Από την Γιώτα Κούμουρου

Φωτογραφίες: Μιχάλης Κυπριανού

Styling: Μαριάννα Χατζημηνά / ρούχα από Marks & Spencer

 

Άντρα που να φοράει ημίψηλο παπούτσι στη δουλειά, που να υιοθετεί τους χρυσούς στιλιστικούς κανόνες του παρελθόντος και δη του κλασσικού στυλ, που να προσφέρει σχεδόν ιπποτικά ένα μεγάλο μπουκέτο με κόκκινα τριαντάφυλλα ή ακόμα και να κάνει υπόκλιση, πάρα πολύ δύσκολα θα βρεις.

Υπάρχουν όμως άντρες που πέραν του ωραίου παρουσιαστικού, έχουν θετική ενέργεια, είναι ευγενικοί, μιλάνε ωραία και γενικά έχουν έναν όμορφο εσωτερικό κόσμο. Έτσι ακριβώς έχει στο μυαλό του τον όρο gentleman ο νεαρός Κύπριος ηθοποιός Χρήστος Τουμάζου. Συν ότι αναφέρεται επίσης σε ευαισθησίες που πρέπει να έχει ένας άντρας, στο χιούμορ, ίσως και στο αυστηρό ύφος που ενίοτε πρέπει να υιοθετεί.

Χαρήκαμε ιδιαίτερα που ο πρωταγωνιστής της «Γαλάτειας» σκιαγραφεί με αυτό τον τρόπο το προφίλ ενός gentleman, προσδίδοντάς του χαρακτηριστικά που εμείς είδαμε στο δικό του πρόσωπο, κυρίως μέσα από την τέχνη και τις ικανότητές του, αλλά και συνομιλώντας με άτομα του περιβάλλοντός του.

Αυτό που έμενε, λοιπόν, ήταν να αποδώσουμε φωτογραφικά έναν σύγχρονο ζεν πρεμιέ ο οποίος, τηρουμένων των αναλογιών, θα μπορούσε ενδεχομένως να κλέψει λίγη από την αίγλη των γόηδων αστέρων του παρελθόντος…

Δεν σημαίνει κατ’ ανάγκη πως, όποιος είναι νέος και ωραίος μπορεί να φέρει εις πέρας το ρόλο του ζεν πρεμιέ.

Αποδέχεσαι τον χαρακτηρισμό του ζεν πρεμιέ;

Στη ζωή μου είμαι απλός, όσο πιο απλός γίνεται. Στη δουλειά μου όμως, ναι, μου αρέσει πάρα πολύ αυτός ο ρόλος.

Έχεις κάποια πρότυπα, είτε Έλληνες είτε ηθοποιούς του Hollywood, που «κουβαλούσαν» αυτό τον χαρακτηρισμό;

Νομίζω πως όλοι οι μεγάλοι ηθοποιοί ενσάρκωσαν έστω μια φορά στη ζωή τους έναν τέτοιο ρόλο. Είτε αυτός ήταν κάποιος μαφιόζος, είτε ένας ρόλος πιο δραματικός, είτε και πιο περιπετειώδης. Θαυμάζω αρκετούς ηθοποιούς και ειδικά του Hollywood. Ένας από αυτούς είναι και ο Al Pacino. Λατρεύω συγκεκριμένα δύο ταινίες του, οι οποίες θεωρώ πως είναι οι καλύτερες που έχουν παιχτεί ποτέ στον κινηματογράφο. Πρόκειται για το «The Godfather» και το «Scent of a Woman».

Το να θεωρείσαι ζεν πρεμιέ μπορεί να θεωρηθεί ως έξτρα προσόν στη δουλειά σου, από την άποψη ότι αυτή σου η «ιδιότητα» μπορεί να σου ανοίξει πόρτες;

Θεωρώ πως είναι όλα θέμα υποκριτικής ικανότητας. Όπως θα παίξεις για παράδειγμα τον ψυχοπαθή, τον ναρκομανή, τον δολοφόνο, έτσι είναι και με τον ρόλο του ζεν πρεμιέ. Δεν σημαίνει κατ’ ανάγκη πως, όποιος είναι νέος και ωραίος μπορεί να φέρει εις πέρας αυτόν το ρόλο.

 

Θεωρείς πως στις μέρες μας υπάρχουν ακόμα άντρες «παλιάς κοπής» ή είναι υπό εξαφάνιση;

Φυσικά και δεν είναι υπό εξαφάνιση!

