Εσύ πόσο εξοικειωμένος είσαι με το γυμνό σώμα;

Ο Πέτρος Κονναρής στα 28 του χρόνια κατάφερε να απενοχοποιήσει το γυμνό σώμα, «φωνάζοντας» το αυτονόητο, ότι ένα γυμνό σώμα, είναι απλά ένα γυμνό σώμα -χωρίς δεύτερες αναγνώσεις και πίσω κείμενα. 

Γεννημένος στη Λευκωσία, έφυγε στο εξωτερικό για να μελετήσει την τέχνη αλλιώς. Αυτή την περίοδο συμπληρώνει το Μεταπτυχιακό του Πρόγραμμα στο Live Art and Performance studies στο University of Arts Helsinki στη Φινλανδία. 

Ένας αιρετικός καλλιτέχνης που όμως παραδέχεται πώς έχει όρια και στερεότυπα –με τα οποία συνεχώς συγκρούεται - ερευνά ζητήματα που αφορούν το γυμνό σώμα, την ευαισθησία και την οικειότητα. 

Και όπως μας είπε, του λείπει πολύ η Ανθούσα, η βαφτιστικιά του.

 

Photo by: Theresa Rauter



Πώς αυτοπροσδιορίζεσαι ως καλλιτέχνης;

Στο παρόν, θα έλεγα ότι είμαι ένας καλλιτέχνης  σε ένα χώρο μείγμα από live art, χορού, performance art και participatory art (συμμετοχική  τέχνη). Με ενδιαφέρει να χρησιμοποιώ το σώμα μου ως εργαλείο και μέσο επικοινωνίας με τους θεατές. 

Παράλληλα, τον τελευταίο καιρό με ενδιαφέρει να δημιουργώ ανοικτές δομές όπου οι θεατές θα είναι ενεργά μέλη του περφόρμανς και θα μπορούν να συμμετάσχουν και να έχουν κοινή εμπειρία με τους performers.   



Τον τελευταίο χρόνο ζεις, σπουδάζεις και δημιουργείς στο Ελσίνκι. Πώς είναι για έναν καλλιτέχνη της δικής σου ιδιοσυγκρασίας, να ζει σε ένα τόσο φιλελεύθερο και δεκτικό περιβάλλον;

Το να ζω στο Ελσίνκι, μια πόλη πολύ πιο ανοικτή στο γυμνό σε σχέση με την Κύπρο, είναι αρκετά ενδιαφέρον. Στο θέμα της τέχνης υπάρχουν πολλές ομάδες και καλλιτέχνες που μπορείς να αλληλεπιδράσεις και να συζητήσεις. 

Παρόλα αυτά, όλες οι πόλεις και οι κοινωνίες έχουν τα δικά τους όρια και είναι πολύ ενδιαφέρον να παρατηρείς που βρίσκονται αυτά τα όρια και τι δείχνουν για την κοινωνία. Σίγουρα είναι ένα πιο φιλελεύθερο και δεκτικό περιβάλλον, αλλά ίσως και λίγο απόμακρο, ειδικά για κάποιον που έρχεται από την Κύπρο.

 

WET- Photo by: Andri Josef



Παρακολουθώντας τη δουλειά σου, εντοπίζω ότι κοινός παρονομαστής σχεδόν στα περισσότερα project, είναι το γυμνό σώμα. Τι είναι το γυμνό για τον Πέτρο, πως το ερμηνεύει;

Δουλεύω με το γυμνό σώμα από το 2012 όταν ξεκίνησα την διαδικασία/ προετοιμασία για το performance μου WET, που παρουσιάστηκε τον Φεβρουάριο του 2013. 

Στο WET, ανακάλυψα πως το γυμνό για μένα έχει στοιχεία παιδικότητας, απόλαυσης, παιχνιδιού και χαράς και ήθελα να συνεχίσω να ερευνώ και να δουλεύω με αυτά τα θέματα, για να δω τι άλλο θα μου προσφέρει. 

Τώρα το 2016, συνδυάζω το γυμνό με τη χαρά, την απόλαυση, το παιχνίδι, την ευαισθησία, την ηρεμία, την πραότητα και τη συλλογικότητα. Πιστεύω πως οι ποιότητες αυτές σε σχέση με το γυμνό σώμα δεν είναι όσο ορατές θα ήθελα, γιατί καλύπτονται από ερωτικούς και σεξουαλικούς υπαινιγμούς. 

Παράλληλα, στην παρούσα κοινωνία υπάρχει και η εικόνα ότι μόνο όσοι είναι λεπτοί, γραμμωμένοι και συμβατικά «όμορφοι» θα πρέπει να είναι γυμνοί, την οποία θεωρώ αστεία. 

Προσωπικά βλέπω το γυμνό ως μια κατάσταση που ΟΛΟΙ μπορούμε να βρεθούμε αν το θελήσουμε. 

