Ο βράχος που έπεσε στη Γη πριν από 66 εκατομμύρια χρόνια, τερματίζοντας απότομα την εποχή των δεινοσαύρων, ήταν κάπως… παράξενος. Έτσι, τουλάχιστον, φανερώνουν οι νέες ενδείξεις που ανακάλυψαν μερικοί επιστήμονες.
Η φύση αυτού του αποκαλυπτικού αντικειμένου, γνωστού ως Chicxulub, έχει πυροδοτήσει πλήθος συζητήσεων, αφού δεν έληξε ποτέ η μακροχρόνια διαμάχη για το αν ήταν κομήτης ή αστεροειδής. Ωστόσο, τα τελευταία χρόνια πληθαίνουν οι ενδείξεις ότι ο Chicxulub πλάτους περίπου 9,65 χιλιομέτρων ανήκε σε μια οικογένεια αστεροειδών που σχηματίστηκαν πέρα από την τροχιά του Δία και που σπάνια προσκρούουν στη Γη.
Μια ομάδα με επικεφαλής τον Mario Fischer-Gödde, ερευνητής στο Πανεπιστήμιο της Κολωνίας στη Γερμανία, ενίσχυσε αυτή την υπόθεση με τη βοήθεια του σπάνιου χημικού στοιχείου ρουθήνιο. Το ρουθήνιο είναι άφθονο στους αστεροειδείς αλλά εξαιρετικά σπάνιο στο φλοιό της Γης, γεγονός που το καθιστά πρακτικό «καμπανάκι» για παρελθοντικές προσκρούσεις διαστημικών βράχων. Η ομάδα έψαξε για ισότοπα ρουθηνίου στα γεωλογικά κατάλοιπα της πρόσκρουσης του Chicxulub.
Τα αποτελέσματα αποκάλυψαν μια ομοιόμορφη υπογραφή σε όλο το παγκόσμιο στρώμα συντριμμιών που άφησε η πρόσκρουση, το οποίο είναι γνωστό ως όριο Κρητιδικού-Παλαιογενούς (K-Pg).
Σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύθηκε την Πέμπτη στο Science, αυτή η υπογραφή ταιριάζει απόλυτα με τη σύνθεση μιας ομάδας διαστημικών βράχων που είναι γνωστοί ως ανθρακούχοι αστεροειδείς λόγω της υψηλής περιεκτικότητάς τους σε άνθρακα.
«Είναι το καρφί στο φέρετρο. Αυτή η υπογραφή ισοτόπων ρουθηνίου που μετράμε δεν μπορεί να είναι κάτι άλλο παρά ένας ανθρακούχος αστεροειδής», δήλωσε ο Δρ Fischer-Gödde.
Οι πυριτικοί αστεροειδείς που προσκρούουν στη Γη προέρχονται συνήθως από τη ζώνη των αστεροειδών. Παραμένει ακόμη ασαφές το πώς ένας τεράστιος ανθρακούχος αστεροειδής κατέληξε σε πορεία σύγκρουσης με τον πλανήτη μας. Μια πιθανή προέλευση είναι ένας πληθυσμός ανθρακούχων αστεροειδών που υπάρχει σήμερα στο εξωτερικό άκρο της ζώνης των αστεροειδών. Αν και αυτοί οι βράχοι σχηματίστηκαν αρχικά πέρα από τον Δία, οι επιστήμονες πιστεύουν ότι οι βαρυτικές αστάθειες στο πρώιμο ηλιακό σύστημα τους εκτόξευσαν προς τα μέσα στη σημερινή τους θέση.