Ποιος άντρας θα μπορούσε να χαρακτηριστεί gentleman; Πως το έχεις εσύ στο μυαλό σου;

Ο καθένας θεωρώ πως είναι gentleman στη ζωή του. Δεν έχει να κάνει καθόλου με την εμφάνιση αλλά με τον εσωτερικό κόσμο. Πρέπει να έχει θετική ενέργεια, να είναι ευγενικός, να μιλά ωραία και γενικά να έχει έναν όμορφο εσωτερικό κόσμο.

Στη σειρά προσπαθώ να αγαπώ ως Πετρής και όχι ως Χρήστος. Διαφορετικά δείχνει την αγάπη του ο Πετρής και διαφορετικά ο Χρήστος.

Αυτός που μόλις περιέγραψες μπορεί να είναι ταυτόχρονα και ευαίσθητος;

Σίγουρα. Αν δεν είναι ευαίσθητος, τότε δεν μπορεί να κατανοήσει το αντίθετο φύλο έτσι ώστε να είναι gentleman απέναντι σε μια κοπέλα.

Μπορεί να έχει και χιούμορ; Πρέπει να έχει;

Θεωρώ πως ένας gentleman έχει τα πάντα. Και χιούμορ και αυστηρό ύφος. Απλώς ο σωστός gentleman ξέρει ακριβώς ποτέ και σε ποιο βαθμό να τα εξωτερικεύσει.

Σε σχέση με τις ερωτικές σκηνές, σε τηλεόραση και θέατρο, πόσο ανοικτός είσαι;

Εξαρτάται από πολλούς παράγοντες. Σίγουρα, πάντως, το αποτέλεσμα μιας ερωτικής σκηνής δεν έχει καμιά σχέση με αυτό που βλέπει ο τηλεθεατής στο σπίτι. Είναι κάτι εντελώς διαφορετικό την ώρα που γίνεται στο γύρισμα. Απλώς, με τα ειδικά εφέ και τις κάμερες και με τα όσα μας παρέχει η τεχνολογία σήμερα, το αποτέλεσμα φαίνεται πολύ πιο αισθησιακό από ότι είναι στην πραγματικότητα. Καταλαβαίνετε πως και εμείς οι ηθοποιοί έχουμε τις σχέσεις μας, την οικογένειά μας και αυτή η διαδικασία δεν είναι και η πιο εύκολη. Επειδή, όμως, είναι και αυτό ένα μέρος της δουλειάς μας, πρέπει να είμαστε ανοιχτοί. Όχι όμως σε υπερβολικό βαθμό.

Είσαι στο ξεκίνημα της καριέρας σου και ο κόσμος καλά-καλά δεν σε ξέρει. Θα τολμούσες να κάνεις το ρόλο ενός κακού και να τσαλακώσεις από τώρα την εικόνα σου;

Αυτός είναι ένας από τους αγαπημένους μου ρόλους. Ο κακός, ο μαφίας. Κάνοντας έναν κακό ρόλο, μερικές φορές ο κόσμος σε θυμάται πιο έντονα παρά όταν είσαι το καλό παιδί της σειράς. Για παράδειγμα, στη «Γαλάτεια», ο Κρίστοφερ Γκρέκο ο οποίος υποδύεται τον Καράγιωρκη και είναι ο κακός της σειράς, θεωρώ πως έχει μεγάλη επιτυχία. 

Πόσες ομοιότητες έχει ο Πετρής, ο ρόλος σου στη «Γαλάτεια», με τον Χρήστο;

Καμία. Προσπαθώ να μην έχω ομοιότητες. Το να υποδύεσαι τον εαυτό σου είναι ό,τι πιο δύσκολο υπάρχει στη δουλειά μας. Ψεύδεσαι όταν παίζεις τον εαυτό σου και αυτό φαίνεται. Έτσι, πάντα προσπαθώ τους χαρακτήρες που υποδύομαι να τους βάζω διαφορετικά στίγματα σε σχέση με εμένα. Η μόνη ίσως ομοιότητα έχει να κάνει με το ότι και ως Χρήστος και ως Πετρής προτιμώ να είμαι όσο πιο απλός άνθρωπος γίνεται και όσο πιο ρεαλιστικός. Μέχρι και στην αγάπη, προσπαθώ να αγαπώ ως Πετρής στη σειρά και όχι ως Χρήστος. Διαφορετικά δείχνει την αγάπη του ο Πετρής και διαφορετικά ο Χρήστος.

Δεν στοχεύω ούτε στα λεφτά, ούτε στα βραβεία. Ο μεγαλύτερος στόχος της ζωής μου είναι να τρέφομαι με αγάπη από τους γύρω μου.

