Φωτογραφίες: Γιώργος Μιχαήλ

 

Ναι, υπάρχει γυναικείο χάντμπολ στην Κύπρο. Και ναι, το θέαμα είναι απίστευτα εντυπωσιακό και οι μάχες μέσα στο γήπεδο ενδεχομένως να είναι ακόμα πιο επικές σε σύγκριση με τις αντίστοιχες των ανδρών, κι αυτό γιατί, πέραν του ότι πρόκειται για ένα άθλημα με φουλ επαφή, είναι και η άποψη που θέλει τις γυναίκες να είναι φύσει πιο ανταγωνιστικές. Και δεν είναι μία δική μας υπόθεση, αλλά μια διαπίστωση που κάναμε όντας στο παιχνίδι της 23^ης Νοεμβρίου, στο Στάδιο «Ελευθερία». Λόγω του ότι στο χάντμπολ λόγω της φύσης του ως παιχνίδι δύσκολα αποφεύγονται τα δυνατά μαρκαρίσματα, αντιλαμβάνεται κανείς ότι, παρά την φιλία χρόνων που υπάρχει στις πλείστες των περιπτώσεων, εντούτοις τα κορίτσια με το που μπαίνουν στο παρκέ θέλουν πάντα να αποδεικνύουν (σε πλαίσιο αθλητοπρέπειας, εννοείται) πως είναι οι καλύτερες, οι πιο δυνατές.

Στα αποδυτήρια, μπορεί να μας ακούσεις να μιλάμε για ρούχα, νύχια, μαλλιά... τι κάναμε χθες, πριν ή τι θα κάνουμε μετά.

Στο διά ταύτα, μετά την κατάκτηση του πρωταθλήματος και του κυπέλου αντίστοιχα, από τον Αθλητικό Σύλλογο Λατσιών και την Ένωση Νέων Αθηένου, οι δύο ομάδες μπήκαν στο γήπεδο για να διεκδικήσουν το τρόπαιο έχοντας ως μοναδικό στόχο να μπουν ιδανικά στον φετινό μαραθώνιο [το πρωτάθλημα ξεκινάει το Σαββατοκύριακο 10&11/12].

Λίγο πριν βγουν οι ομάδες για προθέρμανση, είχαμε την ευκαιρία να τρυπώσουμε για λίγο στα αποδυτήρια των Λατσιών, κυρίως για να αποτυπώσουμε φωτογραφικά τον παλμό πριν από ένα τόσο δυνατό ματς. Τα κορίτσια ήταν σχεδόν έτοιμα και εκτός από τα τυπικά, δεν είδαμε ή δεν ακούσαμε κάτι πέραν από τα του αγωνιστικού κομματιού.

 

«Στα αποδυτήρια πάντα πάμε νωρίτερα από την ώρα που μας λέει η προπονήτριά μας για να έχουμε τον χρόνο να πούμε τα “δικά μας...” γυναικεία πράγματα. Μπορεί να μας ακούσεις να μιλάμε για ρούχα, νύχια, μαλλιά... τι κάναμε χθες, πριν ή τι θα κάνουμε μετά κλπ. Όλα αυτά όμως μέχρι την ώρα που πρέπει να συγκεντρωθούμε για τον αγώνα. Εκεί, οποιαδήποτε άλλη σκέψη απομακρύνεται…» μας λέει χαρακτηριστικά η Λητώ Έλληνα, η σπουδαία αθλήτρια της Αθηένου, με την οποία είχαμε την ευκαιρία να μιλήσουμε εκ των υστέρων για αρκετά και διάφορα, συμπεριλαμβανομένης και της φάσης με τα αποδυτήρια, εννοώντας του τι συζητάνε οι γυναίκες αλλά και τι «ασυνήθιστο» ή πολύ γυναικείο μπορεί να δει κανείς εκεί μέσα.

