Το Christmas porn δεν μπορεί να θεωρηθεί ολοκληρωμένο αν δεν επενδυθεί μουσικά με συγκεκριμένα τραγούδια τα οποία ακούμε κάθε χρόνο. Κάθε χρόνο, κάθε μέρα, για ένα μήνα, είκοσι φορές την ημέρα, για να είμαστε πιο συγκεκριμένοι. Κι επειδή όποιος κρατάει το ποντίκι του playlist φαίνεται να κάνει κουμάντο, μέρες γιορτινές που είναι, είπαμε να ακυρώσουμε την δουλειά του, με πολλή αγάπη -και γκλίτερ και ψεύτικο χιόνι σε σπρέι- για να βγάλουμε το άχτι μας.
Αρχίζουμε απ’ το αλλόγλωσσο ρεπερτόριο και ποιο άλλο, το «Santa Claus is Coming to Town». Ο Santa Clause λοιπόν, κάθε φορά που έρχεται στην πόλη, τα αυτιά μας τεντώνουν σαν αυτά του σκύλου όταν πλησιάζει εχθρός, αφού τα variations του συγκεκριμένου τραγουδήθηκαν κι απ’ την κουτσή Μαρία. Το μόνο βέρσιον που μπορούμε να δεχτούμε –ακούγοντάς το, το πολύ τρεις φορές κατά την διάρκεια των γιορτών- είναι η εκδοχή του Bruce Springsteen και εδώ μπαίνει τελεία.
Και για να το κλείσουμε με τον Santa Clause που έρχεται στην πόλη, ας συμφωνήσουμε ομόφωνα πως η χειρότερη εκτέλεση [εκτέλεση, ναι, στην κυριολεξία] είναι αυτή Justin Bieber.
Πόσες φορές, μα, πόσες φορές, να ακούσουμε το «Jingle Bells» ακόμα; Τόσα χρόνια, θα ‘πρεπε να διαλυθούν αυτά τα bells που κάνουν jingle, μαζί με τα νεύρα μας. Στο πιο κάτω κλιπ ακολουθεί μία άθλια παρωδία του συγκεκριμένου με 27-oh-my-god-μουσικά-στιλ σε 22:44 λεπτά, που αν αντέξεις να τα σπαταλήσεις για να το δεις, μπράβο σου κι ελπίζουμε ο αγιοβασίλης να σου γεμίσει το σπίτι δώρα.
Βέβαια, τίποτα δεν συγκρίνεται με τις παιδικές χορωδίες που το ‘χουν πρώτο στην λίστα, με πιο απολαυστική στιγμή την ώρα που τα γλυκά μας κυπριόπουλα τραγουδούν «…In a one horse open sleigh». Αυτό το «open sleigh» με την κυπριακή αξάντ, άμα δεν άκουγες το γνωστό μπιτ, να έσπαζες δέκα ώρες το κεφάλι σου δεν θα καταλαβαίνες τι στο καλό θέλει να πει ο τραγουδιστής.
Δώσε πόνο, χύσε δάκρυ. Οκ, αυτό είναι Wham!, καθαρό, ποιος χέστηκε για τις υπόλοιπες εκτελέσεις του «Last Christmas». Το μόνο πρόβλημα είναι να μην σε παράτησε ένας μαλάκας που πήρε την καρδιά σου μες στις γιορτές, Χριστούγεννα μέρα και την επομένη την επέστρεψε, και να μην μπορείς να ταυτιστείς. Το πιο hot μ’ αυτό το τραγούδι είναι αυτοί που επιμένουν να το τραγουδούν με πάθος, κοιτώντας βαθιά τον ορίζοντα και να σκέφτονται whoever απλά για να το ταυτίσουν με κάτι/κάποιον/μια ιστορία ερωτική. Μπλιαχ!
«Feliz Navidad» και Χριστούγεννα χωρίς κουραμπιέ και Celine Dion, να ξέρεις πως δεν είναι Χριστούγεννα. Βέβαια, κάθε εποχή του χρόνου, για μερικούς, χωρίς Celine Dion δεν βγαίνει. Τουλάχιστον τα… παλιά τα χρόνια. Ερωτεύτηκες; Χώρισες; Έχεις γαστρεντερίτιδα; Η Celine Dion έχει ένα τραγούδι για σένα. Η προφορά της στο «Feliz Navidad» είναι όλα τα λεφτά, και κάθε φορά που παίζει σε κατάστημα όταν πάω να ψωνίσω, μου έρχεται εκείνη την στιγμή να αρχίσω την αποταμίευση και φεύγω.
