Η έκθεση με έργα ζωγραφικής του Λευτέρη Ολύμπιου, με τίτλο “Βεβηλωμένη Ομορφιά: Τραγωδία και σημασία του Εικονοστασίου της Κύπρου” θα εγκαινιαστεί από την ιδρύτρια του μη-κερδοσκοπικού και μη κυβερνητικού οργανισμού Walk of Truth, Τασούλα Χατζητοφή, την Κυριακή 30 Νοεμβρίου 2014. Η έκθεση την οποία έχει επιμεληθεί η Lisebeth de Jong, θα είναι ανοιχτή προς το κοινό στον Καθεδρικό Ναό Domkerk από την Κυριακή 30 Νοεμβρίου μέχρι και τις 6 Ιανουαρίου 2015.
Η επιλογή του χώρου από τον καλλιτέχνη δεν ήταν τυχαία, καθώς ο ίδιος εμπνέεται από τις εικόνες των λεηλατημένων εικονοστασίων της κατεχόμενης Κύπρου. Αξίζει να σημειωθεί ότι ο καθεδρικός ναός της Ουτρέχτης Domκerk, κτίστηκε τον 13ο αιώνα αρχικά σαν καθολικός ναός όπου ήταν η έδρα του καρδιναλίου. Τον 16ο αιώνα με τη Θρησκευτική Μεταρρύθμηση μετατράπηκε σε Προτεσταντική εκκλησία και έτσι λειτουργεί μέχρι σήμερα.
Η ιστορία του Καθεδρικού Ναού της Ουτρέχτης από τη μία, και από την άλλη η τραγική ιστορία των εικονοστασίων της κατεχόμενης Κύπρου και της βεβήλωσης τους από τους Τούρκους λειτούργησε καταλυτικά για τον καλλιτέχνη εμπνέοντάς τον να δημιουργήσει αυτή τη σειρά έργων.
«Τα σημάδια της βίας και της βεβύλωσης του καθολικού ναού είναι φανερά πέντε αιώνες μετά», αναφέρει ο Ολύμπιος. «Τα θραύσματα στις κολώνες όπου παλαιότερα στέκονταν τα αγάλματα των καθολικών αγίων παραμένουν ξεκάθαρα. Κομμένα τα κεφάλια από το υπέροχο ανάγλυφο της Αγ. Άννας στο παρεκκλήσι του Van Arkel. Βλέποντας όλα αυτά μου ’ρθαν στον νου οι δικές μας εκκλησίες στην κατεχόμενη Κύπρο, η καταστροφή, η αρπαγή, η βεβήλωση», προσθέτει.
Έτσι, ο Ολύμπιος σκέφτηκε να επαναφέρει την παλιά δόξα του ναού με μια σειρά εικόνων, μέσα από ένα «εικονοστάσι» που παραπέμπει στις ορθόδοξες εκκλησίες. Οραματίστηκε λοιπόν ένα εικονοστάσι με εικόνες που έχουν κλαπεί ή έχουν συληθεί στην κατεχόμενη Κύπρο μετά τον πόλεμο του 1974. Επιπλέον, στην εκθεση θα εκτίθενται και φωτογραφίες οι οποίες απεικονίζουν κατεστραμμένα εικονοστάσια και λεηλατημένους ναούς.
Έτσι, το όλο έργο έκτος από εικαστική/θρησκευτική διάσταση αποκτά και διάσταση κοινωνικοπολιτική, εφόσον ανακινεί ένα ζήτημα που είναι πάντα επικαίρο και διαχρονικό: το ζήτημα της καταστροφής της πολιτιστικής κληρονομιάς.
«Με τη βοήθεια της ακτιβίστριας και φίλης μου Τασούλας Χατζητοφή και του Τμήματος Αρχαιοτήτων της Κύπρου, επέλεξα δεκατέσσερις εικόνες που έγιναν το πρώτυπο για τις δικές μου δημιουργίες», εξηγεί ο Ολύμπιος, προσθέτοντας ότι «η εμπλοκή και ο αγώνας της Χατζητοφή για επαναπατρισμό κλεμμένων αρχαιοτήτων πίσω στην Κύπρο για περισσότερο από 30 χρόνια, υπήρξε μεγάλη έμπνευση για τον ίδιο και για τον λόγο αυτό της ζητήθηκε να εγκαινιάσει την έκθεση και να μιλήσει στο κοινό».
Τα έργα που θα εκτίθενται είναι δουλεμένα σε ξύλο με την παραδοσιακή τεχνική της αγιογραφίας. Θα είναι αναρτημένα στις κολώνες του κεντρικού κλίτους του ναού, στα σημεία που παλαιότερα βρίσκονταν τα γλυπτά των καθολικών Αγίων η εκκλησία μετατραπεί σε προτεσταντική.
«Το κάθε έργο έχει να πει τη δική του ιστορία. Την ίδια στιγμή το κάθε ένα κάνει το δικό του, πολιτικό, πολιτιστικό, κοινωνικό σχόλιο», αναφέρει ο Ολύμπιος, τονίζοντας ότι «μαζί με τα 14 έργα του, θα παρουσιαστούν τα δεκατέσσερα προσχέδια, τα οποία είχε παρουσιάσει αρχικά στην επιτροπή του Ναού και τα οποία θα παίξουν το ρόλο του ξεναγού για τον επισκέπτη.
Παράλληλα με την έκθεση των έργων θα προβάλλεται μια δεκάλεπτη ταινία, της Ολλανδής σκηνοθέτιδας Marlijn Franken, η οποία επικεντρώνεται στο θρησκευτικό μέρος της εικαστικής δουλειάς του Ολύμπιου.
Η έκθεση στον Καθεδρικό Ναό της Ουτρέχτη θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως μια συνομιλία ή ένας διάλογος μεταξύ των δεκατεσσάρων έργων του Ολύμπιου και του Καθεδρικού Ναού, ένας διάλογος με ιστορικές, πολιτικές και θρησκευτικές παραμέτρους. Όπως σημειώνει μεταξύ άλλων η επιμελήτρια της έκθεσης στο κείμενο του καταλόγου «Με αυτό τον υπέροχο τρόπο έχει επιτευχθεί εδώ μια συνάντηση μεταξύ Ανατολής και Δύσης».