Απλώς βγάζουμε τα ρούχα μας και ήμαστε γυμνοί, και αυτή είναι μια κατάσταση που δεν αποκλείει κανέναν. Ανεξάρτητα εθνικότητας, φύλου, σεξουαλικότητας, σωματότυπου και ηλικίας.        



Πώς νοιώθεις όταν είσαι μόνος στη σκηνή με δεκάδες μάτια καρφωμένα πάνω στο γυμνό σου σώμα;

Χορεύω και κάνω δράσεις γυμνός από το 2012. Πλέον μου φαίνεται το μόνο λογικό και φυσικό πράγμα να κάνω. Σίγουρα το απολαμβάνω. Πολλοί φίλοι μου με ρωτούν αν θα χορέψω ξανά με ρούχα…



Σου αρέσει να προκαλείς επί τούτου, ή η τέχνη από μόνη της εμπεριέχει την πρόκληση;

Η τέχνη από μόνη της είναι ένας ανοικτός καμβάς, ανάλογα με τη μορφή που την βιώνει κάποιος. Η τέχνη μπορεί να προκαλέσει, να ενημερώσει, να διασκεδάσει, να δημιουργήσει κοινότητες και πολλά άλλα, ανάλογα με το πώς ο δημιουργός την χρησιμοποιεί, επικοινωνεί και αλληλεπιδρά με αυτή και τους θεατές/συμμετέχοντες.

Δεν θα έλεγα ότι στη δουλεία μου το να προκαλέσω είναι η πρώτη μου πρόθεση, αλλά είναι το να παρουσιάσω μια άλλη πλευρά του γυμνού σώματος που στην εποχή μας είναι «ντυμένη» από άλλες προθέσεις, υπαινιγμούς και εικόνες.

Σαφώς το να δουλεύω και να παρουσιάζω το γυμνό σώμα δημόσια σε διάρκεια χρόνων εμπεριέχει και την πρόκληση. Όταν όμως βλέπω πως λογοκρίνεται το γυμνό, είτε κοινωνικά είτε από κάποιο επιμελητή, προσπαθώ να δω τι μπορώ να κάνω σε ακτιβιστικό επίπεδο. 

Να συνεχίσω με την ίδια ιδέα, άλλα έχοντας σαν σχόλιο στο performance την λογοκρισία του γυμνού και της τέχνης. Σίγουρα ελπίζω και εύχομαι μέσω της δουλείας μου να μπορέσω να αλλάξω κάποιες πεποιθήσεις, ίσως και νόμους για το γυμνό σώμα, αλλά και το τι θεωρούμε όμορφο και καλαίσθητο. 



Στην Κύπρο, μια κοινωνία με συμπλέγματα και φοβίες, πώς μπορείς να ξεγυμνωθείς σωματικά και ψυχικά και όλο αυτό να γίνει αποδεχτό, χωρίς ακραίες αντιδράσεις;

Προσπαθώ να δώσω χρόνο στους θεατές να αποβάλουν το ηδονοβλεπτικό στοιχείο. Παίζει μεγάλο ρόλο το ότι εγώ είμαι αρκετά απενεχοποιημένος με το γυμνό και πραγματικά απολαμβάνω να είμαι γυμνός. Επίσης κατά τη διάρκεια των performance μου, προσπαθώ να είμαι όσο περισσότερό μπορώ ο απλός καθημερινός μου εαυτός, χωρίς να προβάλλω κάποιο άλλο ρόλο. Με αυτό νιώθω ότι γίνομαι πιο προσβάσιμος.

    

Nude the Tree – Photo by: Harris Kyprianou



Πώς αντιμετώπισε η κοινωνία της Κύπρου τη δουλειά σου, που ομολογουμένως είναι αρκετά επιθετική και αν μου επιτρέπεις αρκετά δυσνόητη για ένα απαίδευτο-στην-τέχνη κοινό;

Στη δουλεία μου προσπαθώ να είμαι συνειδητός με το πλαίσιο των performances μου, τις επιλογές μου και το κοινό που πιθανόν να έρθει για να παρακολουθήσει και συμμετάσχει στις δράσεις μου. 

Από την πλευρά των θεατών, αναγνωρίζω πως ο τρόπος που βλέπω και αντιμετωπίζω το γυμνό δεν είναι πάντα ο ίδιος, με τον τρόπο που το βλέπουν και αυτοί. Νιώθω ότι χρειάζονται χρόνο κατά τη διάρκεια των performances για να φύγουν από τον ηδονοβλεπτικό χαρακτήρα και να μπουν στο δικό μου γυμνό κόσμο και προσπαθώ να τους δώσω αυτό το χρόνο.

