Αγαπητή Tipster,

Αυτή τη στιγμή που σου γράφω είμαι *bucks, πίνω Caramel Macchiato with extra caramel drizzle on top και σκέφτομαι. Όχι τις θερμίδες που μπορεί να περιέχει ο καφές (ούτε λόγος για τέτοιες σκέψεις - δεν είναι αυτά για μας) αλλά ότι είναι Σάββατο, έχει ήλιο, είναι μια τόσο ωραία μέρα και για άλλη μια φορά εγώ δεν έχω ιδιαίτερα σχέδια. Δεν θέλω να πάω καταστήματα. Ούτε κινηματογράφο. Ούτε για ποτό. Θέλω κάτι πολύ απλό που δεν έχω: βόλτα με το έτερον ήμιση. Και δεν μπορώ να το έχω γιατί δεν υπάρχει έτερον ήμιση. Και τότε με κτυπά η ερώτηση του μήνα, της κάθε συζήτησης με το ταβάνι, της κάθε υπαρξιακής κρίσης: θα υπάρξει ποτέ άραγε;

Για να σε βάλω περισσότερο στο θέμα σου λέω τα εξής:

Ξανθία, ψηλή, πρασινομάτα, 2 μέτρα πόδι. Όχι εντάξει, θα σοβαρευτώ. Λοιπόν. Έχουμε και λέμε: 24 ετών, 1,65 με το ζόρι, με χιούμορ (ίσως και αυτό με το ζόρι), καρκίνος στο ζώδιο (να μην το πούμε και αυτό;), εργαζόμενη (όοοοοολε!!), κάτοικος Λονδίνου εδώ και αρκετό καιρό, μεγκα(λίσιους) φαν της στήλης και το κυριότερο και συνάμα πιο φανερό: S-I-N-G-L-E! Single shot espresso στον καφέ μου, single κρεβάτι στο σπίτι, single εισητήρια στα τρένα. Ως πότε θα με κυνηγά αυτή η λέξη;

Δεν είναι ότι δεν βγαίνω έξω. Βγαίνω. Αραιά και που σκάει κάποιος κανένα πλατύ χαμόγελο απ την απέναντι του μπαρ, στέλνει και 1 ποτό ή έρχεται να μιλήσει και αντιδρώ/απαντώ ανάλογα. Ως ένα σημείο. Τελευταίως βγήκα και 4-5-6 φορές έξω με ένα παιδί, στα 29 του αυτός, ρίξαμε και 2-3 φιλιά και στο τέλος τον άφησα έτσι ξεκρέμαστο «αλλά να πάμε για κανένα καφέ ως φιλοί» -κλασσίκα θα μου πεις.

Όπως και να έχει, το θέμα είναι ότι τον άφησα γιατί δεν ένιωθα αυτό το «κάτι». Καλή παρέα και όλα τα συναφή αλλά έπειτα αυτό το κάτι. Κανείς όμως δεν μπορεί να προσδιορίσει αυτό το κάτι. Ούτε ο Μπαμπινιώτης, ούτε το Oxford Dictionary ούτε κανένας. Απλά το νιώθεις. Το ‘νιωσα και το ‘ζησα 1 φορά, όχι με τις καλύτερες παραμέτρους και εκβάσεις όπως αποδείχθηκε εκ των υστέρων αλλά το ‘νιωσα. Και το θέλω ξανά. Αυτό ψάχνω ξανά αλλά δεν το βρίσκω. Μετά τον «Χ» το χάος. Παρά τα φλέρτς, τα ραντεβού, τις σύντομες περιπέτειες τίποτα δεν πλησιάζει την εσωτερική ολοκλήρωση που μου προσέφερε ο «Χ» και λόγω του ότι δεν το βρίσκω, με βρίσκω σήμερα 3 χρόνια μετά να περνά απ την σκέψη μου ο «Χ» και τις χίλιες και μια νύχτες που είχαμε και από τότε τα έχουμε διπλοκλειδώσει τα μπαζούρια και θα μουχλιάσουμε ακόμα λίγο. Θα μπορούσαμε να αναφερόμαστε σε αυτόν και ως «Μ» γιατί περί μ@#$%^@ πρόκειται.

Και σε ρωτώ: Τι στο κακό γίνεται; Πότε θα βρω και εγώ ξανά αυτό το κάτι; Την λαγνεία, το πάθος, την εσωτερική ανεξήγητα ευχάριστη αναταραχή και ολοκλήρωση; Ξέρω τι θέλω και δεν μπορώ να συμβιβαστώ. Μήπως ζητώ πολλά όμως και στο τέλος δεν έχω τίποτα; Δεν ξέρω βέβαια εάν υπάρχει απάντηση ή εξήγηση σε όλα αυτά αλλά θα ήθελα να θέσω τους προβληματισμούς μου γραπτώς σε ένα που ακούει καθημερινώς πολλά αλλά γνωρίζει λίγα για μένα και μπορεί να με διαφωτίσει αντικειμενικά (επίσης, αρκετά έχουν υποστεί οι φίλες μου μέχρι τώρα :) ).

Ευχαριστώ!

Ξ.

Αγαπητή Ξ,

Αυτό που θα σε προέτρεπα, είναι να κάνεις όλα αυτά που δεν θέλεις να κάνεις. Να πας καταστήματα, κινηματογράφο, να βγεις για ποτό, ακόμα και την βόλτα να την κάνεις με φίλες και με φίλους. Μην είσαι τόσο σίγουρη ότι το κενό που νοιώθεις μπορεί να το γεμίσει μια σχέση. Μπορεί, φυσικά, και να το κάνει. Μπορεί, όμως, και όχι. Πιες λοιπόν το Caramel Macchiato with extra caramel drizzle on top και μην το σκέφτεσαι. Εξάλλου, είσαι ακόμα μπουμπούκι για να ανησυχείς γι' αυτό. Έχεις ακόμα χρόνο να το κάνεις. Έχεις ακόμα χρόνια μπροστά σου και σίγουρα θα νοιώσεις πολλές φορές στο μέλλον το ανεπανάληπτο πεταλούδισμα στο στομάχι. Αν κάνεις όλα αυτά που δεν κάνεις, αν ανεβάσεις την ψυχολογία σου και την αυτοπεποίθηση σου, αν η αύρα σου γίνει θετική και ανοίξουν τα τσάκρα, θα τους τραβάς σαν μαγνήτης! Δεν θα μπορείς να πιστέψεις πόσο! Δυστυχώς, δεν γράφτηκε ακόμα το manual του καλού «κυνηγού», που θα κάνει τον «Χ» ή τον «Μ» να χασκιάζονται μπροστά στην εικόνα μιας «Ξ» που είναι έτοιμη να ρίξει τα βέλη της. Αν το πετύχεις, πάντως, σε κανένα ράφι βιβλιοπωλείου (το manual εννοώ), κάνε ένα post στο Instagram μήπως το δω κι εγώ. Τελευταία, έχουν πέσει κι εδώ «αστοσιές». Τελευταία, παίζει κι εδώ πολύ η λέξη single. Που θα μας πάει, όμως...

ΥΓ. Οφείλω να ομολογήσω πως τα λες και τα γράφεις πολύ καλά. Να, λοιπόν, ένα ταλέντο που έχεις και ενδεχομένως θα πρέπει να αξιοποιήσεις!

Αν θέλεις κι εσύ απάντηση στην απορία σου γράψε στο mail sextalk@cityfreepress.com.cy