Τι είναι αυτό που βρίσκεις ιδιαίτερο στη νέα αυτή σειρά ή σε σχέση με το ρόλο σου;

Η «Γαλάτεια» είναι σχολή για εμάς τους νεαρούς ηθοποιούς. Είναι τιμή μου να δουλεύω με τόσο καταξιωμένους ηθοποιούς, μεγάους και αγαπημένους στο κοινό. Κάθε μέρα που είμαι μαζί τους μαθαίνω. Το να παίζεις με τον Αργυρίδη, με τον Δημητρίου, με την Μπεμπεδέλη, τον Γκρέκορ, την Άλκηστη Παυλίδου είναι σημαντικό όταν είσαι στο ξεκίνημα της καριέρας σου. Η ιδιαιτερότητα της σειράς δεν έχει να κάνει ούτε με το σενάριο, ούτε με τη σκηνοθεσία -αν και οι σκηνοθέτες μας είναι καταπληκτικοί. Περισσότερο θεωρώ πως έχει να κάνει με το ότι είμαστε όλοι αγαπημένοι μεταξύ μας και αυτό είναι κάτι που στη δουλειά μου πρώτη φορά το ζω τόσο έντονα.

 

Πως είναι να «παίζεις» σε μια εποχή την οποία δεν έζησες;

Πολύ δύσκολο. Όσο και να διαβάσουμε δεν μπορούμε να μάθουμε την εποχή 100%. Προσπαθούμε όμως να μάθουμε όσα περισσότερα μπορούμε και να βγάλουμε ένα αποτέλεσμα όσο πιο αληθοφανές γίνεται.

Ποιο είναι το feedback που εισπράττεις σε σχέση με τη σειρά;

Περίμενα πως επειδή είναι σειρά εποχής, θα την παρακολουθούσαν πιο μεγάλα άτομα σε ηλικία. Όμως τυχαίνει να συναντώ στο δρόμο ακόμη και παιδιά ηλικίας 10-12 ετών και να με φωνάζουν Πετρή. Είναι όμορφο το αίσθημα να βλέπω πως παρακολουθούν τη σειρά και νεαρά άτομα. Γενικά, τα σχόλια που ακούω από τον κόσμο είναι πολύ καλά.

Τι θα έλεγες πως θέλει ο μέσος Κύπριος τηλεθεατής για να «κολλήσει» με μια σειρά;

Την καθημερινότητα και την κουλτούρα την κυπριακή. Κάτι κυπριακό. Όσο πιο απλά και κυπριακά γίνεται. Είτε αυτό είναι κωμωδία είτε δραματικό. Σίγουρα, οι κωμωδίες «τραβούν» περισσότερο, επειδή ο κόσμος θέλει ένα ευχάριστο διάλειμμα από τις σκοτούρες του. Εξ ου και στη «Γαλάτεια» υπάρχει μια ελαφρά δόση ρεαλιστικής κωμωδίας.

Πως ορίζεις την καταξίωση στο επάγγελμά σου;

Η επιτυχία σίγουρα δεν είναι ούτε τα βραβεία, ούτε τα χρήματα, παρά μόνο η αγάπη του κόσμου. Το να περπατώ στο δρόμο και να μου μιλά ο κόσμος είναι αγάπη και χωρίς αγάπη είμαστε ένα τίποτα.

 

Κάνοντας έναν κακό ρόλο, μερικές φορές ο κόσμος σε θυμάται πιο έντονα παρά όταν είσαι το καλό παιδί της σειράς.

Είναι κάτι που δεν σου αρέσει σε σχέση με τη δουλειά σου;

Τα βλέπω πάντα όλα τόσο θετικά που δεν μπορώ να σκεφτώ κάτι αρνητικό για το επάγγελμα μου. Το μόνο που μπορώ να σκεφτώ είναι πως η δουλειά μας γενικά είναι ψυχοφθόρα και ανά πάσα στιγμή μπορεί να τη χάσουμε. Δεν είναι μια σταθερή δουλειά, αλλά από την άλλη αυτή είναι και η μαγεία της τέχνης.

Έχεις θέσει κάποιους στόχους για το μέλλον;

Όπως είπα πριν, δεν στοχεύω ούτε στα λεφτά, ούτε στα βραβεία. Θέλω να έχω μια δουλειά και την αγάπη του κόσμου. Αυτός είναι ο μεγαλύτερος στόχος της ζωής μου, να τρέφομαι με αγάπη από τους γύρω μου.