Νέα θεωρεία σχετικά με την «κατάρα του Φαραώ» έρχεται στο φως μετά την μελέτη του επιστήμονα Ross Fellowes. Σύμφωνα με τα στοιχεία υπήρχε βιολογικός λόγος πίσω από τους θανάτους που άνοιξαν τον τάφο του βασιλιά Τουταγχαμών το 1922.

Προέκυψε λοιπόν, ότι η αιτία ήταν η δηλητηρίαση από ραδιενέργεια από φυσικά στοιχεία που περιείχαν ουράνιο και τοξικά απόβλητα που τοποθετήθηκαν σκόπιμα μέσα στο σφραγισμένο θησαυροφυλάκιο.

Η έκθεση σε ουσίες θα μπορούσε να έχει οδηγήσει σε ορισμένους καρκίνους, όπως αυτός που στοίχισε τη ζωή στον αρχαιολόγο Χάουαρντ Κάρτερ – τον πρώτο άνθρωπο που μπήκε στον τάφο του Τουταγχαμών πριν από 100 χρόνια.

Η θεωρία αποδεικνύει ουσιαστικά ότι ο τάφος ήταν όντως «καταραμένος» – με σκόπιμο βιολογικό τρόπο – και όχι με υπερφυσικό τρόπο που ισχυρίζονταν κάποιοι αρχαίοι αιγυπτιολόγοι.

Η κατάρα όσων άνοιξαν τον τάφο του

Ο Κάρτερ πέθανε το 1939 πιθανότατα από καρδιακή προσβολή μετά από μακροχρόνια μάχη με το λέμφωμα Hodgkin, το οποίο επηρεάζει το ανοσοποιητικό σύστημα του οργανισμού που καταπολεμά τα μικρόβια – και η δηλητηρίαση από ακτινοβολία έχει συνδεθεί ως αιτία του καρκίνου.

Ο λόρδος Carnarvon, ένας από τους άνδρες που επίσης περπάτησε στα πολύτιμα δωμάτια, πέθανε από δηλητηρίαση του αίματος πέντε μήνες μετά την ανακάλυψη.

Υπέστη σοβαρό τσίμπημα κουνουπιού, το οποίο μολύνθηκε μετά από κόψιμο με ξυράφι. Λίγο μετά το άνοιγμα του τάφου, υπήρξε μια σύντομη διακοπή ρεύματος και όλα τα φώτα σε όλο το Κάιρο έσβησαν. Ο γιος του Carnarvon ανέφερε επίσης ότι ο αγαπημένος του σκύλος ούρλιαξε και ξαφνικά έπεσε νεκρός.

Άλλοι άνθρωποι που συμμετείχαν στην ανασκαφή πέθαναν από ασφυξία, εγκεφαλικό επεισόδιο, διαβήτη, καρδιακή ανεπάρκεια, πνευμονία, δηλητηρίαση, ελονοσία και έκθεση σε ακτίνες Χ . Όλοι πέθαναν στα 50 τους χρόνια.

Ο Βρετανός αιγυπτιολόγος Arthur Weigall που παρευρέθηκε στα εγκαίνια του τάφου του Τουταγχαμών, όπου κατηγορήθηκε ότι υποκίνησε τον «μύθο» της κατάρας – πέθανε από καρκίνο σε ηλικία 54 ετών.

Επιγραφές

Ωστόσο, επιγραφές που βρέθηκαν μέσα σε άλλες ταφές σε όλη την Αίγυπτο υποδηλώνουν ότι οι αρχαίοι άνθρωποι γνώριζαν για τις τοξίνες. Το κείμενο περιελάμβανε περιοχές που ήταν «απαγορευμένες» λόγω «κακών πνευμάτων». Η μελέτη, που δημοσιεύθηκε στο Journal of Scientific Exploration, εξήγησε ότι υψηλά επίπεδα ραδιενέργειας καταγράφηκαν επίσης σε ερείπια τάφων του Παλαιού Βασιλείου, σε δύο τοποθεσίες στη Γκίζα και σε αρκετούς υπόγειους τάφους στη Σακάρα.

Το ίδιο συμπέρασμα διαπιστώθηκε επίσης σε ολόκληρο τον τάφο του Όσιρι στη Γκίζα. Ο Fellowes σημείωσε ότι «η έντονη ραδιενέργεια συνδέθηκε με δύο πέτρινα φέρετρα, ιδίως από το εσωτερικό τους». Άλλες μελέτες έχουν μετρήσει άμεσα το αέριο ραδόνιο σε διάφορες θέσεις σε τάφους στη Σακκάρα. Το αέριο ραδόνιο είναι ένα ενδιάμεσο προϊόν της διάσπασης του ουρανίου, με χρόνο ζωής 3,8 ημέρες.

Συγκεντρώσεις ραδονίου στον περιβάλλοντα χώρο εντοπίστηκαν σε έξι θέσεις μέσα στα ερείπια της Σακκάρα: στο Νότιο Τάφο, στα περιοδικά της πυραμίδας του Djoser και στις σήραγγες του τάφου Serapeum.

Χιλιάδες αγγεία που ανασκάφηκαν κάτω από την Πυραμίδα του Βήματος τη δεκαετία του 1960 περιείχαν έως και 200 τόνους άγνωστων ουσιών που δεν έχουν ακόμη ταυτοποιηθεί – γεγονός που υποδηλώνει ότι οι τοξίνες θάφτηκαν μαζί με τα μουμιοποιημένα λείψανα.


ΠΗΓΗ