Τί ακριβώς συμβαίνει όταν στο ταξίδι της εκτόπισης, της μετακίνησης και της ξενιτιάς, για ένα καλύτερο μέλλον, δεν μπορείς να μεταφέρεις τα υπάρχοντά σου και το μόνο πράγμα που μπορείς να μεταφέρεις είναι ο εαυτός σου;
Αυτό ακριβώς το ερώτημα επιχειρεί να απαντήσει η νεαρή Κύπρια εικαστικός Λένια Γεωργίου, μέσω ενός συλλογικού έργου τέχνης δημιουργία των αιτητών ασύλου στο Κέντρο Υποδοχής και Φιλοξενίας Διεθνούς Προστασίας στην Κοφίνου, στη Λάρνακα.
Συγκεκριμένα, η φοιτήτρια στον μεταπτυχιακό κλάδο της Εικαστικής Θεραπείας στην Ακαδημία Καλών Τεχνών στο Μιλάνο, παρουσιάζει το συλλογικό έργο τέχνης «ΠΟΞΙΑΣ».
Ένας ψυχικός μπόγος γεμάτος συναισθήματα, ένα «δοχείο» με σκέψεις και αναμνήσεις ανθρώπων, που είναι διαρκώς σε μετάβαση.
Το σώμα είναι το μόνο πράγμα που ο άνθρωπος φέρει πάντα μαζί του. Το πρώτο δοχείο των σκέψεών του, των συναισθημάτων και των δράσεών του, συναντά τη ζωγραφική και μαζί με το ύφασμα γεννιέται ένας ΠΟΞΙΑΣ μεγάλης κλίμακας.
Ένα δέμα που ενεργεί όχι μόνο ως ένα συλλογικό έργο τέχνης αλλά και ως συλλογικό δέρμα και καρδιά. Ένα μικρόκοσμος στο ατελείωτο σύμπαν μας.
Η Εικαστική Θεραπεία λοιπόν, συναντά τους αιτητές ασύλου, στον Πολυχώρο Αποθήκες (Αγίου Λαζάρου 81-83, Λάρνακα), από τις 28/12 (εγκαίνια) μέχρι τις 5/1 (εκτός 31/12 & 1/1). Ώρες 16.00-20.00.
H Λένια Γεωργίου γεννήθηκε το 1990 στην Αδελαΐδα της Νότιας Αφρικής από Κύπριους γονείς. Σπούδασε Καλές Τέχνες στο «Kingston University» του Λονδίνου και σήμερα ζει στην Ιταλία, όπου τα τελευταία δύο χρόνια σπουδάζει στην Ακαδημία Καλών Τεχνών του Μιλάνου, «Brera», στο μεταπτυχιακό κλάδο της Εικαστικής Θεραπείας.
Αυτή η έκθεση αποτελεί τμήμα της μεταπτυχιακής της διατριβής με τίτλο «Ψυχικοί μπόγοι» και έχει στόχο την έκφραση των προσωπικών βιωμάτων μέσω της τέχνης. Στο πλαίσιο της έρευνας πραγματοποιήθηκε ένα βιωματικό εργαστήριο με συμμετέχοντες τους αιτητές ασύλου στην Κύπρο. Ένας από τους λόγους που επέλεξε τους αιτητές ασύλου ως συμμετέχοντες και κύριους πρωταγωνιστές είναι ότι έχει εργαστεί στο παρελθόν με τους μετανάστες και τους εκτοπισμένους.
Θεμελιώδης σκοπός είναι και η ανάδειξη/προσέγγιση του Κυπριακού προβλήματος με τη διχοτόμηση του νησιού μας το 1974 και τους Κύπριους που έγιναν πρόσφυγες στη ίδια τους τη χώρα. Το έκθεμα είναι ένας συλλογικός μπόγος ή αλλιώς Πoξιάς όπως ονομάζεται στην κυπριακή διάλεκτο και οριοθετεί/προβάλλει το ταξίδι της εκτόπισης, της μετακίνησης και της ξενιτιάς για ένα καλύτερο μέλλον.
