Καθώς κυριολεκτικοί και μεταφορικοί προβολείς φωτίζουν τη σε πολλαπλές αναγνώσεις «επιβλητική» νέα μαρίνα της πόλης, ένα άλλο έργο, μόλις μερικά μέτρα πιο δίπλα και ενδεχομένως πιο ουσιώδες για το ευρύ κοινό, έχει επίσης ολοκληρωθεί και περιμένει να γεμίσει με κόσμο.

Ο λόγος ασφαλώς για την ανάπλαση του παλιού λιμανιού της Λεμεσού, η οποία χρηματοδοτήθηκε από ευρωπαϊκά κονδύλια και σχεδιάστηκε και υλοποιήθηκε από την Αρχή Λιμένων.

Αυτό που σήμερα ονομάζουμε ως το παλιό λιμάνι, είχε κατασκευαστεί τα τελευταία χρόνια της βρετανικής διοίκησης και κατά τα σίξτις και σέβεντις αποτελούσε ένα από τα πιο ζωντανά σημεία στο κέντρο της πόλης. Σκοπός της κατασκευής του ήταν να εξυπηρετήσει την εμπορευματική και επιβατική κίνηση του νησιού, ως συμπλήρωμα του φυσικού λιμανιού της Αμμοχώστου.

Το τότε μοναδικό λιμάνι της πόλης είχε κατασκευαστεί με τρόπο που τα μεγάλα πλοία να εξυπηρετούνται με τις λεγόμενες «μαούνες». Με εξαίρεση, δηλαδή τα μικρά σκάφη που μπορούσαν να προσδέσουν στα κρηπιδώματα, τα περισσότερα και μεγαλύτερα πλοία που έφθαναν στη Λεμεσό παρέμεναν στο αγκυροβόλιο και η διακίνηση φορτίων και επιβατών μεταξύ των πλοίων και της ακτής γινόταν με τις μαούνες.

Με την κατασκευή, ωστόσο, του νέου λιμανιού στις αρχές των σέβεντις, η χρησιμότητα του παλιού λιμανιού για τα χρόνια που θα ακολουθούσαν μειώθηκε και η πρόσβαση σε αυτό περιορίστηκε, μέχρι και σήμερα, στους ψαράδες, τους προσκόπους, το ναυτικό του στρατού και τη λιμενική αστυνομία.

Το γεγονός ακριβώς πως η πρόσβαση στο ευρύ κοινό δεν ήταν τις τελευταίες δεκαετίες επιτρεπτή αποτελεί προφανώς και τον βασικό λόγο που ακόμη και αρκετοί ντόπιοι δεν έχουν συνειδητοποιήσει πως αν και γειτονεύουν, η ανάπλαση του παλιού λιμανιού είναι ένα πρότζεκτ και η γειτονική νέα μαρίνα άλλο. Αυτό που σίγουρα θεωρείται δεδομένο είναι πως με την τελεσίδικη παράδοση της Μαρίνας, του παλιού λιμανιού αλλά και της ανάπλασης του Μόλου, το παραλιακό μέτωπο μπροστά από το ιστορικό κέντρο της Λεμεσού υφίσταται ένα ολοκληρωτικό και βαθύ λίφτινγκ.

Ίσως όμως η σημαντικότερη αξία της ανάπλασης του παλιού λιμανιού είναι πως μετά από τόσα χρόνια, ο ιστορικός αυτός χώρος ξανανοίγει για τον κόσμο και οι κάτοικοι και επισκέπτες της πόλης θα μπορέσουν να εντάξουν στην καθημερινότητα ή/και σε μια απλή σουλατσάδα τους ένα «παραδοσιακό ψαρολίμανο» όπως τουλάχιστον το χαρακτηρίζει επίσημα η εποπτική αρχή της ανάπλασης.

Σύμφωνα με την ίδια την Αρχή Λιμένων «το έργο της αξιοποίησης και ανάπλασης του Παλιού Λιμανιού περιλαμβάνει την κατασκευή γραφείων, εστιατορίων, καταστημάτων, μεγάλης πλατείας, πεζοδρόμων, ναυτικού μουσείου, ψαραγοράς και χώρων για πολιτιστικές εκδηλώσεις».  

Στα πολύ θετικά της ανάπλασης σημειώνονται οι εναέριες πεζογέφυρες και η μεγάλη «πιάτσα» που έχει δημιουργηθεί μπροστά από την ιστορική αποβάθρα. Αυτό που μένει να φανεί είναι πόσο καιρός θα περάσει μέχρι τα νέα, μοντέρνα και σε κάποιο βαθμό ίσως φουτουριστικά κτίρια ζωντανέψουν, αφού παρόλο που το έργο έχει ολοκληρωθεί, η Αρχή βρίσκεται ακόμη σε διαδικασία «ανάθεσης διαχείρισης του έργου».

Προς το παρόν και δυστυχώς, ο αναπλασμένος χώρος που δημιουργήθηκε αποκλειστικά για πεζούς έχει ανεπίσημα μετατραπεί σε ένα άναρχο και απογοητευτικό πάρκινγκ αυτοκινήτων.