Αυτούσιο το τελευταίο άρθρο του Σάββα Ιακωβίδη της εφημερίδας Σημερινής, ο οποίος αναρωτιέται ποιος θα μπορούσε να είναι αυτός που θα κηρύξει την επανάσταση.
Ο μέγας Ναπολέων κάποτε είπε: «Σε ένα λαό που έχει ηττηθεί, χρειάζεται μια επανάσταση». Ο κυπριακός λαός, εκτός από τον Τούρκο Αττίλα, σήμερα αντιμετωπίζει τον οικονομικό Αττίλα. Και εννοούμε πρώτιστα τους κλέφτες και απατεώνες σε όλα τα επίπεδα της ζωής του τόπου. Είναι καθολική, οργισμένη διαπίστωση ότι τίποτε σχεδόν δεν λειτουργεί, επειδή εκείνοι που τάχθηκαν ή διορίστηκαν ή ανέλαβαν καίριες θέσεις -πολιτειακές, πολιτικές, διοικητικές, θεσμικές, οικονομικές και τραπεζικές- είναι σχεδόν όλοι βρομισμένοι και βουτηγμένοι στη διαπλοκή, στην εξάρτηση, στην ιδιοτέλεια και στη διαρπαγή του δημόσιου και ιδιωτικού πλούτου.
Εκείνοι που έπαιρναν αποφάσεις και διηύθυναν τις τύχες αυτού του δύσμοιρου λαού αποδείχθηκαν σχεδόν όλοι εγκληματικά λιποβαρείς, ανεπαρκείς, σπιθαμιαίοι και ανεύθυνοι. Οδήγησαν τον τόπο στην οικονομική καταστροφή, τον πτώχευσαν και τον υποθήκευσαν σε ξένους δανειστές. Όσοι εγκλημάτησαν κατά του λαού έχουν ονόματα και τους ξέρουμε. Οι περισσότεροι ακόμα απολαμβάνουν απίστευτα προνόμια και ωφελήματα ως εάν να μη συμβαίνει τίποτε. Και η Δικαιοσύνη ακόμα ψάχνει, αναζητεί, ερευνά… Καθυστερεί!
Θα το ξαναπούμε: Το ποτήρι τις οργής, της απόγνωσης και της απελπισίας των πολιτών έχει από καιρό ξεχειλίσει. Επειδή παρατηρούν ότι, εκείνοι που ευθύνονται για την καταστροφή του τόπου, ακόμα κυκλοφορούν ελεύθεροι κι… ωραίοι, να μην αποκλείετε, κύριε Γενικέ Εισαγγελέα, να έχουμε πράξεις αυτοδικίας. Η κατάσταση δεν πάει άλλο. Η βρομιά και η δυσωδία είναι ανυπόφορες.
Η ατιμωρησία δεν μπορεί να συνεχιστεί. Και η Δικαιοσύνη δεν μπορεί να καθυστερεί. Γράφουμε αυτά με αφορμή τη δημοσιοποίηση της έκθεσης του Συμβουλίου Οικονομίας, μετά από χθεσινή συνάντηση των μελών του με τον πρόεδρο Αναστασιάδη. Όσα καταγράφονται είναι αρκούντως αποδεικτικά των τεράστιων προσπαθειών που ο Πρόεδρος και η Κυβέρνηση οφείλουν να κάνουν… προχτές, για να προλάβουν τα χειρότερα.
Το Συμβούλιο επιμένει στην «καλή διακυβέρνηση, μακριά από τη διαφθορά και την εξυπηρέτηση ειδικών συμφερόντων» και σε «μεταρρυθμίσεις στο πολιτικό σύστημα που αυξάνουν τη διαφάνεια ως προς τη χρηματοδότηση των κομμάτων και αυξάνουν την ποιότητα της πολιτικής ζωής». Επίσης υποστηρίζει «διαφάνεια στη διαμόρφωση των πολιτικών του κράτους και την οικονομία γενικότερα». Προς επίτευξη της καλής και αποτελεσματικής διακυβέρνησης, «απαιτείται αποτελεσματική και αδιάφθορη δημόσια υπηρεσία, που να προσλαμβάνει και να προάγει τους πλέον ικανούς με διαφανείς διαδικασίες σε όλα τα επίπεδα της κυβερνητικής ιεραρχίας.
Η υποχρεωτική μετακίνηση διευθυντών και διευθυντών τμημάτων και οι προαγωγές σε άλλα τμήματα από το οικείο, θα αποτρέπουν τη δημιουργία βασιλείων, διαχρονικές ανταλλαγές διευκολύνσεων και τις αντιστάσεις σε αναγκαίες μεταρρυθμίσεις. Αν χρειάζονται, άμεσες μεταθέσεις θα μπορούσαν να βοηθήσουν στην επιτάχυνση αναγκαίων μεταρρυθμίσεων. Η χρησιμότητα των ημικρατικών οργανισμών να αξιολογηθεί από μηδενική βάση».
Το Συμβούλιο Οικονομίας προβαίνει και σε άλλες εισηγήσεις όσον αφορά την απονομή της Δικαιοσύνης, την εταιρική διακυβέρνηση και την εκπαίδευση. Όπως στη Δημόσια Υπηρεσία, έτσι και για την εκπαίδευση εισηγείται να γίνεται «πρόσληψη και προαγωγή των πλέον ικανών εκπαιδευτικών»… Όσα το Συμβούλιο Οικονομίας εισηγείται, καταλήγουν σε μία μόνο σωτήρια πράξη: Επανάσταση! Μόνο με μια επανάσταση μυαλών, αδιάφθορων προσωπικοτήτων, θέλησης, αποφάσεων, δράσεων, ενεργειών και καταλυτικής πάταξης και τιμωρίας όσων εγκλημάτησαν κατά του τόπου είναι δυνατόν να ανατραπεί το σαθρό, βρομερό και σαπισμένο καθεστώς που λυμαίνεται τον τόπο. Ποιος θα την κηρύξει;