 

«Στα αποδυτήρια των γυναικών μπορεί να δεις τα πάντα. Εκτός από τα “όπλα σου για τη μάχη”, που δεν είναι άλλα από τα παπούτσια σου, τη μπάλα και τη στολή σου, μπορείς να δεις από καλλυντικά, μέχρι βραδινά ρούχα και παπούτσια… Επίσης, η κάθε μία μας έχει το δικό της γούρι που μπορεί να είναι από το πιο παράξενο πράγμα, μέχρι το πιο απλό όπως ένα σταυρουδάκι που έχω εγώ, το οποίο μου έδωσε πριν χρόνια μια μοναχή από ένα μοναστήρι στην Ελλάδα».

 

Στα ρόστερ των ομάδων υπάρχουν αθλήτριες των οποίων οι ηλικίες ξεκινάνε από 15 χρόνων.

Στο αγωνιστικό κομμάτι του Super Cup, η περσινή πρωταθλήτρια φάνηκε πιο έτοιμη από την περσινή κυπελλούχο, πήρε από νωρίς στο παιχνίδι το προβάδισμα και δίκαια έφτασε στην κατάκτηση του τροπαίου, επικρατώντας με 32-24.

 

Κορυφαία για τις νικήτριες ήταν η Dimitrijevic Andjela (βλέπε φωτό πιο πάνω) που πέτυχε 8 τέρματα, ενώ Αλεξάνδρα Κωνσταντινίδου και Svetlinova Victoria σκόραραν από 5 και βοήθησαν την ομάδα τους να φτάσει στον τίτλο.

Εξαιρετικό το παιχνίδι που έκανε και η Λητώ Έλληνα (βλέπε φωτό πιο κάτω) της Ε.Ν. Αθηένου, η οποία πέτυχε 12 τέρματα, οπότε, δεν χάνω την ευκαιρία να ρωτήσω…

 

Λητώ, πως γίνεται να έχεις σκοράρει 12 τέρματα σε ένα ματς, τα μισά που έβαλε η ομάδα σου, αλλά να μην κερδίσατε τελικά;

«A team is many hands and one mine. Το χάντμπολ είναι ομαδικό άθλημα. Σημασία έχει το αποτέλεσμα και όχι ποιος θα σκοράρει τα περισσότερα τέρματα. Εγώ απλά προσπαθώ πάντα να δίνω τον καλύτερό μου εαυτό».

Θα έλεγες ότι ο ανταγωνισμός μεταξύ γυναικών είναι πιο έντονος παρά στους άνδρες και άρα πιο σκληρές οι μάχες μέσα στο γήπεδο;

«Η ανάγκη επίτευξης τις νίκης και η θέληση για να αποδόσεις το μέγιστο σε κάθε αγώνα ή προπόνηση -αφού για μένα στην προπόνηση κερδίζονται οι αγώνες- είναι το ίδιο είτε είσαι άνδρας ή γυναίκα. Κάθε αθλητής δίνει πάντα το 100% τον δυνατοτήτων του στην προπόνηση και εν συνεχεία στον αγώνα…».

 

Διπλωματική η απάντησή της. Οι εικόνες πάντως μιλούν από μόνες τους.

Γενικότερα, σε ότι αφορά στο γυναικείο χάντμπολ στην Κύπρο, μερικά ενδιαφέροντα στοιχεία που μπορούμε να δώσουμε είναι πως οι αγώνες του πρωταθλήματος διεξάγονται Σάββατο και Κυριακή, πως σε αυτό συμμετέχουν 5 ομάδες, ο Α.Σ. Λατσιά που αγωνίζεται στο Λύκειο Λατσιών, η Ε.Ν. Αθηένου που παίζει στην Κλειστή Αίθουσα Δήμου Αθηένου, ο Α.Ο. Αραδίππου που παίζει στο Λύκειο Αραδίππου, ο Πανελλήνιος Λευκωσίας με έδρα το Γυμνάσιο Πλατύ Αγλατζιάς, και τέλος, το Κ. Ν. ΘΟΪ Καλού Χωριού Λεμεσού που θα αγωνίζεται στην έδρα του αντιπάλου. Οπότε, κάθε Σαββατοκύριακο διεξάγονται δυο παιχνίδια, ενώ μια ομάδα έχει ρεπό.

