Όσες διαδηλώσεις και να πραγματοποιηθούν για να καταδικαστούν τα όσα φρικτά λαμβάνουν χώρα στην αιματοβαμμένη Γάζα, όσες φορές και αν μιλήσεις για το αυτονόητο δικαίωμα που έχει κάθε λαός να ζει ελεύθερος, παραμένει δύσκολο να βρεις τις κατάλληλες λέξεις για να εξηγήσεις τα όσα συμβαίνουν σε μια παιδική ψυχή.

Χθες, στο κέντρο της Λευκωσίας έλαβε χώρα πορεία διαμαρτυρίας, η οποία πραγματοποιήθηκε ταυτόχρονα με πορείες σε μεγάλες πόλεις της Ευρώπης, ώστε να τιμηθεί η ημέρα της Καταστροφής (Νάκμπα), που σηματοδοτεί τον εκτοπισμό 700.000 Παλαιστινίων για να ιδρυθεί στα εδάφη τους το κράτος του Ισραήλ.

Ανάμεσα στο πλήθος, ξεχωρίσαμε ένα μικρό κοριτσάκι, την Ίλια. Στεκόταν μαζί με τους γονείς της και ανέμενε υπομονετικά την έναρξη της πορείας κρατώντας στα χέρια της ένα χειροποίητο πλακάτ. Δική της κατασκευή, όπως μας είπε. Σε αυτό είχε φτιάξει μια ζωγραφιά ώστε να εκφράσει τα συναισθήματά της για τα όσα συμβαίνουν στη Γάζα.

Ψηλά αναγραφόταν το σύνθημα «Free Free Palestine» και «Stop the Genocide». Το πλακάτ ήταν χωρισμένο σε δύο αντίθετες εικόνες. Από τη μια ένας στρατιώτης σημαδεύει με το όπλο του ένα λυπημένο παιδάκι σε ένα σκηνικό μαχών και εκρήξεων. Από την άλλη, ένα παιδάκι –χαρούμενο και ανέμελο – τρέχει για να πετάξει έναν χαρταετό.

Ένα παιδάκι ελεύθερο. Αυτό επιθυμεί η μικρή Ίλια, αυτό θα έπρεπε να αποτελεί κοινή επιθυμία όλων μας.