Έχω Θέμα
Ο Μιχάλης φτιάχνει υφάσματα με σχέδια εμπνευσμένα από πόρτες σπιτιών της παλιάς Λευκωσίας
Ο Κύπριος καλλιτέχνης εμπνέεται από την κυπριακή ύπαιθρο και την παράδοση, ενώ για τα σχέδιά του χρησιμοποιεί ύφασμα φτιαγμένο από πλαστικές μπουκάλες.
Από τότε που θυμάται τον εαυτό του βρισκόταν κάπου στην κυπριακή ύπαιθρο, είτε σε ένα από τα χωριά της Κύπρου για κάποια οικογενειακή εξόρμηση, είτε στα μποστάνια που πήγαινε από μικρός με τον πατέρα του. Οι μυρωδιές της φύσης, οι εικόνες από τα κυπριακά παραδοσιακά σπιτάκια, καθώς και η περιβαλλοντική ευαισθησία που καλλιεργήθηκε στο πέρασμα των χρόνων δεν επηρέασαν μόνο την προσωπικότητά του, αλλά και τον τρόπο που σκέφτεται ως επαγγελματίας (πλέον) σχεδιαστής μόδας.
Ο 30χρονος Μιχάλης Παντελίδης τα τελευταία χρόνια, εμπνευσμένος από τις φωτογραφίες που βγάζει ο ίδιος από σκουπιδότοπους, τη φύση, τη θάλασσα και άλλα, φτιάχνει σχέδια, τα οποία παίρνουν μορφή ως φουλάρια και φορέματα, χρησιμοποιώντας ανακυκλώσιμα υφάσματα από πλαστικές μπουκάλες. Τα φουλάρια του φορέθηκαν από γνωστές προσωπικότητες της Κύπρου, της Ελλάδας, αλλά και του εξωτερικού. Το προηγούμενο διάστημα εστίασε τη δουλειά του σε φωτογραφίες που τράβηξε από τα σκουπίδια στο πράσινο σημείο στον Στρόβολο, από τη θαλάσσια περιοχή του Ακάμα, από το μάζεμα τον ροδιών στο χωράφι που διατηρεί η οικογένειά του, ενώ τώρα λανσάρει το νέο του σχέδιο εμπνευσμένο από πόρτες σπιτιών της παλιάς πόλης της Λευκωσίας.
Η διαδρομή του ως σχεδιαστής μόδας και το πρώτο πρότζεκτ από τα σκουπίδια
Η διαδρομή του ως σχεδιαστής μόδας άρχισε όταν άφησε τις σπουδές του στο Πανεπιστήμιο Κύπρου και ακολούθησε αυτό που ένιωσε ότι θα τον έκανε πιο ευτυχισμένο. Έτσι, ταξίδεψε στην Αγγλία, ενώ ενδιάμεσα βρέθηκε για πρακτική στο Άμστερνταμ όπου συνεργάστηκε με δύο σημαντικούς καλλιτέχνες, τους Iris Van Herpen και Ronald Van Der Kemp. Όπως ο ίδιος αναφέρει στη CITY, η συνεργασία του με αυτούς τους δύο καλλιτέχνες ήταν καθοριστική ώστε να εξελίξει τις ικανότητές του στη φωτογραφία και την επεξεργασία εικόνων.
«Είναι γνώσεις και ικανότητες που χρησιμοποιώ μέχρι σήμερα στη δουλειά μου. Και οι δύο ήταν σχεδιαστές υψηλής ραπτικής και φτιάχναμε ρούχα για διάσημες προσωπικότητες όπως η Lady Gaga, η Celine Dion, η Jenifer Lopez και άλλοι. Εκεί είχα αναπτύξει σε μεγάλο βαθμό τις τεχνικές ικανότητές μου. Στη συνέχεια, εργάστηκα σε ένα φωτογραφικό στούντιο όπου έλεγχα φωτογραφίες για άλλους οίκους όπως Τοmmy Ηilfiger, Karv Klein. Αυτό με βοήθησε στον τρόπο που βλέπω τα πράγματα. Δηλαδή να βλέπω τις λεπτομέρειες και να εξελίξω περισσότερο τις ικανότητές μου. Στη συνέχεια, επέστρεψα στην Αγγλία για να ολοκληρώσω τις σπουδές μου».
Το 2018 στο Παρίσι γνώρισε, όπως μας είπε, για πρώτη φορά τη Σίλια Κριθαριώτη. Επικοινώνησε μαζί της μέσω Instagram και βοήθησε την ομάδα της εκείνο το διάστημα σε ένα σόου που λάμβανε χώρα στη Γαλλία. «Από τότε κρατάμε επαφή και στα τελευταία σόου της πήγα για να βοηθήσω. Όμως όταν εργαζόμουν στο Άμστερνταμ με τους δύο σημαντικούς καλλιτέχνες, ήταν εκείνοι που με έσπρωξαν για να αρχίσω τα δικά που πρότζεκτ. Όταν ήρθα για ένα διάστημα στην Κύπρο, είχα πάει με τον πατέρα μου να πετάξουμε σκουπίδια σε ένα από τα πράσινα σημεία της Λευκωσίας. Εκεί αντίκρισα μεγάλους όγκους πολύχρωμων σκουπιδιών. Έβγαλα κάποιες φωτογραφίες και άρχισα να πειραματίζομαι. Όταν επέστρεψα στο Άμστερνταμ τούς έδειξα το πρότζεκτ με τα σκουπίδια. Η ιδέα μού άρεσε και έτσι έφτιαξα με τις φωτογραφίες εκείνες το σχέδιο για τα πρώτα υφάσματα από ανακυκλώσιμα υλικά».
