησιμοποιήθηκε τεράστια ποσότητα ασφάλτου (red flag) .
Η Κολωνακίου είναι ένας σημαντικός δρόμος (μια μεγάλη ευθεία) που οδηγεί στο κέντρο της Λεμεσού. Θα έπρεπε οι ποδηλατόδρομοι αλλά και οι δρόμοι για δημόσια μέσα μεταφοράς να ήταν προτεραιότητα στο σχεδιασμό, διευκολύνοντας τις μετακινήσεις. Αντ' αυτού, μας έμεινε ένας δρόμος που δίνει προτεραιότητα στα οχήματα πάνω από τους ανθρώπους (that’s so 1980s).
Είναι απαράδεκτο το γεγονός ότι σε μια ανάπτυξη που θα διαρκέσει δεκαετίες, παραβλέπουμε τις ανάγκες των ποδηλατών και τις αρχές της βιώσιμης κινητικότητας και βλέπουμε τους δρόμους απομονωμένα τον ένα από τον άλλο.
Πρέπει να αλλάξουμε επιτέλους την οπτική μας και να αρχίσουμε να βλέπουμε τους δρόμους και τις πόλεις ως ζωντανά αστικά συστήματα. Πρέπει να σχεδιάζουμε δρόμους που δίνουν προτεραιότητα στην ευημερία και την υγεία της κοινότητας, προωθώντας το περπάτημα, την ποδηλασία και το πράσινο. Πρέπει όταν αυτοί σχεδιάζονται, να παίρνονται πολιτικές αποφάσεις που να τους υλοποιούν.
…ακόμα μια χαμένη ευκαιρία για βιώσιμη ανάπτυξη».
