Bittersweet Theories [Urban Faces]

Article featured image
Article featured image

Πρέπει να ήτανε Νοέμβριος, Δεκέμβριος, κάπου εκεί, 3 χρόνια πριν. Βγήκαμε με την παρέα στη Λεμεσό και έπρεπε οπωσδήποτε, το «Λευκωσιατούι», να πάω σ’ ένα μαγαζί, «το μπαρ φτιάχνει ένα γ***άτο  κοκτέιλ με αγγούρια ρε φίλε, το καταλαβαίνεις, με αγγούρια». Βλέπεις, το hype με τα signature-ψαγμένα κοκτέιλ, δεν είχε ξεκινήσει. Διόρθωση. Είχε μόλις ξεκινήσει και αν θέλουμε να αποδίδουμε τα «του Καίσαρος τω Καίσαρι», ο Σωτήρης Σαββίδης έπαιξε μεγάλο ρόλο σ’ αυτό.



Από τον Γιάννη Πέτεβη.



«Βλέπω μια σταθερή εξέλιξή και βελτίωση από ανερχόμενους bartenders, έναν ζήλο και μια αγάπη για το επάγγελμα. Δυστυχώς, κακά τα ψέματα, στην Κύπρο ζούμε, οι ευκαιρίες να ανελιχθείς είναι λίγες και μπορείς να φθάσεις μέχρι ενός σημείου. Αλλά πάντα πρέπει να κάνεις ότι καλύτερο μπορείς, να μαθαίνεις, να ενημερώνεσαι για να βελτιώνεσαι». Και σε αυτό, ο Σωτήρης, είναι παράδειγμα προς μίμηση, συμμετέχοντας σε παγκόσμιους διαγωνισμούς και κερδίζοντας σημαντικά βραβεία. «Συμμετείχα σε 3 διαγωνισμούς μέχρι σήμερα, στον τελευταίο πήραμε το χάλκινο μετάλλιο, στο Cape Town, με το κοκτέιλ Valeria».

«Πήραμε…» λέει. Ο Σωτήρης συχνά χρησιμοποιεί πρώτο πληθυντικό πρόσωπο, σεβόμενος τη δουλειά της ομάδας του, το γεγονός ότι ανήκει στην Κυπριακή Ένωση Bartenders, αλλά και από αγάπη προς την γυναίκα του, Μαριάννα. «Τα τρόπαια και τα μετάλλια που έχουν αξία για μένα δεν τα χωράει καμία τροπαιοθήκη, τα σημαντικά είναι αλλά».


Μου έχει κάνει το κολακευτικότερο σχόλιο που μου έκαναν ποτέ για κοκτέιλ. Το δοκιμάζει και μου λέει ‘εσένα μια μέρα θα σε παντρευτώ’


 



Για να επιστρέψω στην τότε εμπειρία μου, την προ τριών χρόνων επίσκεψη μου στο (in)Theory, όντως, μπαίνοντας στο μαγαζί, τουλάχιστον οι μισοί είχαν στο χέρι ένα ποτήρι με κάτι αγγούρια μέσα. Πάω λοιπόν μέχρι το μπαρ, «Αυτό το κοκτέιλ» του λέω, δείχνοντάς το. Χωρίς χρονοτριβή, το φτιάχνει -η διαδικασία μου θύμισε λίγο μάθημα χημείας. Αυτή είναι και η πρώτη μου επαφή με τον «superstar» στα δικά μου μάτια μου barman, Σωτήρη Σαββίδη. «Πε τζιαι να πεις», αυτή την εικόνα σχημάτισα. Φυσικά, superstar γίνεσαι σε κάτι που το αγαπάς πολύ και δεν το κάνεις με το ζόρι. Και ο Σωτήρης το αγαπά. «Το πρώτο μου κοκτέιλ που έφτιαξα ονομάζεται «Bittersweet» και το έχω τατουάζ πάνω μου» λέει δείχνοντας τον καρπό του. Γεμάτος καμάρι, αλλά και ψιλοσυγκινημένος, μας εξομολογείται (στο πιο βίντεο) πότε το έφτιαξε και για πιο λόγο. Μας μιλά ακόμα για τη σχέση του με τη γυναίκα του αλλά και για το πώς ξεκίνησε η δική τους ιστορία. «Μου έχει κάνει το κολακευτικότερο σχόλιο που μου έκαναν ποτέ για κοκτέιλ. Το δοκιμάζει και μου λέει ‘εσένα μια μέρα θα σε παντρευτώ’».

Με το «Bittersweet» κέρδισε την τρίτη θέση στον παγκύπριο διαγωνισμό bartenders. «Ήταν η πρώτη φορά που συμμετείχα, το 2010 στην Λεμεσό» μας λέει καθώς βάζει την τελευταία πινελιά στο ‘Bittersweet’ που μας έφτιαξε, ένα κομμάτι λασμαρί, τοποθετώντας με τέτοιο τρόπο έτσι ώστε ο πελάτης να μπορεί να το μυρίζει. «Το λασμαρί βγάζει πάρα πολύ ωραία αρώματα, όπως και το gin», το οποίο μαζί με bitters και λικέρ πορτοκαλιού είναι τα κύρια συστατικά του αγαπημένου του κόκτειλ. «Το ανακατεύουμε και διπλωσουρώνουμε, ενώ πάντα πριν σερβίρω τα ποτά μου, τα δοκιμάζω».

