Τον περασμένο Μάιο είχα πετύχει στο news feed κάποιου φίλου, στο Facebook, κάποιες φωτογραφίες που μου έκαναν τρομερή εντύπωση. «Ρε φίλε, ποιος είναι αυτός ο Γιώργος Τίρρης;», ρώτησα αμέσως. Οι φωτογραφίες είχαν τραβηχτεί στους Παγκύπριους Αγώνες Σωματικής Διάπλασης & Fitness, που είχαν γίνει στο Δημοτικό Θέατρο Στροβόλου, τρεις μέρες προηγουμένως -Σάββατο 3 Μαΐου. Αυτό που μου έκανε εντύπωση είναι πως ο Γιώργος ήταν σε τροχοκάθισμα. Μα πως…

 

Πήρα από τον φίλο το τηλέφωνό του και κανονίσαμε να βρεθούμε στο γυμναστήριό που γυμνάζεται, στο Τραχώνι, όντας Λεμεσιανός. Κανονικά γυμνάζεται απόγευμα, αλλά εκείνη την Τρίτη κανόνισε να έρθει πρωί για τη συνέντευξη και παρεμπιπτόντως θα έκανε και τη γυμναστική του.

Μεταφερθήκαμε στην αγαπημένη του γωνιά στο γυμναστήριο. Δεν μπορούσα να μην ρωτήσω για τα tattoos. Μας έδειξε τον Άη Γιώργη, τον Μέανδρο, τον Σπαρτιάτη, ενώ μεταξύ άλλων έχει γραμμένη στα λατινικά την φράση «Ζήσε την κάθε σου μέρα σα να είναι η τελευταία, κανείς δεν ξέρει τι θα του ξημερώσει η επόμενη», αλλά και τα «Never give up, always fight», «Όποιος στα δύσκολα είναι δειλός, δεν αξίζει να ζει» και τέλος, την ημερομηνία που χτύπησε.

Δεν τον ενοχλεί να επιστρέφει πίσω, σε εκείνη τη μέρα, δεν τον ενοχλεί να μιλά για το ατύχημα. «Πέφτεις εντελώς και μετά ξεκινάς να ανεβαίνεις» λέει, βγάζοντας μια δύναμη που δεν την έχουν πολλοί. Πέραν απ’ το κομμάτι της σωματικής διάπλασης, είναι πασιφανές ότι ο Γιώργος έχει δουλέψει πολύ και αυτό της ψυχικής διάπλασης.

Το ατύχημα

«Αρχικά απογοητεύτηκα. Έκανα ένα μεγάλο χρονικό διάστημα να επανέλθω. Ευτυχώς, όμως, επανήλθα και συνέχισα τη ζωή μου όπως ο κάθε άνθρωπος. Είχα και έχω ακόμα ανθρώπους δυνατούς δίπλα μου. Την κοπέλα μου, τους φίλους μου, την οικογένειά μου.

Χτύπησα πριν 5 χρόνια. Λίγο πριν τελειώσω τις σπουδές μου, καθώς δούλευα στις οικοδομές. Έπεσα από δύο ορόφους και χτύπησα στη σπονδυλική στήλη. Έκανα αρκετούς μήνες στο νοσοκομείο, μετά αρκετούς μήνες σε κέντρο αποκατάστασης, ήμουν χάλια ψυχολογικά, αλλά ευτυχώς έπειτα από 8-9 μήνες συνήλθα και επιβιώνω μια χαρά».

 

Παράλειψή μου να μην αναφέρω -πιο πριν- την ατάκα του κοινού μας γνωστού στο Facebook: «Φοβερές στιγμές», μου έγραφε στο μήνυμα. «Σε ένα γεμάτο Δημοτικό Θέατρο Στροβόλου, σχεδόν όλοι στέκονταν και χειροκροτούσαν, ενώ πολλοί έκλαιγαν κιόλας». Αλήθεια, πως το εισέπραξε ο ίδιος όλο αυτό;

«Ένοιωσα ότι βγήκα ξανά νικητής, ότι κατάφερα αυτό που ήθελα και ότι οι κόποι μου δεν πήγαν χαμένοι. Ήταν μια από τις πιο δυνατές στιγμές που βίωσα μετά το ατύχημα».