Mariah Carey, ωωω, Mariah Carey. Από πού να αρχίσω και που να τελειώσω. Όταν εμφανίστηκε το «All I want for Christmas is you» στην ζωή μας το 1994 το άκουσα τόσες πολλές φορές που είκοσι χρόνια μετά έχω πάθει overdose σε σημείο που μου προκαλεί παλινδρόμηση. Anyway, πάντα έκανα την πλάκα μου όταν κάποια το χρησιμοποιούσε σαν ερωτικό κάλεσμα σε μπαράκι και κοιτούσε το αντικείμενο του πόθου της τραγουδώντας το συγκεκριμένο, θα κρατήσω αυτή τη σκηνή και τίποτα άλλο. Christmas is fun, που λέγαμε και στο αμερικάνικο χωριό μου.
Οκ, αυτό μ’ αρέσει γιατί μ’ αρέσει ο Crosby αλλά αυτό είναι που μου προκαλεί περισσότερο γέλιο απ’ όλα. Την ώρα που ακούω το "White Christmas" παθαίνω συσπάσεις στο πρόσωπο, γιατί πρόκειται περί dreaming να μιλάς για λευκά Χριστούγεννα στην Λευκωσία, που χιόνισε για δέκα λεπτά το 1997 και πρόπερσι για πέντε. Εκτός κι αν τραγουδώντας «λευκά» Χριστούγεννα υπονοείς κάτι άλλο, τότε στην Λευκωσία... χιονίζει συχνά πυκνά. Στους 21 βαθμούς πάντα, Δεκέμβρη μήνα.
Αρκετά με τους αλλόγλωσσους, πάμε στα δικά μας και στο «Last Christmas/Οι καμπάνες χτυπούν» [αυτός είναι τίτλος τραγουδιού; Really?] από τους αξέχαστους [or not?] «One». Όλοι θυμόμαστε τους One έτσι; Το συγκρότημα με τα τρακόσια μέλη όπου ένας ήταν αυτός που τραγουδούσε και άλλον –τον όμορφο του τότε- έπιαναν οι κάμερες στα βίντεοκλιπ. Δεν ξέρω ποιο απ’ τα δυο πρέπει να σβήσουμε απ’ την μνήμη μας πρώτα, το τραγούδι ή το συγκρότημα, αλλά αυτό το κομμάτι παίζει… παντού.
Ουπς, συγνώμη, δεν είναι μόνο οι One που το εκτέλεσαν αυτό ήταν και ο Χατζηγιάννης στα λίθινα χρόνια.
Το «Χριστούγεννα» της Δέσποινας Βανδή να το αφιερώσουμε στον αρχισυντάκτη της City γιατί είναι το αγαπημένο του, εκστασιάζεται -στ’ αλήθεια- κάθε φορά που το ακούει και παθαίνει*. Αυτό είναι πιο «ψαγμένο» βλέπετε, είναι εκτός του παραδοσιακού ρεπορτορίου και αν κόψεις dj να το παίζει σε κανένα απ' αυτά τα γιορτινά ρεβεζιόν, θα εντοπίσεις πως νιώθει πολύ hispster εκείνη τη στιγμή.
*ημικρανίες
Απ’ τα πιο εκνευριστικά new entries, τα βραβεία όλα σου λέω παίρνει, είναι το συγκεκριμένο απ’ τον τραγουδιστή ονόματι Stan-Χριστέ-μου-βοήθα-μας, του 2011. Δώσε βάση στον πιο απλό κι απ’ την απλότητα στίχο γιατί less is more, ακόμα και τις μέρες των γιορτών.
Δεν θυμάμαι αν ανήκει στην Ψινάκης-managerial-period του Ρουβά αυτό [και μην με κατασπαράξετε οι ρουβίτσες] αλλά θεωρώ πως πρόκειται για την απόλυτη Χριστουγεννιάτικη κόλαση το συγκεκριμένο.
Αυτό μάλιστα, είναι τραγούδι. Άντζυ Σαμίου decadent όπως πρέπει, απ’ το κλιπ, στην ερμηνεία, σε όλα. Αυτό μάλιστα, δεν υποστηρίζει να ‘ναι κάτι άλλο απ’ αυτό που ακούγεται. «Τα πιο γλυκά Χριστούγεννα» με όλο το faux γκλίτερ που τους αρμόζει, πάει και τελείωσε.
Είμαστε σίγουροι πως αφήσαμε πολλά άσματα πίσω, οπόταν μπορείτε να προσθέσετε και τα δικά σας. Μπορούμε έπειτα να δημιουργήσουμε ένα compilation, να το πουλάμε σ’ όλους τους χώρους που θέλουν να μας δελεάσουν με το Christmas spirit τους και μετά να πάμε σπίτια μας και να δούμε το "Home Alone 1" και το "Home Alone 2" και να ξυπνήσουμε 7 του Γενάρη. Όχι ε;
Καλά γιορτές να ευχηθούμε τότε. Τραγουδιστά.