Μια νέα μελέτη αποκαλύπτει ότι τα βραχώδη θραύσματα που εκτοξεύθηκαν από τον μικρό αστεροειδή Dimorphos, όταν το διαστημικό σκάφος DART της NASA συγκρούστηκε εσκεμμένα με αυτόν το 2022, θα μπορούσαν να προκαλέσουν την πρώτη ανθρώπινη δημιουργία βροχής μετεωριτών, γνωστή ως «Διμόρφιδες».

Η αποστολή DART (Double Asteroid Redirection Test) της NASA σχεδιάστηκε για να αξιολογήσει την τεχνολογία εκτροπής αστεροειδών για την πλανητική άμυνα. Ο στόχος ήταν να διαπιστωθεί αν η πρόσκρουση ενός διαστημικού σκάφους με ταχύτητα 22.000 χιλιομέτρων ανά ώρα (6,1 χιλιομέτρων ανά δευτερόλεπτο) θα μπορούσε να αλλάξει την κίνηση ενός ουράνιου σώματος στο διάστημα. Ούτε ο Dimorphos, ούτε ο μεγαλύτερος αστεροειδής Didymos, τον οποίο περιφέρεται, αποτελούν απειλή για τη Γη, καθιστώντας το σύστημα αυτό ιδανικό για τη δοκιμή της τεχνολογίας εκτροπής.

Οι αστρονόμοι παρακολούθησαν την επίδραση της σύγκρουσης για σχεδόν δύο χρόνια χρησιμοποιώντας τηλεσκόπια από τη Γη, επιβεβαιώνοντας ότι το σκάφος DART άλλαξε επιτυχώς την τροχιά του Dimorphos κατά περίπου 32-33 λεπτά. Παράλληλα, εκτιμήθηκε ότι η σύγκρουση παρήγαγε πάνω από 900.000 κιλά θραυσμάτων και σκόνης.

Σύμφωνα με την πρόσφατη έρευνα, κομμάτια του Dimorphos μπορεί να φτάσουν στη Γη ή τον Άρη σε μία έως τρεις δεκαετίες, με ορισμένα να φτάνουν ακόμη και στον Άρη σε επτά χρόνια. Τα μικρότερα θραύσματα θα μπορούσαν να φτάσουν στην ατμόσφαιρα της Γης μέσα στα επόμενα δέκα χρόνια. Η έρευνα δημοσιεύθηκε στο «Planetary Science Journal».

Ο επικεφαλής της μελέτης, Eloy Peña Asensio, ερευνητής στο Πολυτεχνείο του Μιλάνου, δήλωσε: «Αυτή η ύλη θα μπορούσε να δημιουργήσει ορατούς μετεωρίτες καθώς διεισδύουν στην ατμόσφαιρα του Άρη. Μόλις φτάσουν τα πρώτα σωματίδια στον Άρη ή τη Γη, θα μπορούσαν να συνεχίσουν να καταφθάνουν περιοδικά για τουλάχιστον τα επόμενα 100 χρόνια».

Τα θραύσματα είναι μικρά, κυμαινόμενα από σωματίδια μεγέθους κόκκων άμμου έως θραύσματα μεγέθους smartphone, χωρίς να αποτελούν κίνδυνο για τη Γη, σύμφωνα με τον Peña Asensio. Θα διαλυθούν στην ανώτερη ατμόσφαιρα λόγω της τριβής με τον αέρα σε υπερβολικές ταχύτητες. Ωστόσο, η ακριβής χρονική στιγμή που τα θραύσματα θα φτάσουν στη Γη είναι δύσκολο να προβλεφθεί.

Το σκάφος LICIACube, που διαχωρίστηκε από το DART πριν από την πρόσκρουση, κατέγραψε δεδομένα της σύγκρουσης, τα οποία χρησιμοποιήθηκαν για την προσομοίωση της τροχιάς των θραυσμάτων. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της μελέτης, αν τα θραύσματα εκτοξεύθηκαν με ταχύτητα 500 μέτρα ανά δευτερόλεπτο, ορισμένα μπορεί να φτάσουν στον Άρη, ενώ μικρότερα και ταχύτερα θραύσματα θα μπορούσαν να φτάσουν στη Γη σε λιγότερο από 10 χρόνια.

Οι συγγραφείς της μελέτης θεωρούν την πιθανότητα βροχής μετεωριτών από τον Dimorphos στη Γη απίθανη, αλλά δεν την αποκλείουν. Εάν συμβεί, θα είναι μια αμυδρή βροχή μετεωριτών, ορατή κυρίως από το νότιο ημισφαίριο κοντά στον αστερισμό του Ινδού, με κορύφωση τον Μάιο.

Η αποστολή Hera του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος, που αναμένεται να εκτοξευτεί τον Οκτώβριο, θα μελετήσει τις συνέπειες της σύγκρουσης, προσδιορίζοντας τη μάζα και τη σύνθεση του Dimorphos, ενώ θα εκτιμήσει την ποσότητα κινητικής ενέργειας που μεταφέρθηκε στον αστεροειδή.

Αυτές οι παρατηρήσεις θα συμβάλλουν στην κατανόηση της δυναμικής εξέλιξης των θραυσμάτων και του συστήματος των διπλών αστεροειδών, ενισχύοντας τη γνώση μας για τη δυνατότητα εκτροπής αστεροειδών και την πλανητική άμυνα.