Ένα ασυνήθιστο θέαμα αντίκρισαν οι λουόμενοι στην παραλία Arpoador του Ρίο ντε Τζανέιρο το περασμένο σαββατοκύριακο: ένας μοναχικός πιγκουίνος του Μαγγελάνου να κολυμπά στα ζεστά και ρηχά νερά της βραζιλιάνικης ακτογραμμής, ανάμεσα σε έκπληκτους παραθεριστές.

Το θαλάσσιο πτηνό ανήκει στο είδος που ονομάζεται πιγκουίνος του Μαγγελάνου και απαντάται κυρίως στα ψυχρότερα νερά της νότιας Νότιας Αμερικής, κοντά στην Ανταρκτική - φαινόταν αποπροσανατολισμένο αλλά ήρεμο, αναδύοντας περιοδικά το κεφάλι του από το νερό και πλησιάζοντας περίεργα τους ανθρώπους. Βίντεο που τράβηξε λουόμενος δείχνει τον πιγκουίνο να κινείται με φυσικότητα, προκαλώντας ενθουσιασμό στους παρευρισκόμενους.

Η βιολόγος P. Dee Boersma, καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο της Ουάσινγκτον και ειδική στους πιγκουίνους του Μαγγελάνου, εξηγεί πως τέτοια περιστατικά δεν είναι σπάνια. Σύμφωνα με την ίδια, ο συγκεκριμένος πιγκουίνος πιθανότατα είναι νεαρός - γεννημένος γύρω στον Νοέμβριο, κατά την αναπαραγωγική περίοδο του είδους στην Αργεντινή.

«Ακολουθούν τα ψάρια. Εσείς έτσι δεν είναι;», σχολίασε με χιούμορ η Boersma. Όπως εξήγησε, οι πιγκουίνοι μετακινούνται βόρεια τους χειμερινούς μήνες αναζητώντας τροφή, διανύοντας ακόμη και 4.000 μίλια μέχρι τον Τροπικό του Αιγόκερω. «Είναι μακρύς ο δρόμος για αυτούς... αλλά προσπαθούν να φάνε τον χειμώνα».

Κατά τη διάρκεια αυτών των μετακινήσεων, οι πιγκουίνοι του Μαγγελάνου υιοθετούν έναν πελαγικό τρόπο ζωής - περνούν δηλαδή τον περισσότερο χρόνο τους στον ανοιχτό ωκεανό, μακριά από τις ακτές, κυνηγώντας ψάρια.

Το χαρακτηριστικό μαύρο-λευκό φτέρωμα των πιγκουίνων δεν είναι απλώς εντυπωσιακό, αλλά και στρατηγικό. Όπως εξηγεί το National Geographic, η μαύρη πλάτη τους λειτουργεί ως καμουφλάζ όταν φαίνονται από ψηλά, συγχωνευόμενη με το σκοτεινό βάθος του ωκεανού. Αντίστοιχα, η λευκή κοιλιά τους συγχέεται με το φωτεινό ουρανό όταν παρατηρούνται από κάτω - μια φυσική προσαρμογή που τους προστατεύει από θηρευτές.

Αν και σπάνιες, οι «εμφανίσεις» πιγκουίνων σε περιοχές εκτός του φυσικού τους περιβάλλοντος έχουν καταγραφεί και στο παρελθόν. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση του «Πίνγκου», ενός πιγκουίνου Αδελί, που εντοπίστηκε το 2021 στη Νέα Ζηλανδία - περίπου 2.000 μίλια μακριά από την Ανταρκτική. Ο κάτοικος που τον βρήκε πίστεψε αρχικά πως πρόκειται για λούτρινο παιχνίδι. Οικολογικές υπηρεσίες της κυβέρνησης παρενέβησαν, τάισαν το εξαντλημένο πτηνό με smoothie ψαριού και το απελευθέρωσαν ξανά στη φύση.

Η περίπτωση του νεαρού πιγκουίνου στο Ρίο είναι άλλη μία υπενθύμιση της ανθεκτικότητας και της περιέργειας των θαλάσσιων πτηνών - αλλά και των επιπτώσεων που μπορεί να έχουν οι μεταβολές στο θαλάσσιο περιβάλλον.

Με πληροφορίες από Lifo, The Washington Post