Εξέλιξη, θα μου πεις… trends, θα μου πεις. Καλώς, συμφωνώ. Δεν ήταν όμως πάντοτε έτσι τα πράγματα. Όλα από κάπου ξεκινούν!

Για να απομυθοποιήσουμε το  fast food έπρεπε πρώτα να το υπερκαταναλώσουμε! Για να ζητάμε πιο ψαγμένα στέκια διασκέδασης, με προσεγμένο μενού και mixologists, χορέψαμε σε χώρους με μηδαμινή αισθητική, χάλια ήχο και ποτά μπόμπες! Για να καταλήξουμε στο americano και στο latte με γάλα σόγιας και στέβια, ήπιαμε πρώτα πολλά φραπέ και παίξαμε ατελείωτες ώρες τάβλι, σε πιο… «ωχ αδερφέ» καφετέριες, κάνοντας και στάση στην πορεία του χρόνου, σε πιο ντεμέκ χώρους.

 

Αυτό το είδες; QUIZ: Πόσο Λευκωσιάτης είσαι;



 

Πότε τα κάναμε όλα αυτά; Στα 90s!

Η CITY κάνει ένα ταξίδι στον χρόνο και θυμάται μέρη στα οποία άραζαν τα τότε σχολιαρόπαιδα, 20 χρόνια πριν. Μια γενιά ακριβώς πριν, όταν ο «Generation X τυπάς» και το «early millenial αλάνι», σημερινός 35αρής επιχειρηματίας, στέλεχος, executive με γραβάτα ή χωρίς, έφτιαχνε τον δικό του τρόπο διασκέδασης, καταργώντας την disco και τους καφενέδες των γονιών του και πλησιάζοντας -άγαρμπα- ένα πιο παγκοσμοιοποιημένο μοντέλο.

Η αποθέωση του φάστφουντ

Ήταν τα πρώτα fast food burgerάδικα στη πρωτεύουσα, το πετυχημένο όπως αποδείχθηκε τεστ για την κάθοδο μεγάλων αλυσίδων fast food!  To FAT BOY βρισκόταν στην λεωφόρο Γρίβα Διγενή και το BIG BOY στον Γαλαξία, στο κέντρο της πόλης, ο οποίος μόνο ερειπωμένος και εγκαταλελειμμένος δεν ήταν. Για κάποιο λόγο, είχε γίνει ένας άτυπος και άδικος διαχωρισμός των δύο! Στο Big Boy συναντούσες συνήθως τις πιο cool με look american gangsta παρέες τις εποχής ενώ στο Fat Boy, πήγαινες αν ένιωθες λίγο… εκτός, γι’ αυτό άλλωστε και ήταν και αρκετά πιο «οικογενειακό»! Εσωτερικά, πιο ρετρό δεν γίνεται, θύμιζαν έντονα και τα δύο αμερικάνικο diner με ανεκδιήγητα χρωματιστά πλακάκια και πλαστικά τραπέζια. Περί ορέξεως κολοκυθόπιτα, αλλά γευστικά η πλειοψηφία, επαινούσε το burger του Fat Boy -μπορείς αν θες να το δοκιμάσεις, αφού μέχρι και σήμερα λειτουργεί στην Λεμεσό, πίσω από τα δικαστήρια. Στους δύο χώρεσε και τρίτος, αφού το αμερικάνικο DAIRY QUEEN έκανε είσοδο λίγα χρόνια μετά, στην περιοχή των δισκοθηκών της Έγκωμης και ενώ κανείς δε θυμάται τι γεύση είχε το burger του -έχασε κατά κράτος από τα γύρω submarineάδικα-, μέχρι και σήμερα δεν έχουμε φάει καλύτερο sunday παγωτό. Το Dairy Queen ήταν το πρώτο που «σύστησε» αυτό το είδος παγωτού στο κυπριακό κοινό και παραδόξως, έστω για λίγο, απατήσαμε τις μπάλες τριαντάφυλλο/βανίλια και τα κρι-κρι, για λίγο strawberry ή chocolate sunday, αξεπέραστο σε γεύση!

Κτύπα κι άλλο ένα φραπέ!

Στην θέση του, τώρα, ένα μεγάλο, άχαρο, βρώμικο χωράφι. Χαλάσματα. Κι όμως, στη λεωφόρο Καλλιπόλεως, το CAFE CITY έγραψε ιστορία, έφερε την επανάσταση του φραπέ! Με δύο εξωτερικούς χώρους, έναν κάτω από την σκάλα που οδηγούσε στην αυλή και έναν στην μπροστινή βεράντα αλλά και δύο μικρά εσωτερικά δωμάτια, για ζευγαράκια, το αγαπημένο cafe των πρωτευουσιάνων ήταν το στέκι όλων! Με μηχανάκια και φυσικά τάβλι αλλά και οθόνες για μπάλα! Κάθε τραπέζι και ζαριά! Δεν ήταν όμως το μόνο hot spot. Η Ονασαγόρου τώρα είναι the place  to be, τότε όμως τα πράγματα ήταν αρκετά διαφορετικό. Το πιο ροκ, εναλλακτικό ΚΑΦΕΩΔΕΙΟ βρισκόταν στη μέση της οδού, καθώς ανέβαινες τη στενή σκάλα ήδη άκουες τους ήχους της κιθάρας από τις παρέες και τον καπνό από τους -τόσο cool τότε- ναργιλέδες, ενώ το βράδυ, το πάρτι μεταφερότανε στην ταράτσα! Και μπορεί σήμερα ο δημοφιλής πεζόδρομος να πήρε την εκδίκησή του από την Μακαρίου, η λεωφόρος όμως τότε όχι μόνο έσφυζε από ζωή αλλά κάτι παραπάνω! Εκεί, δύο ήταν τα μέρη που συναντούσες τον πιο πολύ νεαρόκοσμο. Το πρώτο, το DA CAPO, πριν από το CITY Plaza. Λίγο χαϊκλέ, λίγο δήθεν, λίγο «φλώρικο». Έκανε όμως κι αυτό τον πάταγό του, όμως το CAPRICE, με τον Tweety στο λογότυπο -ναι το κίτρινο θορυβώδες καρτούν- στον 3ο όροφο του Capital Centre, ήταν αυτό που μάζευε λύκεια και γυμνάσια περισσότερο κι απ’ τις τάξεις, εκεί που κατέληγαν όλες οι παρελάσεις, οι διαμαρτυρίες, οι διαδηλώσεις κ.τ.λ.

Το θρυλικό Cafe City [φωτογραφία: Χρήστος Θεοδώρου]

Clubbing σήμερα, clubbing και τότε

Το club ΣΚΙΕΣ εκεί που βρίσκεται σήμερα το σημερινό Hashtag αλλά και το SCORPIOS CLUB, είναι από τα πρώτα venues που λειτούργησαν ως club, στο κυπριακό nightlife. Σε πολύ λίγο χρονικό διάστημα, η συγκεκριμένη περιοχή στην Έγκωμη αναπτύχθηκε και κάθε Παρασκευή και Σάββατο βράδυ, πιτσιρικάδες και νεολαία με την παρέα τους διασκέδαζαν στο VIVENDI / FACTORY CLUB (τώρα WS), στους ΑΚΡΟΒΑΤΕΣ (την θέση του έχει πάρει κατάστημα ηλεκτρονικών δίπλα από το πρώην Goody’s), στη ΝΕΡΩΝ μέχρι να τους βρει το ξημέρωμα σε ξένα και ελληνικά hits της εποχής. Στα μέσα και στα τέλη του 90 όμως, ένα club είναι αυτό που μεσουρανούσε, αυτό που όλοι ήθελαν αλλά λίγοι κατάφερναν να μπουν και αν τα κατάφερνες, τότε ένιωθες ξεχωριστός! Η VERSUS, στον τελευταίο όροφο του Capital Centre, ήταν αυτό που έφερε για πρώτη φορά στην Κύπρο διεθνούς φήμης DJs και έπαιξε τα πρώτα beats ηλεκτρονικής μουσικής σε κυπριακό club, για να ακολουθήσουν στη συνέχεια κι άλλοι.

