Ιστορικός και συγγραφέας με πλούσιο έργο, γράφει ενεργά από τα 13 της χρόνια, με την ίδια να υποστηρίζει πώς η έμπνευση της εξακολουθεί να υπερχειλίζει και να μην προλαβαίνει να την υλοποιεί.

Με την ευκαιρία της παρουσίας της στην εκδήλωση «BOOK ME», που θα πραγματοποιηθεί στο Πολιτιστικό Ίδρυμα της Τράπεζας Κύπρου, στις 10 Δεκεμβρίου, η Σώτη Τριανταφύλλου μιλάει στη CITY για την αναγκαιότητα της παρουσίας του βιβλίου στη ζωή μας, τη συγγραφή, τα ταξίδια και το ευρύτερο κοινωνικοπολιτικό πεδίο. 

Το να ξεφυλλίζεις περιοδικά είναι καλύτερο από το να ρίχνεις πασιέντζες στο κινητό.

Τι είναι ένα βιβλίο για εσάς;

Μερικές φορές είναι πηγή γνώσης, άλλες φορές ξεκαθαρίζει συγκεχυμένες πληροφορίες στο μυαλό μου, κάπου-κάπου είναι χάσιμο χρόνου. Τα καλά βιβλία με κάνουν καλύτερη και πιο ευτυχισμένη.

 

Πλέον το κλασσικό βιβλίο βλέπουμε να έχει ψηφιοποιηθεί, να έχει μεταφερθεί σε ηλεκτρονικές βιβλιοθήκες και να διαβάζεται σε ταμπλέτες. Πιστεύετε πως η συγκεκριμένη «εξέλιξη», στερεί κάτι από την αυθεντικότητα και τη μαγεία του τυπωμένου και δουλεμένου βιβλίου;  

Δεν είμαι σίγουρη. Πάντως, ενώ διαβάζω ψηφιακά, απολαμβάνω περισσότερο το τυπωμένο βιβλίο. Ίσως αυτό οφείλεται στο ότι έχω συνηθίσει στο χαρτί όπως όλοι οι άνθρωποι της ηλικίας μου. Κάποιος που αρχίζει τη ζωή του ως αναγνώστης στην ταμπλέτα αισθάνεται διαφορετικά.

Γνωρίζοντας την Αφρική έμαθα να εκτιμώ περισσότερο τον πολιτισμό μας.

Μέσα από τα βιβλία σας κάποιος μπορεί να ταξιδέψει σε όλες τις γωνιές του πλανήτη. Σε κάποια μέρη από αυτά μάλιστα έχετε βρεθεί για να ερευνήσετε και να νιώσετε τις εντάσεις του κάθε τόπου. Υπάρχει μια εμπειρία από όλες αυτές που βιώσατε που έχει χαράξει μέσα σας;

Έχω πολλές γωνιές να ανακαλύψω και δεν ξέρω αν θα προλάβω. Η Αφρική ήταν μια μένα μια μεγάλη αποκάλυψη: μολονότι μαθαίνουμε για όλα και τίποτα δεν μας εκπλήσσει, τα ταξίδια σε χώρες του Τρίτου Κόσμου μάς κάνουν, ή πρέπει να μας κάνουν, ευγνώμονες για τον ευρωπαϊκό τρόπο ζωής. Οι Ευρωπαίοι δεν συνειδητοποιούν πόσο τυχεροί είναι που γεννήθηκαν στην Ευρώπη και όχι στη Σομαλία. Γνωρίζοντας την Αφρική έμαθα να εκτιμώ περισσότερο τον πολιτισμό μας.

 

Θεωρείτε τον ευατό σας πολίτη του κόσμου;

Μακάρι να υπήρχε τέτοια οντότητα. Αλλά δεν υπάρχει. Τα σύνορα κάνουν αυτό που λέει η λέξη: μας ορίζουν. Είμαι πρώτα Ελληνίδα, ύστερα Ευρωπαία και στη συνέχεια έχω συγγένειες με διάφορες χώρες όπως τη Γαλλία, τις ΗΠΑ και τη Βρετανία. Επίσης, είμαι Αθηναία: η πόλη με ορίζει.

 

Μπορεί να θεωρηθεί κλισέ, παρόλα αυτά θα ήθελα να ακούσω την άποψη σας για τη σημαντικότητα του να διαβάζει κάποιος στη διάρκεια της ζωής του. 

