Το σημερινό blog του Μιχάλη Τσόχου στο gazzetta.gr, ο οποίος υποκλίνεται πρώτα στον Νάβας και την Κόστα Ρίκα που το άξιζε εξίσου και στη συνέχεια χειροκροτεί μία μεγάλη ομάδα που προσέθεσε δόξα στο νικητή, αποτυπώνει με τον καλύτερο τρόπο το πόσο σπουδαία ομάδα είναι η Ελλάδα του Σάντος.
«Μπορείς να πεις πολλά, να γράψεις περισσότερα. Η αλήθεια είναι ότι τέτοια ευκαιρία δεν θα μας ξαναδοθεί. Στους ‘8’ μπορούμε να φτάσουμε κάποια στιγμή, ίσως και στο επόμενο Παγκόσμιο Κύπελλο της Ρωσίας, όμως είναι δεδομένο, ότι τέτοια ευκαιρία δεν θα έχουμε ξανά στα χέρια μας. Ήταν όλα μαζί μας. Το μομέντουμ, το ματς, το γεγονός ότι ο διαιτητής δεν το τέλειωσε το παιχνίδι στο χέρι του Τοροσίδη, το γκολ στις καθυστερήσεις που μας έστειλε στα ουράνια, το μυθικό ματς στην παράταση, οι ευκαιρίες που έρχονταν η μία πίσω από την άλλη. Δεν το κάναμε το γκολ, δεν την τελειώσαμε την πρόκριση. Και δεν την τελειώσαμε για πολλούς και διάφορους λόγους.
Ο σημαντικότερος, ότι παίζει και ο αντίπαλος και ο Νάβας ήταν ένας τεράστιος αντίπαλος. Δεν είναι τυχαία ο καλύτερος τερματοφύλακας του ισπανικού πρωταθλήματος. Πάνω και από τον Κουρτουά. Οι δικές του επεμβάσεις στη διάρκεια του ματς κράτησαν όρθια την Κόστα Ρίκα. Η δική του επέμβαση στα πέναλτι έστειλε την Κόστα Ρίκα στους οκτώ και εμάς στο ταξίδι της επιστροφής. Ένα, όχι άδοξο ταξίδι, αλλά ταξίδι επιστροφής.
Υπήρξαν και άλλοι λόγοι που δεν μας επέτρεψαν να προκριθούμε. Το τρομερό παιχνίδι αυτοθυσίας των Κοσταρικανών, όπως θα γράφαμε αν είχαμε περάσει εμείς. Ένα κράτος 4 εκατ. κατοίκων, στην άκρη του πουθενά, στις οκτώ καλύτερες ομάδες του κόσμου. Τους έπρεπε αν σκεφτεί κανείς τι είχαν κάνει για να φτάσουν στα πέναλτι. Είχαν νικήσει κοτζάμ Ουρουγουάη και είχαν αποκλείσει Ιταλία και Αγγλία. Αν μετά τα πέναλτι υπήρχε και κέρμα σε αυτούς θα έπρεπε να πέσει, να είμαστε δίκαιοι. Μπράβο τους και μαγκιά τους. Αν μπορούν να το πάρουν κιόλας ας το πάρουν. Μαζί τους θα είμαστε γιατί εμείς στην Ελλάδα ξέρουμε από θαύματα.
Για εμάς έτσι κι' αλλιώς η πρόκριση στους οκτώ ήταν υπέρβαση. Την διεκδικήσαμε μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο. Μέχρι και πιο πέρα από αυτό. Κάναμε ξανά τους Έλληνες να πιστέψουν. Όλους. Σχεδόν τους ένωσε ξανά αυτή η ομάδα και ελπίζω και εύχομαι πραγματικά να μην δω το facebook να γεμίζει από σελίδες που να αφορούν τον Φάνη Γκέκα. Άλλωστε η απόδοση του Κατσουράνη νομίζω τα έλεγε όλα σε αυτό το ματς με την Κόστα Ρίκα.
Ο Φερνάντο Σάντος μας αποχαιρετά. Θα έλεγα με ένα παράπονο μικρό, για το κοουτσάρισμά του σε αυτό το ματς. Λεπτομέρεια, μπροστά σε όλο αυτό που μας προσέφερε, αυτά τα τέσσερα χρόνια. Ευχαριστούμε Φερνάντο και καλώς να έρθεις Κλαούντιο Ρανιέρι. Ο Πορτογάλος σου παραδίδει μία μεγάλη ομάδα, μπορείς να την κάνεις ακόμη μεγαλύτερη».