Με αυτό τον τρόπο προσπαθώ να έχω σημείο αφετηρίας το που και πως θα είναι το κοινό και από εκεί να προχωρούμε μαζί στον κόσμο και στην κατάσταση που θέλω να δημιουργήσουμε. Αυτή η μέθοδος φαίνεται να λειτουργεί για μένα, γιατί μέσα από την πορεία μου τα τελευταία χρόνια -με ένα θέμα ταμπού- είχα πολύ θετικά αποτελέσματα και αντιδράσεις από πολύ κόσμο.  

Επίσης σε μια κοινωνία που βασικό στοιχείο της είναι το να σε λογοκρίνει, έχω την πολυτέλεια να έχω μια υπέροχη οικογένεια και 2 καταπληκτικούς γονείς που δεν με λογόκριναν ποτέ.

Έχω την απεριόριστη αγάπη και υποστήριξή τους σε κάθε μου βήμα. Κάτι που με βοηθά να μένω αφοσιωμένος στην δουλεία μου και σε αυτά που αγαπώ.



Μέσα από τα performances που κατά καιρούς ανεβάζεις, τι μηνύματα επιδιώκεις να στείλεις;

Θέλω να δείξω μια άλλη πλευρά του γυμνού σώματος και το ότι να είσαι «τίτσιρος» εν παρά πολλά ωραίο! Και ότι είναι υπέροχο να δημιουργείς τις συνθήκες που σε κάνουν χαρούμενο στο εδώ και το τώρα, ειδικά αν αυτές οι συνθήκες είναι περιορισμένες στο παρόν στάδιο. 



Σεξουαλικότητα, έρωτας, φύλα, ανθρώπινη επαφή. Τι σημασία έχουν όλα αυτά στη ζωή σου; Πώς τα αντιλαμβάνεσαι; 

Για μένα είναι σημαντικό να κάνω αυτό που με κάνει χαρούμενο και ευτυχισμένο. Να βιώνω τη σεξουαλικότητα μου, το σεξ, την αγάπη, το φύλο μου και την ανθρώπινη επαφή όπως θέλω εγώ και όχι όπως κάποιοι άλλοι τα ορίζουν για μένα. 

Χρειάζεται πολλή δουλειά για να καταλάβεις τι σημαίνουν αυτές οι έννοιες σε προσωπικό επίπεδο και δεν είναι πάντα εύκολο να τα ακολουθείς. 

Ζούμε και σε μια full ετεροκανονική κοινωνία, που σου προβάλλει ότι πρέπει να τελειώσεις το σχολείο, να σπουδάσεις, να παντρευτείς και να κάνεις 2 παιδιά. 

Που σίγουρα  είναι μια υπέροχη επιλογή αν όντως αυτό θέλεις να κάνεις, αλλά δεν αποζητούν όλοι αυτό το πρότυπο.

Υπάρχουν άπειρες επιλογές για το τι μπορείς να κάνεις στο μέλλον σου και είναι οκ να θέλουμε άλλα πράματα. 

Αυτό που προσπαθώ εγώ να κάνω, είναι να απολαμβάνω και να αποζητώ πράγματα και ανθρώπους, που με κάνουν χαρούμενο στο σεξ και στην αγάπη και έτσι αποδέχομαι τον εαυτό μου και τη σεξουαλικότητά μου.



Είσαι ένας άνθρωπος απαλλαγμένος από μικροαστικά στερεότυπα και complex. Ισχύει;

Όλοι έχουμε τα όριά και τα στερεότυπά μας. Αυτό που προσπαθώ να κάνω είναι να είμαι συνειδητοποιημένος με αυτά και να προσπαθώ να τα ξεπερνώ.

The little red naked book from Petros Konnaris on Vimeo.

 

Τι να περιμένουμε από εσένα στο μέλλον;

Θα συμμετάσχω στο Καλοκαιρινό Φεστιβάλ Χορού της Νέας Κινησης - Out-side Festival 2016, με ένα καινούργιο έργο το WE and US: The journey continues. Μαζί με τη Γεωργία Ανδρέου και τη Δέσποινα Μιχαηλίδου, θα συνεχίσουμε την έρευνα που ξεκινήσαμε στο WE and US in the journey of Togetherness σχετικά με το γυμνό, την ευαισθησία, την πραότητα και τη συλλογικότητα. Το performance θα είναι στη Λεμεσό, τέλος Ιουλίου. 



Το Σάββατο 28 Μαΐου, θα πραγματοποιηθεί η μεγάλη παρέλαση Υπερηφάνειας 2016, είσαι εκεί;

Λυπάμαι πολύ που φέτος θα λείψω από το Pride, αλλά θα είμαι εκεί με το πνεύμα μου και την gay, χαρούμενη, θετική αγάπη μου. Εύχομαι χαρούμενη, απολαυστική και έντονη παρέλαση σε όλους. Πολλές ακόμα να έρθουν!

WE and US in the journey of Togetherness from Petros Konnaris on Vimeo.