Επιτέλους, μια καλλιτεχνική ομάδα που δεν μας μιλά μόνο για τον ουρανό με τ’ άστρα αλλά στοχεύει σε κάτι πρακτικό, εφαρμόσιμο και ουσιώδες: στην αναδάσωση μεγάλων εκτάσεων καμένης γης.

Το πρόσφατα συσταθέν «Λατζιά πρότζεκτ» μας συστήνεται ως ένα συλλογικό εγχείρημα «αφιερωμένο στα δάση που πέθαναν και σ’ αυτά που θα γεννηθούν» και ψάχνει εθελοντές για την πρώτη του αναδάσωση που έχει προγραμματιστεί να πραγματοποιηθεί την Κυριακή, 16 του Νοέμβρη σε καμένη έκταση έξω από το χωριό του Αγίου Θεράποντα στη Λεμεσό.

Σε περίπτωση, στο μεταξύ, που δεν το έχεις χαμπαρίσει, η «λατζιά» είναι ένας πολύκλαδος θάμνος ή ένα μικρό δέντρο με ύψος μέχρι 10 μέτρα που ανήκει στην οικογένεια του δρυός και συναντάται σχεδόν παντού (και μόνο) στην Κύπρο.

Για να καταλάβεις μάλιστα πόσο παντού (και μόνο), μάθε πως την 1^η Φεβρουαρίου του 2006 το τότε Υπουργικό μας Συμβούλιο την ανακήρυξε ως το εθνικό μας φυτό ενώ ακόμη και αυτό το ίδιο το χρυσοπράσινο φύλλο πολύ πιθανό να εμπνεύστηκε τίτλο και ρεφραίν από το χρυσαφί τρίχωμα και τα βαθυπράσινα φύλλα της λατζιάς.

«Ως δέντρο ο δρυς έχει μια ιερότητα, ανέκαθεν οι άνθρωποι το λάτρευαν και αν το ψάξεις πολλοί είναι οι μύθοι που αναφέρονται σ αυτόν. Η Κύπρος μάλιστα ήταν κάποτε καλυμμένη παντού με δέντρα που ήταν ή έμοιαζαν με δρυ. Μπορώ να σου πω όμως πως αρχικά ήταν ενστικτωδώς που οδηγηθήκαμε σε αυτήν την επιλογή, μετά όμως κάνοντας σχετική έρευνα ανακαλύψαμε και το γιατί» μου εξηγεί η Αγγέλα Σταύρου, ενεργό μέλος της ομάδας και από τα άτομα που εμπνεύστηκαν την όλη ιδέα.

Το «Λατζιά πρότζεκτ» όμως δεν εξαντλείται στην τσάπα και το φύτεμα. Σύμφωνα με το «About us» κείμενο στη σχετική σελίδα στο Facebook, πέρα από τη φυσική και ενεργή παρουσία των εθελοντών, το γενικότερο όραμα είναι η δημιουργία «ενός πολυμορφικού πρότζεκτ με εργαλεία την τέχνη και τον επιστημονικό λόγο».

Σε αυτό ακριβώς το πλαίσιο δημιουργήθηκε η ακόλουθη ταινία μικρού μήκους με τίτλο «Καμένα Δάση» από την Demmie Da Costa και την Κωνσταντίνα Peter και μουσική επιμέλεια του Χρίστου Κυριακούλη. Σκοπός είναι να θεαθεί από όσο το δυνατόν περισσότερο κόσμο, γι’ αυτό και εκτός από το διαδίκτυο, που για πρώτη φορά δημοσιεύουμε εμείς εδώ, έχει αρχίσει ήδη να προβάλλεται σε σχετικά events, σχολεία, περιβαλλοντικές οργανώσεις και ούτω καθεξής.

Παράλληλα, έχουν τυπωθεί 1000 αντίτυπα από το 24 σελίδων βιβλίο με τίτλο «Καλώντας τα Σύννεφα» που έγραψε ο Χρίστος Μιχαήλ και εικονογράφησε ο Ναβίντ Γκολιμπούρ .  

Ρωτώντας τον για το περιεχόμενο του βιβλίου, ο Χρίστος μου λέει πως «γράφει για τη σημασία που έχουν τα δάση για τη διατήρηση της κλιματικής υγείας, της υγείας του ανθρώπου, πώς το δάσος ρυθμίζει το κλίμα και τι επίδραση έχει στην πνευματική και σωματική μας υγεία η απουσία των δασών» .

Επιπρόσθετα, στις 1 και 2 Νοεμβρίου πρόκειται να παρουσιαστεί στην αποθήκη του Ειρήναρχου Βουδασκά στον Άγιο Αντώνιο στη Λεμεσό, μια παράσταση χορού με τον τίτλο «Evergreen». Η παράσταση της Demmie Da Costa σε συνεργασία με την Αγγέλα Σταύρου, την Μαρίνα Κυριακίδου και τον Ναβίντ Γκολιμπούρ, θα επιχειρήσει μέσω του αρχαίου μύθου του Ερυσίχθωνα «να προκαλέσει ένα διάλογο μεταξύ της καλλιτεχνικής ομάδας και του κοινού σχετικά με τη βαθύτερη έννοια των δέντρων».

Eικονογράφηση: Ναβίντ Γκολιμπούρ

Με γλέντι, φαγοπότι και μουσική θα πραγματοποιηθεί τέλος η αναδάσωση της 16ης Νοεμβρίου, σε δασική έκταση που κάηκε από πυρκαγιά τον περασμένο Ιούλη έξω από τον Άγιο Θεράποντα.

Για την αναδάσωση θα χρησιμοποιηθούν σπόροι και δενδρύλλια από φυτά που προυπήρχαν στην περιοχή πριν την πυρκαγιά και ευδοκιμούν στο συγκεκριμένο υψόμετρο.

«Απώτερος σκοπός είναι να συγκινήσουμε κόσμο, ώστε μετά την πρώτη αναδάσωση να ακολουθήσουν και άλλες που θα μπορούσαν ίσως να πάρουν και τη μορφή φεστιβάλ. Όχι όμως μόνο με μία συνείδηση του τύπου το κάμνω για να πρασινίσω την Κύπρο αλλά και για πιο προσωπική επαφή με τη δεντροφύτευση» καταλήγει η Αγγέλα με νόημα.

Για περισσότερα πατήστε εδώ και τηλεφωνήστε στο 99 151055, 99 046183 και 97 756354