Στα ρόστερ των ομάδων συμπεριλαμβάνονται αθλήτριες των οποίων οι ηλικίες κυμαίνονται μεταξύ 15-35, κάποιες από τις οποίες ξένες, κάθε ομάδα έχει μέσο όρο 24 γυναίκες. Σημαντικό δε, παρά το μικρό αριθμό ομάδων και παρά του ότι τι πρωτάθλημα είναι ερασιτεχνικό, που σημαίνει πως δεν υπάρχουν μισθοί, εντούτοις υπάρχουν τμήματα Κάτω των 11 ετών, Παγκορασίδων, Κορασίδων και Νεανίδων.

 

Η αγάπη λοιπόν για το άθλημα είναι αυτό που πείθει όλες τις γυναίκες να ασχολούνται με το χάντμπολ, να κάνουν 3-4 προπονήσεις τη βδομάδα, να ευελπιστούν ότι κάποτε θα πάρει τα πάνω του το άθλημά τους, ίσως και με διεθνείς επιτυχίες σε διασυλλογικό επίπεδο. Η αγάπη για το άθλημα ήταν που βοήθησε και τη Λητώ Έλληνα να ανοίξει τα φτερά της και να αγωνιστεί εκτός Κύπρου.

 

Λητώ, έχεις παίξει στο εξωτερικό. Τι παραπάνω έχουν οι ομάδες εκεί σε σχέση με την Κύπρο;

«Έχω παίξει για χρόνια σε Ελλάδα, Γερμανία και Ισπανία. Στο εξωτερικό δουλεύουν καθαρά επαγγελματικά και εντελώς διαφορετικά. Εκεί είσαι επαγγελματίας. Η δουλειά σου είναι αυτή, να κάνεις προπόνηση και να παίζεις. Εδώ το άθλημα είναι ερασιτεχνικό, οι αθλητές πριν έρθουν στο γήπεδο πρέπει να κάνουν διάφορα άλλα πράγματα, να δουλεύουν και αμέσως μετά πάνε στο γήπεδο. Οι περισσότεροι είναι στον χώρο γιατί απλά αγαπάνε το άθλημα».

 

Είναι κάτι που κρατάει πίσω το γυναικείο χάντμπολ στην Κύπρο;

«Το γυναικείο χάντμπολ στην Κύπρο δεν είναι στα καλύτερά του τα τελευταία χρόνια. Αυτό με λυπεί γιατί είναι ένα από τα πιο δυναμικά και θεαματικά αθλήματα στον κόσμο. Δυστυχώς, εδώ δεν του έχουμε δώσει την κατάλληλη σημασία που του αρμόζει».

 

Μπορούμε να κάνουμε άλματα στην Κύπρο σε διασυλλογικό επίπεδο ή είμαστε πολύ πίσω ακόμα;

«Άλματα μπορούμε να κάνουμε, αλλά πρέπει να επενδύσουμε περισσότερα γενικά στον αθλητισμό. Καλύτερες υποδομές, καλύτερα γήπεδα, γυμναστήρια και περισσότερα κίνητρα στους αθλητές για να συνεχίσουν αυτό που κάνουν. Για να κάνουμε άλματα και αλλαγές πρέπει να έχουμε υπομονή και επιμονή».

Το μόνο σίγουρο είναι πως το γυναικείο χάντμπολ είναι ένα πέρα για πέρα εντυπωσιακό από κάθε άποψη άθλημα, το οποίο αξίζει να τιμήσεις με την παρουσία σου, τόσο για να δεις επικές μάχες και γενικότερα θέαμα επί του παρκέ όσο και για να απολαύσεις ατμόσφαιρα με τους λίγους πλην όμως ένθερμους οπαδούς στις κερκίδες.

Τα πρώτα παιχνίδια πρωταθλήματος θα γίνουν την ερχόμενη Κυριακή 11 Δεκεμβρίου ως εξής:

ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΣ Λ/ΣΙΑΣ  -  Α.Ο. ΑΡΑΔΙΠΠΟΥ (Λευκωσία, δεν έχει οριστεί ακόμα το γήπεδο), ώρα 18:00

Κ.Ν.ΘΟΙ ΚΑΛΟΥ ΧΩΡΙΟΥ Λ/ΣΟΥ  -  Ε.Ν ΑΘΗΕΝΟΥ (Κλειστό Αφροδίτη, Πάφος), ώρα 18:00