Ένα δίδυμο αρχαιολόγων, ο ένας από το Πανεπιστήμιο Adam Mickiewicz στο Πόζναν, ο άλλος από το Πανεπιστήμιο της Βαρσοβίας, και οι δύο στην Πολωνία, βρήκαν στοιχεία που υποδηλώνουν ότι οι βραχογραφίες που βρέθηκαν σε ένα νότιο τμήμα του Περού μπορεί να ήταν εμπνευσμένες από ανθρώπους που τραγουδούσαν, καθώς κατανάλωναν παραισθησιογόνα φυτά.

Στη μελέτη τους, που δημοσιεύτηκε στο Cambridge Archaeological Journal, οι Αντζέι Ροζβαντόφσκι και Γιάνους Βολόζιν ανέλυσαν τις περίφημες βραχογραφίες που βρέθηκαν στο Toro Muerto. Το Toro Muerto, («νεκρός ταύρος» στα ισπανικά) είναι ένα συγκρότημα βραχοτεχνίας στη Νότια Αμερική που βρίσκεται σε ένα φαράγγι της ερήμου κοντά στην κοιλάδα του ποταμού Majes, που εκτείνεται σε μια έκταση 10 τετραγωνικών χιλιομέτρων. Φιλοξενεί περίπου 2.600 ηφαιστειακούς ογκόλιθους, ο καθένας στολισμένος με αρχαία πετρογλυφικά, που κυμαίνονται από μικρές πέτρες με μεμονωμένα μοτίβα μέχρι ογκώδεις ογκόλιθους με πολλαπλές εικόνες.

Αν και η πολιτιστική προέλευση αυτής της τοποθεσίας παραμένει άγνωστη, οι περισσότεροι αρχαιολόγοι χρονολογούν τα μυστηριώδη σχέδια στην περίοδο της κυριαρχίας των Χουάρι, περίπου 1200 χρόνια πριν (Ο Χουάρι ήταν προκολομβιανός πολιτισμός που άκμασε στις νότιες-κεντρικές Άνδεις και στην παράκτια περιοχή του σύγχρονου Περού, από το 500 έως 1000 μ.Χ.). Οι ερευνητές της εν λόγω μελέτης τοποθετούν τη χρονολόγηση των μοτίβων ακόμη πιο παλιά, αναφέροντας ότι «οι πιθανές χρονικές αγκύλες για τη δημιουργία αυτών των μοτίβων θα πρέπει να συνδεθούν με το τέλος του Περουβιανού Πρώιμου Ορίζοντα (900–100 π.Χ.) και την αρχή της Πρώιμης Ενδιάμεσης Περιόδου (100 π.Χ.– 600 μ.Χ.)». Οπότε οι υπό εξέταση βραχογραφίες χρονολογούνται πιθανότατα όχι περισσότερο από 2000 χρόνια πριν.

Οι ερευνητές σημειώνουν ότι παρά τη φήμη του, ελάχιστη μελέτη των βραχογραφιών έχει γίνει. Έτσι, για τη νέα τους μελέτη, διεξήγαγαν μια ανάλυση των danzantes - χορευτικών ανθρώπινων μορφών - που εμφανίζονται στους περισσότερους από τους ογκόλιθους. Οι ερευνητές εκφράζουν την άποψη ότι οι περισσότερες από τις βραχογραφίες φαίνεται να είχαν μελετηθεί ή σχεδιαστεί προτού να χαραχτούν - ο χρωματισμός τους και η ομοιόμορφη διάστασή τους υποδηλώνουν ότι οι καλλιτέχνες γνώριζαν τι επρόκειτο να κάνουν εκ των προτέρων.

Οι ερευνητές σημειώνουν επίσης ότι τα περισσότερα από τα γλυπτά ακολουθούσαν παρόμοια θέματα - τα περισσότερα αφορούσαν danzantes που περιβάλλονταν από ζιγκ-ζαγκ ή διακεκομμένες γραμμές, τελείες ή μερικές φορές κύκλους. Εκφράζουν την άποψη ότι τα ζιγκ-ζαγκ ήταν σκαλισμένα για να τονίσουν την ενέργεια και την κίνηση που συνδέεται με τον ξέφρενο χορό.

Οι ερευνητές σημειώνουν ότι τα σκαλίσματα μοιάζουν πολύ με εκείνα των Tukano, των πρώιμων ανθρώπων που ζούσαν στη σημερινή Κολομβία. Προηγούμενη έρευνα είχε δείξει ότι τα περισσότερα από αυτά τα σκαλίσματα έγιναν κατά τη διάρκεια τελετουργιών από ανθρώπους που κατανάλωναν ayahuasca, η οποία γίνεται με χρήση παραισθησιογόνων σταφυλιών.

Λόγω της ομοιότητας, οι ερευνητές εκφράζουν την άποψη ότι είναι πιθανό οι βραχογραφίες στο Toro Muerto να σκαλίστηκαν επίσης από ανθρώπους που κατανάλωναν παραισθησιογόνα φυτά. Επίσης, εικάζουν ότι οι εικόνες γύρω από τις χορευτικές φιγούρες τους φαίνεται να δείχνουν ανθρώπους που προσπαθούν να απεικονίσουν πώς τους έκανε να νιώθουν η μουσική ενώ ήταν υπό την επίδραση ενός ακόμα άγνωστου παραισθησιογόνου.

Με πληροφορίες από Lifo, Cambridge University Press