Δανειζόμενοι ένα quote που κυκλοφορεί τις τελευταίες ημέρες στα social media και λέει πως για όσους έχουν χάσει τους γονείς τους, υπάρχει η λέξη ορφάνια και για όσους έχουν χάσει τον/την σύντροφό τους, υπάρχει η λέξη χήρα ή χήρος, για αυτούς που έχουν χάσει το παιδί τους όμως, δεν υπάρχει καμία λέξη που να μπορεί να περιγράψει αυτό τον ασύλληπτο πόνο.

Στην χθεσινή συγκέντρωση διαμαρτυρίας στην πλατεία Ελευθερίας στη Λευκωσία για το έγκλημα των Τεμπών, στη σκηνή ανέβηκε ο πατήρ Χριστόδουλος, ο πατέρας του Κυπριανού Παπαϊωάννου, θέλοντας να απευθύνει κάποια λόγια στην πληθώρα κόσμου που μαζεύτηκε εκεί για να τιμήσει τον γιό του και όλους όσοι δολοφονήθηκαν εκείνο το βράδυ της 28ης Φεβρουαρίου στα Τέμπη, εξ αιτίας εγκληματικών αμελειών, παραλήψεων και αδιαφορίας ενός κράτους που μετρά την ανθρώπινη ζωή σε ευρώ.

Αφού μνημόνευσε τους 57 νεκρούς, υπό το χειροκρότημα του κοινού, ο πατήρ Χριστόδουλος, αναφέρθηκε και στις τρεις ακόμη παράπλευρες απώλειες που ακολούθησαν το έγκλημα των Τεμπών, άνθρωποι οι οποίοι θα αποκάλυπταν αλήθειες, αλλά ούτε εκείνοι κατάφεραν να φτάσουν ποτέ στον προορισμό τους. Με σπασμένη, τρεμάμενη φωνή, ο πατήρ Χριστόδουλος, μεταξύ άλλων, περιέγραψε τα όσα έζησε όταν μετά το συμβάν βρέθηκε στη Λάρισα και ζήτησε να δει το παιδί του, να το παραλάβει, με τους αρμόδιους να του επιστρέφουν μόνο τον σταυρό που φορούσε και την βέρα του. Όπως περιέγραψε, όταν ζητούσε επίμονα να του δώσουν το παιδί του ή έστω ό,τι είχε απομείνει απ’ αυτόν, του είπαν ότι δεν γίνεται, καθώς υπάρχουν εντολές από πολύ ψηλά, αλλά και όταν επιτέλους του έδωσαν ένα κουτί με το άψυχο σώμα του γιου του, αυτοί, οι ίδιοι του είπαν να μην διανοηθεί να το ανοίξει για να δει τι έχει μέσα.

Πιο κάτω η ομιλία του πατήρ Χριστόδουλου Παπαϊωάννου: