Το άτομο-κλειδί ανάμεσα στους Κύπριους φαν του Tomorrowland

Σίγουρα, οι Κύπριοι που πάνε κάθε χρόνο στο Tomorrowland δεν περιορίζονται στα μέλη της παρέας της Αγγέλας Σταυρινού.

 


Article featured image
Article featured image

Φέτος, όμως, θα είναι η τρίτη συνεχόμενη χρονιά που η ίδια θα βρίσκεται στη «Γη του αύριο», ενώ μαζί με τους φίλους της δημιούργησαν και μια δεκαμελή ομάδα την οποία ονόμασαν «10 R Legend». Οπότε, νομιμοποιούμαστε να την χαρακτηρίσουμε ως key person σε ότι αφορά στους Κύπριους fan του Tomorrowland -ή τουλάχιστον σε μια μερίδα αυτών.

«Είμαι κάτι σαν team leader, αν μπορώ να το χαρακτηρίσω έτσι. Αναλαμβάνω να κλείσω τα εισιτήρια εισόδου και τα αεροπορικά. Ενώ προηγουμένως έχω αναλάβει τη διαδικασία του ‘κουρτίσματος’ για να πάμε».

Λίγες μέρες πριν τη φετινή διοργάνωση, μιλήσαμε με την Αγγέλα προσπαθώντας να δούμε -έστω από την κλειδαρότρυπα- τι πραγματικά συμβαίνει στο μεγαλύτερο ίσως μουσικό φεστιβάλ στον κόσμο.

 

Γιατί κάποιος θα πρέπει να ζήσει έστω μια φορά την εμπειρία ενός φεστιβάλ όπως το «Tomorrowland»;

Η Tomorrowland αποτελεί ίσως το μεγαλύτερο μουσικό φεστιβάλ στον κόσμο, με πέραν του μισού εκατομμυρίου επισκέπτες να καταφθάνουν κάθε χρόνο το event.

Θα μπορούσε κάποιος να το χαρακτηρίσει ως μια μικρογραφία του πλανήτη… Ένα aesthetically pleasing υπερθέαμα, με καλλιτέχνες παγκόσμιας εμβέλειας να βρίσκονται στην ίδια σκηνή και με μοναδικά performances. Ένα ζωηρόχρωμο σύννεφο, στο οποίο κατοικείς ανενόχλητος για πέντε ημέρες, με όλες σου τις αισθήσεις να βρίσκονται σε υπερδιέγερση.


Ένα ζωηρόχρωμο σύννεφο, στο οποίο κατοικείς ανενόχλητος για πέντε ημέρες, με όλες σου τις αισθήσεις να βρίσκονται σε υπερδιέγερση.




Πως θα σκιαγραφούσες το προφίλ του κόσμου, που πάει σε φεστιβάλ όπως αυτό;

Η φάση είναι λίγο «ό,τι χορεύκω παίζε μου». Δύσκολο να κατηγοριοποιήσεις τους επισκέπτες του φεστιβάλ, δίνοντας ένα συγκεκριμένο προφίλ.

Υπάρχουν άνθρωποι-συνεχιστές του mentality του Woodstock, όταν πίσω στο 1960 το motto ήταν «3 days of peace, love and music». Η Tomorrowland χαρακτηρίζεται από ποικιλομορφία σε θέματα προσωπικοτήτων, κουλτούρα, ηλικιών, εθνικοτήτων…

Εκεί θα δεις κάγκουρες, τρέντι, τζιβάτους, hipster, μεσήλικες, πιπίνια, μέχρι και Κύπριους! Θα έλεγα πως, ένα μεγάλο ποσοστό του κοινού παρουσιάζει ένα κενό στη ψυχοσύνθεση του, το οποίο γεμίζει από το μεγάλο ταξίδι μέχρι τη δικιά τους Ιθάκη -την Tomorrowland.

Εάν δουλεύετε ολόχρονα, χωρίς «ποστασιά», και περιμένετε μια εβδομάδα τον χρόνο να «πνάσετε», τότε αντιλαμβάνεστε απόλυτα τι εννοούμε.

Χωρίς πλάκα, όμως, ο πιο πολύς κόσμος που συνομιλούμε κατά τη διάρκεια του φεστιβάλ φαίνεται πώς έχει κουραστεί απ’ όλα, τα βρόντηξε και... έφυγε για Tomorrowland.

 



Για πόσο κόσμο μιλούμε, και για πόσες σκηνές;

Μόνο το 2014, το Dreamville μάζεψε περίπου 500 χιλιάδες άτομα. Γενικά το φεστιβάλ φιλοξενεί 15 διαφορετικές σκηνές, και γύρω στις 200 - 300 χιλιάδες επισκέπτες.


Είδα ανθρώπους από την Παλαιστίνη, το Ισραήλ και την Συρία, να χορεύουν και να διασκεδάζουν μαζί, ανεμίζοντας τη σημαία ο ένας του άλλου.




Ποιοι θα είναι φέτος οι «κράχτες»;

Tα μωρά της Tomorrowland, Dimitri Vegas & Like Mike, οι θεοί Armin van Buren, Tiesto, Deadmau5, David Guetta, Alesso, Αxwell & Ingrosso, Dvbbs, Martin Garrix, W&W… Και όλοι αυτοί είναι μόνο για την πρώτη μέρα του φεστιβάλ.

Nicky Romero, Afrojack, Paul Kalkbrenner, Steve Aoki, Steve Angelo , ενώ φέτος και είναι η πρώτη φορά που θα δούμε και Έλληνες DJs στην σκηνή «Smash the house», τους Playmen.

 



Πόσα χρόνια πας εσύ στο φεστιβάλ και πόσο κοστίζει μια τέτοια εμπειρία;

Φέτος θα είναι η τρίτη συνεχόμενη χρονιά που θα βρίσκομαι στη «Γη του αύριο» (The key to happiness, Melodia, The elixir of life).

Με τους φίλους μου, δημιουργήσαμε μια δεκαμελή ομάδα και την ονομάσαμε «10 R Legend». Μαζί διεκδικούμε ένα ‘friendship garden’ το οποίο περιλαμβάνει Full Madness Pass και τον δικό μας κατασκηνωτικό χώρο, στην τέντα «Τουλίπα», στο Dreamville.

Το κόστος και για τις 5 μέρες που διαρκεί το φεστιβάλ, ανέρχεται περίπου στα 700-800 ευρώ, μαζί με τα εισιτήρια της διαμονής στο camping και της εισόδου στο φεστιβάλ. Η αλήθεια είναι πάντως πώς, όσο και να μας τρελαίνει το φεστιβάλ και να έχουμε χαθεί κυριολεκτικά στη νιρβάνα του, αν δεν είχαμε ο ένας τον άλλον, αν δεν είχαμε την παρέα μας, τίποτα δεν θα ήταν το ίδιο. Τι να σου κάνει η μουσική από μόνη της, χωρίς τους ανθρώπους σου για να τη μοιραστείς μαζί τους.

 


Βλέπω μια κοπέλα να τρέχει κατά πάνω μου, χαμογελαστή και ενθουσιασμένη, έχοντας στους ώμους την κυπριακή σημαία. Είχε δει τη δική μας σημαία και ερχόταν να μας χαιρετίσει, αφού δεν υπάρχουν πολλοί από Κύπρο στο φεστιβάλ. Το αξιοσημείωτο είναι πως η κοπέλα μιλούσε τουρκικά κι εμείς ελληνικά…


Γιατί πηγαίνετε ξανά και ξανά στο ίδιο φεστιβάλ;

Επειδή το Tomorrowland έτσι όπως είναι δομημένο δεν είναι ποτέ το ίδιο, άρα ποτέ δεν γίνεται ανιαρό και βαρετό. Υπάρχει πάντα κάτι καινούριο, κάτι απρόσμενο που θα σου κόψει την ανάσα.

Κάθε χρόνο μετά το τέλος του φεστιβάλ, όλοι φωνάζουμε «τζι άλλο, τζι άλλο». Ενώ προσωπικά εγώ έχω μεγάλη αδυναμία στα promos.

 



Έχεις κάποιο ρόλο ανάμεσα στην ομάδα που ξεκινάτε από Κύπρο, για Βέλγιο;

Είμαι κάτι σαν team leader, αν μπορώ να το χαρακτηρίσω έτσι. Αναλαμβάνω να κλείσω τα εισιτήρια εισόδου και τα αεροπορικά. Ενώ προηγουμένως έχω αναλάβει τη διαδικασία του «κουρτίσματος» για να πάμε. Έπειτα αναλαμβάνω το συντονισμό της διαδικασίας και το χειρισμό της γραφειοκρατίας.

 



Ποια ήταν η πιο μεγάλη έκπληξη που βίωσες στο Φεστιβάλ, τα τρία χρόνια που το επισκέπτεσαι;

Δεν είναι μια, αλλά πολλές. Θα ξεχωρίσω όμως δυο-τρεις, όπως τότε που είδα μια μεγάλη ομάδα από άντρες, να σκύβουν και να φιλάνε κλαμένοι το «ιερό» χώμα του φεστιβάλ, φωνάζοντας πώς δεν θέλουν να φύγουν.     

Ένα άλλο περιστατικό το οποίο ήταν ιδιαίτερα σημαντικό από διάφορες απόψεις, ήταν όταν είδα ανθρώπους από την Παλαιστίνη, το Ισραήλ και την Συρία, να χορεύουν και να διασκεδάζουν μαζί, ανεμίζοντας τη σημαία ο ένας του άλλου.

Το τρίτο περιστατικό το οποίο μου εντυπώθηκε, ήταν όταν κατά τη διάρκεια του φεστιβάλ, βλέπω μια κοπέλα να τρέχει κατά πάνω μου, χαμογελαστή και ενθουσιασμένη, έχοντας στους ώμους την κυπριακή σημαία. Είχε δει τη δική μας σημαία και ερχόταν να μας χαιρετίσει, αφού δεν υπάρχουν πολλοί από Κύπρο στο φεστιβάλ. Το αξιοσημείωτο είναι πως η κοπέλα μιλούσε τουρκικά κι εμείς ελληνικά…

 



Φέτος, για πιο λόγο ανυπομονείς να βρεθείς στο «Tomorrowland»;

Φέτος υπάρχουν κάποιες ενδιαφέρουσες αλλαγές στο line up, όπως ο Deadmau5 καθώς επίσης έχουμε οργανώσει ομάδα πέραν των 20 ατόμων από Ελλάδα και Κύπρο. Όπως και να έχει, το Tomorrowland έχει κάθε φορά κάτι καινούργιο να ανακαλύψεις.

Προσωπικά, θέλω να πάω και για να ξεκουραστώ, όσο κι αν ακούγεται οξύμωρο. Δεν σκοπεύω να αγχωθώ και να τρέξω για τίποτα.


Μόνο το 2014, το Dreamville μάζεψε περίπου 500 χιλιάδες άτομα. Γενικά το φεστιβάλ φιλοξενεί 15 διαφορετικές σκηνές, και γύρω στις 200-300 χιλιάδες επισκέπτες.


Υπάρχει κάτι που επιθυμείς να κάνεις, το οποίο δεν έκανες τις προηγούμενες φορές;

Αυτό που έχω σαν σκέψη για το φετινό φεστιβάλ, είναι να μην ακολουθήσω την ομάδα σε όλα, και να βρεθώ μόνη μου σε κάποια acts τα οποία γουστάρω και είχα χάσει τις προηγούμενες χρονιές.

 


ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