Και όμως στην Κύπρο των Μουντζαχετίν (νέος ορισμός για ένα καθ’ όλα κοσμικό κράτος), ο «Αρχιεπί-απ’ όλα» κατάφερε να έχει λόγο ακόμα και στο διορισμό του Υπουργού Παιδείας… τράτζικ -εγώ πάντως θα το θεωρούσα προσβολή αν ο Προκαθήμενος πανηγύριζε για τυχόν είσοδο μου στο Υπουργικό και αυτό δεν αποτελεί μομφή για τον Υπουργό ο οποίος είναι εξαίρετος επιστήμονας.

Ο κύριος Υπουργός είναι κοντά στην εκκλησία, δήλωσε με στόμφο ο Πάσης Κύπρου και Νέας Ιουστινιανής, διαμηνύοντας στην ουσία ότι πας μη εκκλησιαζόμενος…. βάρβαρος.  Γιατί, ως γνωστό, αν δεν μπορείς να ψάλλεις τον Ακάθιστο δεν δύνασαι να είσαι και Υπουργός.

Αλλά όταν ο ίδιος ο Πρόεδρος ζητεί την άποψη για το διορισμό στο πλέον νευραλγικό Υπουργείο, το οποίο αποφασίζει για τη μόρφωση των παιδιών μας, ενός ανθρώπου που εξακολουθεί να επιμένει ότι οι ομοφυλόφιλοι οφείλουν να προσγειωθούν γιατί είναι αμαρτωλοί, ή ότι για την κατάσταση της κυπριακής οικονομίας φταίει ο λαός (εκτός αν εσκέφτετουν λαό-στιφάδο), τότε ότι πάθουμε εν που τη κκελλέ μας…

Και επειδή, επίσης, ζω και διαμένω σε αυτό το καθ’ όλα κοσμικό κράτος, θα αρχίσω κι εγώ ν’ αναφωνώ ζήτω τα Χερουβείμ, ζήτω τα Σεραφείμ, δοξάστε… και ίσως την επόμενη πενταετία να με αποκαλείτε… «κύριε Υπουργέ της Παιδείας».