Άβυσσος χωρίζει τον άνθρωπο-αναγνώστη από τον άνθρωπο που δεν έχει διαβάσει ούτε ένα βιβλίο στη ζωή του. Αλλά, πρέπει να παραδεχτούμε ότι μπορούμε να είμαστε αναγνώστες και να παραμένουμε κακοί χαρακτήρες, μικρόψυχοι, φθονεροί και χωρίς καμιά γοητεία.

Τα βιβλία δεν έχουν από μόνα τους τη δυνατότητα να μας αλλάξουν την προσωπικότητα και τη ζωή· χρειάζεται προσπάθεια με πολλές διαστάσεις.

Σπανίως ο αυτοδίδακτος συγγραφέας είναι καλός συγγραφέας.

Κάποιοι λένε πώς ακόμη και περιοδικά να διαβάζεις είναι καλό. Ισχύει αυτή η ισοπεδωτική άποψη; 

Νομίζω πως ισχύει. Αποκτά κανείς ερεθίσματα· ακόμα και η επαφή με τη μόδα είναι ευεργετική, βελτιώνει το γούστο. Οπωσδήποτε, το να ξεφυλλίζεις περιοδικά είναι καλύτερο από το να ρίχνεις πασιέντζες στο κινητό.

 

Πόση δουλειά και κόπο κρύβει η δημιουργία ενός βιβλίου;

Μέχρι τώρα τα περισσότερα βιβλία που έχω γράψει τα έχω συλλάβει από την ηλικία των 13-22 ετών. Εκκολάπτονται κατά κάποιον τρόπο. Άρα, η δουλειά και ο κόπος είναι η ίδια η εμπειρία, αυτό που συμβαίνει μέσα στο κεφάλι μας για πολλά χρόνια, ακόμα και για δεκαετίες. Η εκτέλεση-συγγραφή είναι το τελευταίο και πιο γοργό στάδιο.





ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Η ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΓΙΟΡΤΗ ΒΙΒΛΙΟΥ ΠΟΥ ΕΓΙΝΕ ΠΟΤΕ ΣΤΗΝ ΠΑΛΙΑ ΛΕΥΚΩΣΙΑ

Η έμπνευση στερεύει;

Σε ό,τι με αφορά όχι. Αντιθέτως, υπερχειλίζει και δεν προλαβαίνω να την υλοποιήσω. Εξάλλου, όπως κάθε προϊόν, το βιβλίο χρειάζεται ζήτηση -η προσφορά υπερβαίνει τη ζήτηση. Άρα πολλές εμπνεύσεις χάνονται στη σκόνη του χρόνου.

 

Υπάρχουν συνταγές για να γίνει κάποιος καλός συγγραφέας;

Ναι και όχι αλλά μάλλον όχι! Σπανίως ο αυτοδίδακτος συγγραφέας είναι καλός συγγραφέας. Πρέπει να μαθαίνουμε την τέχνη μας, να μαθητεύουμε δίπλα σε άλλους. Η συγγραφή έχει κανόνες που μπορούμε να παραβιάσουμε μόνον αν τους αντικαταστήσουμε με άλλους κανόνες.

Αυτούς τους κανόνες οφείλουμε να τους ξέρουμε.

Υπάρχουν μέρες όπου νιώθω αισιόδοξη και μέρες όπου πιστεύω ότι η Ελλάδα θα βυθιστεί στο χάος.

Πώς μπορούμε να βοηθήσουμε τα παιδιά μας να στραφούν στο βιβλίο και ίσως αργότερα στην καταγραφή της αστείρευτης και δημιουργικής φαντασίας τους;

Δεν ξέρω. Είναι ένα πρόβλημα. Πιστεύω ότι η οικογένεια δεν παίζει πρωτεύοντα ρόλο. Πρωτεύοντα ρόλο παίζει το κοινωνικό περιβάλλον, η περιρρέουσα τεχνολογία, ο ανταγωνισμός των συνομηλίκων στον δημόσιο χώρο. Ο αδερφός μου κι εγώ γεννηθήκαμε και μεγαλώσαμε ανάμεσα σε βιβλία: ο αδερφός μου ενδιαφερόταν μόνο για τα καρτούν κι εγώ ενδιαφερόμουν για όλα. Πιθανώς να πρόκειται για το αναγνωστικό γονίδιο.