 



Μετά από αρκετό αγώνα και μια πετυχημένη πορεία, βρίσκεται τώρα σε ένα πάρα πολύ καλό επίπεδο στον τομέα του. Για τον πολύ κόσμο, είναι ο Mr (in)Theory, με αυτό το παρατσούκλι είναι πλέον γνωστός ο Σωτήρης. Ο λόγος αυτονόητος. Το μαγαζί είναι η δεύτερη του αγάπη. Το έφτιαξε όταν αποφάσισε να εγκαταλείψει τα «σίγουρα», να «ξεβολευτεί» και να κυνηγήσει το όνειρό του. «Μέχρι να καταλήξουμε στην ονομασία, χιλιάδες ιδέες και ονόματα πέρασαν απ’ το μυαλό μου. Καταιγισμός προτάσεων. Αλλά ο νους κόλλησε σ 'αυτό! Κι άμα δεν μπορείς να το βγάλεις από το μυαλό σου, ξέρεις σίγουρα πως είναι το σωστό!».


Το μεγάλο μας πρόβλημα είναι το πάρκινγκ. Πριν 2 εβδομάδες έγραψαν 586 αυτοκίνητα! Φαντάσου, μια οικογένεια που έρχεται εδώ, στο μαγαζί μου, και ξοδεύει ένα x ποσό, να πηγαίνει μετά πίσω στο αυτοκίνητο και να βρίσκει κλήση.


Το όνειρο, πήρε σάρκα και οστά λοιπόν. Το «(in)Theory» ανοίγει τις πόρτες του, καλοκαίρι του 2012. Η Σαριπόλου μόλις είχε αρχίσει να ακούγεται και σιγά-σιγά η φήμη της ως ‘η δημοφιλέστερη πλατεία της Κύπρου’ ταξιδέυει από στόμα σε στόμα.«Το (in)Theory είναι το σπίτι μου, είναι το καταφύγιο μου, είναι η στέγη των ιδεών μου, εκεί που όλες οι θεωρίες μου γίνονται πράξεις». Δυόμιση χρόνια μετά, εκτός από δημοφιλέστερη, η Σαριπόλου είναι και η πιο ταλαιπωρημένη (μαζί με την πλατεία Ελευθερίας αλλά για εντελώς διαφορετικούς λόγους) πλατεία της Κύπρου. «Για εμένα, η Σαριπόλου ήταν και είναι το  hotspot της Λεμεσού. Αλλά όλα εξαρτώνται από εμάς. Αν δεν κάνουμε κάτι εμείς, οι ιδιοκτήτες των μαγαζιών, δε πιστεύω ότι θα κρατήσει για πολύ. Το θετικό είναι ότι είμαστε όλοι στην ίδια ηλικία, μιλάμε μεταξύ μας και ιδρύσαμε τον «Σύνδεσμο Πλατείας Σαριπόλου». Eίμαστε 5 μέλη και ευελπιστούμε πως ο Δήμος θα ακούσει τις απόψεις μας και θα μας βοηθήσει». Η αλήθεια είναι πως είναι πολλά τα θέματα που χρήζουν βελτίωσης και δημοτικής παρέμβασης. «Το μεγάλο μας πρόβλημα είναι το πάρκινγκ. Πριν 2 εβδομάδες έγραψαν 586 αυτοκίνητα που ήταν σταθμευμένα παράνομα. 586 αυτοκίνητα! Φαντάσου, μια οικογένεια που έρχεται εδώ, στο μαγαζί μου, και ξοδεύει ένα x ποσό, να πηγαίνει μετά πίσω στο αυτοκίνητο και να βρίσκει κλήση. Θα κάνει πολύ καιρό να ξανάρθει πιστεύω…».

 



O Σωτήρης, αν και μικρός σε ηλικία, είναι χρόνια στο κουρμπέτι. «Ξεκίνησα το bartending πριν από 12 χρόνια», δηλώνει, και ξέροντας επίσης πως έχει ταξιδέψει σε αρκετά μέρη, πιστεύουμε πως έχει την εμπειρία να μας πει αν τελικά στην Κύπρο διασκεδάζουμε. «Στο εξωτερικό, είναι πολύ χαρούμενοι άνθρωποι, στον τρόπο που διασκεδάζουν» λέει και παραδέχεται πως στην Κύπρο, είμαστε λίγο πίσω. «Δεν διασκεδάζουν στην Κύπρο, δεν ξέρω γιατί, Ίσως τα παλιά μυαλά, είναι δύσκολο να διασκεδάσουν, απλώς πηγαίνοντας κάπου». Αυτή η νοοτροπία ίσως και να άλλαξε τελικά, ίσως και να μην την συνεχίσουν οι επόμενες γενιές. «Οι άνθρωποι που έφυγαν εκτός Κύπρου, της ηλικίας, της δικής μου και της δικής σου, και είδαν άλλα πράγματα, ερχόμενοι πίσω στην Κύπρο είναι εντελώς διαφορετικοί. Πιστεύω πολύ στις επόμενες γενιές».


ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