Versus

Τα δισκάδικα… δεν είναι urban legends

Αν δείξεις σήμερα σ’ ένα 5χρόνο ένα βινύλιο κι ένα cd, θα τα περιεργάζεται αρκετή ώρα μέχρι να ρωτήσει τελικά τη μαμά του από ποιο πλανήτη ξεφύτρωσαν. Κάτι αντίστοιχο θα έκανε κι ένας typical 15χρονος Κύπριος, εν έτει 1995, αν του έδειχνες ένα mp3 player, ένα usb κι αν προσπαθούσες να του εξηγήσεις για υπηρεσίες streaming music όπως το Spotify. Κανείς μέχρι τότε δεν είχε ακούσει περί πειρατείας, αφού δεν υπήρχε στον ορίζοντα ούτε καν ως απειλή! Γι’ αυτό και θεωρείτο μια από τις πιο ανθηρές επιχειρήσεις. O με-υφάκι-Beverly-Hills-και-τσίχλοφουσκα music lover των 90ς αγόραζε όλες τις τελευταίες κυκλοφορίες των αγαπημένων του καλλιτεχνών, σε κασέτα και αργότερα σε CD, από συγκεκριμένα μαγαζιά στην πρωτεύουσα. Το δημοφιλέστερο, το FANFARE, βρισκόταν σε υπόγειο στη λεωφόρο Μακαρίου, δίπλα ακριβώς από τα ZARA. Αφού κατέβαινες τις σκάλες οι οποίες ήταν διακοσμημένες με wallpaper μουσικών ειδώλων, έμπαινες σ’ ένα μουσικό Πάνθεον, μεγάλο σε πλάτος, με τον υπεύθυνο ταμία, στα αριστερά μόλις έμπαινες του μαγαζιού, να είναι στα μάτια σου ο φωτεινός μουσικός παντογνώστης! Φυσικά, υπήρχε και αντίπαλον δέος. Το VIRGIN MEGASTORE! Ναι, ο πολυμήχανος Richard Branson άνοιξε τα επιχειρηματικά του φτερά και στην Κύπρο και το διάσημο δισκάδικο στο τέρμα της Αρμάλδας (πάροδος Μακαρίου) έκανε χρυσές δουλειές. Αλλά τα δύο record stores, είχαν κι άλλο ανταγωνισμό, αφού στον -λέγε με ό,τι καλύτερο είχαμε σε mall- όλο ζωή ‘Γαλαξία’, το RECORD STORE έκανε και αυτό αισθητή την παρουσία του!

Σαν παλιό σινεμά!

Σινεμάδες να θες! Ο κινηματογράφος ήταν βασική έξοδος Παρασκευή βράδυ για την γενιά των 90s γι’ αυτό και υπήρχαν και αρκετές αίθουσες και πολλές προβολές! ΟΠΕΡΑ 1 & 2 εκεί που τώρα βρίσκεται η τόμπολα του Εθνικού Άσσιας, δίπλα από το Winery Silver Star, το ΠΑΝΘΕΟΝ 1 & 2 που πλέον διατηρείται ζωντανό ως θέατρο, το ΟΘΕΛΛΟΣ 1 & 2 που έζησε μεγάλες στιγμές με την προβολή ταινιάρων όπως ο «Τιτανικός» και το «Safe Sex», με τις ουρές να φτάνουν μέχρι απέναντί αλλά και το κραταιό ΖΗΝΑ ΠΑΛΛΑΣ, που πλέον αποτελεί τη μοναδική ανάμνηση μιας διαφορετικής εποχής για τη μεγάλη οθόνη.

ΔΙΑΒΑΣΕ ΕΠΙΣΗΣ: 20+1 ΕΙΚΟΝΕΣ ΤΩΝ ΚΥΠΡΙΑΚΩΝ 90S ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΧΟΥΝ ΛΕΙΨΕΙ