 

Τι καθορίζει έναν επιτυχημένο συγγραφέα, η εμπορικότητα ή το περιεχόμενο του έργου του;

Το περιεχόμενο φυσικά. Μερικές φορές οι συγγραφείς είναι δυσνόητοι για τις μάζες, ενώ συχνά επιτίθενται, εκουσίως ή ακουσίως, στη στενοκεφαλιά τους.

 

Εκτός από τη συγγραφή, αρθρογραφείτε παράλληλα, με πολλά από τα άρθρα σας να χαρακτηρίζονται ως αιρετικά και ίσως προκλητικά από κάποιους κύκλους. Τι είναι αυτό που θεωρείτε πώς τους ταράζει και ξυπνούν από τον λήθαργο; 

Στην Ελλάδα δεν υπάρχει η αρμόζουσα πολιτική αρετή. Η αριστερά και η εθνικιστική-θρησκευτική δεξιά ταυτίζονται στις αρχές, στις αξίες και στην πολιτική αγωγή: αυταρχισμός, τυφλότητα, εσφαλμένη πρόσληψη της ιστορίας, ιδεοληψία, δεισιδαιμονίες, έλλειψη ορθολογισμού. Αυτές τις μέρες θρηνούμε για τον θάνατο του Φιντέλ Κάστρο: είμαστε προσκολλημένοι σε νοσηρές μυθολογίες. Εξάλλου, οι Έλληνες δεν αντέχουν ανεξάρτητους ανθρώπους, πιστεύουν ότι όλοι έχουμε κρυφή ατζέντα, συμφέροντα κτλ.

Κρίνουν εξ ιδίων τα αλλότρια. Και η λέξη «αιρετικός» είναι εύγλωττη: η κυρίαρχη ιδεολογία είναι ένα δόγμα, μια θρησκεία. Όποιος απομακρύνεται από το κοπάδι τον τρώει ο λύκος. Όποιο κεφάλι εξέχει από τον όχλο πρέπει να κόβεται. Αυτή είναι η νοοτροπία της κακιστοκρατίας που μας διέπει.

Οι Έλληνες δεν αντέχουν ανεξάρτητους ανθρώπους, πιστεύουν ότι όλοι έχουμε κρυφή ατζέντα, συμφέροντα κτλ.

Έχετε κρίνει αρκετές φορές τις επιλογές της αριστεράς στην Ελλάδα. Αλήθεια πιστεύετε στην ύπαρξη αριστερής ιδεολογίας στην Ελλάδα; Και ευρύτερα στον δυτικό κόσμο; 

Πρόκειται για την ηγεμονική ιδεολογία που έχει διαποτίσει όλο το πολιτικό φάσμα. Στη Γαλλία, στις προκριματικές της Κεντροδεξιάς, ο Αλαίν Ζυππέ ηττήθη ακριβώς γι’ αυτό: είναι αριστερός, όχι κεντροδεξιός. Στις δημοκρατίες πρέπει να υπάρχουν τουλάχιστον δύο κόμματα και δυο αντιλήψεις· αλλιώς, επικρατεί ο λαϊκισμός και οδηγούμαστε σε τυφλό τοίχο. Η Ευρώπη αρχίζει σιγά-σιγά να αντιδρά σ’ αυτή την ομοιογενοποίηση.

 

Επειδή είστε και ένα βαθύτατα πολιτικοποιημένο άτομο, θα ήθελα ένα σχόλιο σχετικά με την τρέχουσα κοινονικοπολιτική κατάσταση και πώς αυτή αναμένεται να διαμορφωθεί τα επόμενα χρόνια.

Τα πράγματα θα χειροτερέψουν προτού καλυτερέψουν. Αν αφήσουμε ελεύθερη την οικονομία, ίσως λειτουργήσει η μαγεία της και αυτοδιορθωθεί. Υπάρχουν μέρες όπου νιώθω αισιόδοξη και μέρες όπου πιστεύω ότι η Ελλάδα θα βυθιστεί στο χάος.

Στο πλαίσιο του Αναλυτικού Προγράμματος Εκπαιδευτικών Δράσεων και Ομιλιών του «BOOK ME», μέσω του οποίου το Πολιτιστικό Ίδρυμα της Τράπεζας Κύπρου γιορτάζει το βιβλίο, η Ιστορικός-συγγραφέας Σώτη Τριανταφύλλου θα κάνει μια «συνομιλία με το κοινό», στο Κτήριο της Φανερωμένης, μεταξύ των ωρών 19:30 και 20:00.

Δες εδώ το όλες τις πληροφορίες για το BOOK ME.