Ένα μεγάλο αρχαίο ρωμαϊκό ναυάγιο ανακαλύφθηκε πρόσφατα από ερευνητές του Εθνικού Ινστιτούτου Ωκεανογραφίας και Αλιείας της Αιγύπτου στην Ερυθρά Θάλασσα, κοντά στην αιγυπτιακή ακτή. Το οβάλ σχήματος ναυάγιο βρέθηκε χρησιμοποιώντας ένα Αυτόνομο Υποβρύχιο Όχημα (AUV) εξοπλισμένο με σόναρ και άλλες τεχνολογίες χαρτογράφησης.

Κατά την ανακάλυψη του ναυαγίου, οι ερευνητές σημείωσαν ότι το πλοίο βρέθηκε καλοδιατηρημένο, χάρη στη μοναδική ιδιότητα του νερού της Ερυθράς Θάλασσας: την έλλειψη οξυγόνου. Για την ανεύρεση του ναυαγίου, οι ερευνητές εφάρμοσαν μία μοναδική στρατηγική. Αξιοποίησαν νέες μεθοδολογίες, ηχοβολιστική και ακουστική απεικονιστική τεχνολογία, μαζί με θαλάσσιες, γεωφυσικές τεχνικές ώστε να «εντοπίσουν τα χαρακτηριστικά του πυθμένα για ν’ ανιχνεύσουν την πιθανό στόχο του αρχαίου ρωμαϊκού ναυαγίου και ν’ αντλήσουν τις απαραίτητες πληροφορίες για το σχέδιο και τις διαστάσεις του ναυαγίου».

Το ναυάγιο βρισκόταν αδρανές και απαρατήρητο για χιλιάδες χρόνια και τελικά ανακαλύφθηκε, σε βάθος 195 ποδιών στο αρχαίο λιμάνι Μυός Όρμος (όρμος μυδιών), λιμάνι που κατασκευάστηκε από τους Πτολεμαίους γύρω στον 3ο αιώνα π.Χ., έγινε γνωστό ως «λευκός λιμήν» και πλέον είναι γνωστό ως Quseir al-Qadim. Το σκάφος ανακαλύφθηκε εν μέρει θαμμένο κάτω από ίζημα, αποκάλυψαν οι ερευνητές σε μια εργασία με τίτλο «Εξερεύνηση και αναγνώριση αρχαίου ρωμαϊκού ναυαγίου που βρίσκεται στο Quseir, στην Ερυθρά Θάλασσα», που δημοσιεύτηκε στις 21 Φεβρουαρίου στο Egyptian Journal of Aquatic Research.

Σύμφωνα με τα ευρήματά τους, το ναυάγιο έχει μήκος 100 πόδια και πλάτος 25 πόδια και μπορεί να βυθίστηκε κατά τον πρώτο αιώνα μ.Χ., σε ένα ταξίδι από την Ινδία. Πιστεύουν ότι αυτό μπορεί να συνέβαινε καθώς το λιμάνι εκείνη την εποχή ήταν εμπορικός κόμβος κατά τη Ρωμαϊκή εποχή και την εποχή των Πτολεμαίων και συνέδεε την Αραβία και την Ινδία με τον κόσμο της Μεσογείου. Την ώρα του ταξιδιού του πλοίου, πιστεύεται ότι μετέφερε κρασί, ελαιόλαδο και «τεράστιες ποσότητες» νομισμάτων και μετάλλων. Επίσης, δίπλα στο ναυάγιο ανακαλύφθηκε ένας «σωρός» που πιστεύεται ότι ήταν βυθισμένο φορτίο που έπεσε έξω από το πλοίο καθώς αυτό βυθιζόταν.

Σύμφωνα με τους ερευνητές το πλοίο πιθανότατα εγκαταλείφθηκε κατά τον τρίτο αιώνα μ.Χ., πιθανώς λόγω υπερβολικής λάσπης.

Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν μια μοναδική στρατηγική για να βρουν το πλοίο με μια διεπιστημονική προσέγγιση. Χρησιμοποίησαν νέες μεθοδολογίες, συμπεριλαμβανομένης της τεχνολογίας σόναρ και ακουστικής απεικόνισης, παράλληλα με θαλάσσιες γεωφυσικές τεχνικές «για να καθορίσουν τα χαρακτηριστικά του πυθμένα για να ανιχνεύσουν τον πιθανό στόχο του αρχαίου ρωμαϊκού ναυαγίου και να παρέχουν βασικές πληροφορίες σχετικά με το σχεδιασμό και τις διαστάσεις αυτού του ναυαγίου».

Στο συμπέρασμά τους, οι ερευνητές λένε ότι η ανακάλυψή τους έχει «σημαντικές δυνατότητες» να ωφελήσει τον δημόσιο τομέα συμβάλλοντας στις προτεραιότητες της εκπαίδευσης, της έρευνας και της βιομηχανίας που σχετίζονται με τη διατήρηση της πολιτιστικής κληρονομιάς και τους τομείς της βιώσιμης ανάπτυξης. Περαιτέρω, γράφουν, «το έργο μπορεί να συμβάλει στην ανάπτυξη της τουριστικής βιομηχανίας της Αιγύπτου προωθώντας την πολιτιστική κληρονομιά της χώρας».

Πιστεύουν ότι το ναυάγιο θα μπορούσε να είναι ένα όφελος για την τουριστική βιομηχανία της χώρας. «Πρέπει να δημιουργηθούν ενεργές συνεργασίες με τις τοπικές τουριστικές αρχές για την προώθηση αυτής της τοποθεσίας και την ανάπτυξη βιώσιμων τουριστικών πρακτικών που προστατεύουν το περιβάλλον, παρέχοντας παράλληλα οικονομικά οφέλη στις τοπικές κοινωνίες», έγραψαν.

ΠΗΓΗ