Συνέντευξη στον Μιχάλη Μιχαηλίδη
Η Αθηνά Ξενίδου σκηνοθετεί τον «Μαμάκια», ο οποίος φέτος κλείνει τα 36 του, αλλά παρ' όλα αυτά παραμένει στην κούνια και στην αγκαλιά της μαμάς του. Μια διαχρονική κωμωδία που «μιλά» σε κάθε εποχή.
Πόσο επίκαιρη μπορεί να είναι μια κωμωδία που γράφτηκε πριν από 36 χρόνια;
Η διαχρονικότητά του έργου έγκειται στη θεματολογία με την οποία καταπιάνεται ο συγγραφέας. Ο Κώστας Πρετεντέρης, έχοντας ως βασική γραμμή του σεναρίου του την ιδιαίτερη σχέση μεταξύ μάνας και γιου, ανέπτυξε μια ιστορία με ξεκαρδιστικές στιγμές, η οποία μπορεί να γράφτηκε πριν από 36 χρόνια, όμως είναι ένα θέμα που ανέκαθεν απασχολούσε πολλές οικογενειακές σχέσεις. Έτσι και σήμερα, το σενάριο αυτό κάνει τους θεατές να ταυτίζονται με διάφορα γεγονότα που διαδραματίζονται στο έργο, ανεξαιρέτως τοποθεσίας, κουλτούρας ή χρονολογίας. Το όνομα «κουνενές» πιθανότατα να προήλθε από την έκφραση που έλεγαν παλιά οι μαμάδες στα μωρά, όταν βρίσκονταν στην κούνια και τα κουνούσαν για να τα πάρει ο ύπνος, «κουνενέ… κουνενέ…». Από εκεί προκύπτει και ο άντρας που ακόμα κι αν μεγάλωσε δεν έφυγε από την κούνια-αγκαλιά της μαμάς του. Δηλαδή, κουμάντο κάνει η μαμά του σε όλα τα θέματα!
Διαφέρει πάρα πολύ η διασκευή σε σχέση με το πρωτότυπο κείμενο και αν ναι, σε ποια σημεία;
Το νόημα του έργου φυσικά δεν αλλάζει, όμως νιώθαμε την ανάγκη να κάνουμε κάποιες σύγχρονες προσαρμογές στο σενάριο, έτσι ώστε το χιούμορ να είναι πιο άμεσο και αποτελεσματικό. Μικρύναμε σε διάρκεια τις σκηνές, αφαιρέσαμε πολλές ατάκες και σε άλλα σημεία προσθέσαμε πτυχές στους χαρακτήρες που, στο πρωτότυπο σενάριο, δεν υπάρχουν, για να δώσουμε έτσι πιο άμεσα χιουμοριστικά στοιχεία της σημερινής κοινωνίας που θα κάνουν το κοινό να ταυτιστεί και να διασκεδάσει με την παράσταση καλύτερα.
Ποια είναι τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα της κωμωδίας του Κώστα Πρετεντέρη; Με ποια επιχειρήματα θα προσπαθούσατε να μας πείσετε να έρθουμε στην παράσταση;
Εύστροφος διάλογος, ευρηματικά επεισόδια, σωστή διαγραφή της ρωμέικης πραγματικότητας και στέρεη σκηνική τεχνική. Έργα σαν αυτό σέβονται τη λογική, τη σκηνή και το κοινό, ενώ περιέχουν αλήθεια και συμπάθεια για τους ταλαίπωρους και ταλαιπωρημένους ήρωές τους. Επιπλέον, έχω την καλή τύχη να έχω δίπλα μου τους εξαιρετικούς συνεργάτες, Έφη Μοδέστου και Αντώνη Ασσιώτη στην παραγωγή, τον Γιώργο Κολιά στη μουσική επιμέλεια και τον Σταύρο Αντωνόπουλο στη σκηνογραφική επιμέλεια και τα κοστούμια, οπότε κάπως έτσι προκύπτει μια άρτια ποιοτική παράσταση. Το καστ του έργου (έστω και αν αποτελείται από ερασιτέχνες ηθοποιούς) τίμησε το έργο και αφοσοιώθηκε στο εγχείρημα αυτό με πολύ κέφι, ταλέντο και επαγγελματισμό.
Τι ήταν αυτό που σας έκανε να σκηνοθετήσετε μια κωμωδία τη συγκεκριμένη χρονική περίοδο;
Κάθε χρόνο ανεβάζω μία παράσταση για φιλανθρωπικός σκοπό. Μετά από πολλά σενάρια που διάβασα, κατέληξα σε κωμωδία γιατί πιστεύω πως θα εξυπηρετήσει καλύτερα το σκοπό για τον οποίο ανεβάζουμε την παράσταση. Όπως ήδη γνωρίζετε, όλα τα έσοδα θα διατεθούν για φιλανθρωπικούς σκοπούς, έτσι κι εμείς θέλουμε να προσεγγίσουμε στο θέατρο διάφορες ηλικίες και γούστα. Θέλουμε όταν ο κόσμος θα φεύγει από το θέατρο μετά την παράσταση, να νιώθει ότι ψυχαγωγήθηκε και παράλληλα ότι βοήθησε κάποιους συνανθρώπους του που το έχουν ανάγκη.
Αν δεν κάνω λάθος και η επόμενή σας παράσταση αφορά σε μια κωμωδία, το έργο της Δήμητρας Παπαδοπούλου «Η σεξουαλική ζωή της κυρίας και του κυρίου Νικολαΐδη»…
Ακριβώς. Η συγκεκριμένη κωμωδία γνώρισε πολύ μεγάλη επιτυχία στην Αθήνα. Είναι ένα έργο το οποίο αγαπήθηκε πολύ από το κοινό, τόσο που για τρία χρόνια συνεχόμενα το θέατρο ήταν γεμάτο σε κάθε παράσταση. Ζήτησα από την κυρία Παπαδοπούλου να φέρουμε την παράσταση και στην Κύπρο και μετά χαράς συμφώνησε για αυτή τη συνεργασία.
Παρόλο που το «παζάρι» της Κύπρου είναι μικρό, πιστεύετε ότι θα μπορούσαμε με κάποιες κινήσεις να αυξήσουμε το κυπριακό θεατρόφιλο κοινό και αν ναι, ποιες μπορεί να είναι αυτές;
Το ν' αυξήσουμε το θεατρόφιλο κοινό εξαρτάται από δύο πράγματα. Το ένα είναι να αυξηθεί το κονδύλιο που διαθέτει το κράτος για θεατρικές παραγωγές ούτως ώστε να γίνονται πιο ποιοτικές παραγωγές και το δεύτερο να αφήσουμε το χρόνο να λειτουργήσει καταλυτικά στο κοινό, για ν' αρχίσει να εμπιστεύεται το θέατρο ως μέσο ψυχαγωγίας αλλά και γέμισμα ψυχής.
Γιατί επιλέγετε να δώσετε τα έσοδα των πλείστων παραστάσεών σας σε κοινωφελείς σκοπούς;
Πιστεύω, ο κάθε ένας από εμάς θα ήταν καλό να δίνει εκεί όπου μπορεί, γιατί υπάρχουν πολλοί συνάνθρωποί μας που χρειάζονται τη βοήθειά μας. Ως μέλος του Ροταριανού Ομίλου Λευκωσίας, προσπάθειά μου είναι να προσφέρω στο συνάνθρωπό μου. Έτσι, όταν ο Αντώνης Ασσιώτης, που είναι φέτος και πρόεδρος του ομίλου, μου πρότεινε πριν από ένα χρόνο να ανεβάσουμε ένα θεατρικό έργο, αποδέχτηκα με χαρά την πρότασή του.
Και πόσο σημαντική είναι η στήριξη των διαφόρων χορηγών στο έργο σας;
Με τις χορηγίες που έχουμε θα μπορέσουμε να καλύψουμε κάποια αναπόφευκτα έξοδα της παραγωγής, ούτως ώστε να διαθέσουμε όλα τα έσοδα στο φιλανθρωπικό σκοπό. Θα ήθελα να ευχαριστήσω θερμά τον κάθε έναν από αυτούς, ειδικά τους μεγάλους χορηγούς Staroil Ltd και Hilton, τόσο για την οικονομική τους στήριξη όσο και για τις υπηρεσίες που μας προσέφεραν όλο αυτό τον καιρό.
Info: Δ 3, Κ 9, Δ 10, Κ 16 & Κ 23 Μαρτίου, Θέατρο Παλλάς, Λευκωσία, 20.30, €10. Κρατήσεις εισιτηρίων 95118353 / www.tickethour.com.cy.