Σε ένα από τα πράσινα σημεία της Λευκωσίας, αντίκρισα μεγάλους όγκους πολύχρωμων σκουπιδιών. Έβγαλα κάποιες φωτογραφίες και άρχισα να πειραματίζομαι.
Τα ρόδια και το ύφασμα από πλαστικές μπουκάλες
Το δεύτερο πρότζεκτ με το οποίο ασχολήθηκε ο Μιχάλης ήταν το ύφασμα που έφτιαξε από τις φωτογραφίες που τράβηξε από τα ρόδια που μάζευε ο πατέρας του, αλλά και από την αγαπημένη του θάλασσα, στον Ακάμα. «Όλα μου τα σχέδια έχουν κάποια ιστορία να πουν και πάντα συνδυάζονται με την κυπριακή παράδοση και τον πολιτισμό. Η ιστορία με τα ρόδια ξεκίνησε όταν πήγα με τον πατέρα μου στο χωράφι για να μαζέψουμε ρόδια. Τα πρώτα δύο χρόνια είχα πουλήσει δύο φουλάρια, όμως μετά την έκθεση με τα ρόδια άρχισε να παίρνει άλλη μορφή η δουλειά μου και ο κόσμος άρχισε να ενδιαφέρεται πραγματικά για τις ιδέες μου. Έτσι είχα και πολλές συνεργασίες, όπως με καταστήματα και ξενοδοχεία σε Κύπρο και εξωτερικό».
Αυτό το διάστημα εργάζεται στο νέο το πρότζεκτ που είναι εμπνευσμένο από τις πόρτες σπιτιών που βρίσκονται στην παλιά πόλη της Λευκωσίας. «Τον μεγαλύτερο χρόνο της ημέρας μου τον περνώ στην παλιά Λευκωσία. Επισκέπτομαι δρομάκια, στέκια και μουσεία. Θεωρώ ότι θα πρέπει ο κόσμος να δει την κουλτούρα και την παράδοσή μας μέσα από τα παλιά κτήρια που υπάρχουν εκεί. Η αρχιτεκτονική της παλιάς Λευκωσίας έχει στοιχεία από τους Ενετούς, τους Γάλλους, τους Ιταλούς και τους Οθωμανούς. Γίνεται αυτή η μίξη που δημιουργεί τη μοναδικότητα που χαρακτηρίζει την παλιά πόλης της πρωτεύουσας. Η πουρόπετρα και τα μπλε της πόρτας, τα σκαλιστά ξύλα ή τα μέταλλα. Όλα αυτά σημαίνουν παράδοση για εμένα».
Θεωρώ ότι θα πρέπει ο κόσμος να δει την κουλτούρα και την παράδοσή μας μέσα από τα παλιά κτήρια που υπάρχουν στην παλιά πόλη της Λευκωσίας.
Η ιδέα όλα του τα υφάσματα να είναι φτιαγμένα από ανακυκλώσιμα υλικά και πόσω μάλλον από πλαστικές μπουκάλες, πέραν από τις προσωπικές του επιρροές, οφείλεται και στο μάθημα που παρακολούθησε στο Πανεπιστήμιο, που αφορούσε τη βιώσιμη μόδα. «Άρχισα να εμβαθύνω περισσότερο στο κομμάτι της βιώσιμης μόδας. Το πρώτο ερέθισμα, για να καταλάβω πόσο σημαντική είναι, ήταν όταν μια καθηγήτρια μάς έβαλε να ξηλώσουμε ένα ρούχο και να πούμε από πού προέρχεται το κάθε κομμάτι, ώστε να πάμε εντελώς πίσω, στο τι χρειάζεται για να κατασκευαστεί ένα ρούχο. Από την πρώτη ύλη και τα υλικά που χρησιμοποιούνται, πόσος χρόνος χρειάζεται, τις συνθήκες κάτω από τις οποίες εργάζονται οι εργαζόμενοι, τον κόπο τους και πόσα πληρώνονται. Η μόδα είναι από τις πρώτες βιομηχανίες που προκαλούν μόλυνση στο περιβάλλον. Δεν λέω πως δεν υπάρχουν άλλες λύσεις, αλλά θεωρώ πως αφού μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε ύφασμα από μια πρώτη ύλη που θα πεταγόταν και θα κατέστρεφε τη γη, γιατί να μην την χρησιμοποιήσουμε και να φτιάξουμε κάτι άλλο; Πλέον υπάρχουν πολλές λύσεις. Θα πρέπει να βοηθήσουμε τον κόσμο να αγοράζει πιο ηθικά».
Θα πρέπει να βοηθήσουμε τον κόσμο να αγοράζει πιο "ηθικά" ρούχα.
Τα σχέδια του Μιχάλη φορέθηκαν από διασημότητες όπως η Σοφία Χατζηπαντελή, ο Λάκης Γαβαλάς, η Ελένη Φουρέιρα, ο Fredrick Robertson, η Sabrina Culver, η Miss Fame και άλλοι.
Το επόμενο διάστημα και συγκεκριμένα στις 17-21 Μαΐου ο Μιχάλης θα παρουσιάσει έργα του στο Environmental Art Exhibition που θα πραγματοποιηθεί στη Λεμεσό. Νέα του σχέδια θα παρουσιάσει και στην έκθεση Cyprus Fashion Film Festival, που θα πραγματοποιηθεί την 1η Ιουνίου, επίσης στη Λεμεσό.