Το body building

«Το body building μου άρεσε ανέκαθεν, ενώ ένας από τους λόγους που κατεβήκαμε στους αγώνες ήταν γιατί δεν υπήρχε κατηγορία wheel chair στην Κύπρο. Ανοίγοντας τη συγκεκριμένη κατηγορία, σκεφτήκαμε ότι θα ενθαρρύνουμε κι άλλα άτομα».

Παρόλο που ο Γιώργος δεν είχε αντίπαλο φέτος, εξ ου και κέρδισε το βραβείο στην κατηγορία «Mens Bodybuilding Wheelchair» ξέρει ότι είναι και κάποιοι άλλοι που σκέφτονται να κατεβούν αγώνες. «Στους αγώνες ήρθαν και με είδαν δυο άτομα. Εκτός Κύπρου, πάντως, υπάρχουν πολλοί, εξ ου και σκοπός μας είναι να πάμε και εξωτερικό. Αρχές της νέας χρονιάς ξέρω ότι έχει Μεσογειακούς. Θα πάμε και θα πάρω και καλή θέση. Επίσης, τέλη Σεπτεμβρίου έχει αγώνες στην Κύπρο, αγώνες έχει ξανά τον Μάιο του 2015, ενώ θέλω να κατεβώ και παγκόσμιους».

Για την ιστορία, γυμνάζεται τα τελευταία 3 χρόνια, κατά μέσο όρο μια ώρα την ημέρα, ενώ με το body building ασχολείται συστηματικά τους τελευταίους 6-7 μήνες.

«Το γυμναστήριο, πέραν από τη φυσική κατάσταση και την εκγύμναση, σου δίνει και δύναμη. Εκεί που σηκώνεις 10 κιλά και στο χρόνο τα κάνεις 30, αμέσως νοιώθεις πιο δυνατός. Πάντα ήμουνα δυνατός αλλά ναι, η γυμναστική με έκανε πιο δυνατό».

Οι δυσκολίες του αθλήματος

«Δεν είναι εύκολο άθλημα, αντιθέτως είναι επώδυνο. Σκληρή γυμναστική, σκληρή διατροφή. Ειδικά την τελευταία βδομάδα, ελαττώνεις εντελώς το νερό σου και κάνεις πολύ αυστηρή διατροφή.

Είναι επίσης και πολυέξοδο άθλημα. Μόνο οι διατροφές και τα συμπληρώματα στοιχίζουν πολλά λεφτά. Ευτυχώς έχω χορηγούς που με βοηθούν πολύ. Το Townhall Club, τα συμπληρώματα διατροφής PHD, το γυμναστήριο P&P Panaretou Gym και τα Καρβουνομαγειρέματα στη Λήδρας.

Η άγρια προετοιμασία ξεκινά μια βδομάδα πριν τους αγώνες. Τις 4 πρώτες μέρες τρως μόνο κοτόπουλο ή γαλοπούλα, από το πρωί ως το βράδυ, μαζί με νερό αποσταγμένο, ενώ τις επόμενες 3 τρως μόνο ρύζι και πάλι από το πρωί ως το βράδι, ενώ σταδιακά κόβεις και το νερό, με 3 ποτήρια την ημέρα, μετά 2, μετά 1, ενώ την ημέρα του αγώνα δεν πίνεις καθόλου νερού.

Την ημέρα του αγώνα βάφεσαι κιόλας με μια ειδικά μπογιά που τονώνει τους μύες, ενώ μπορείς να φας και λίγο λίπος που επίσης βοηθά στην τόνωση των μυών».

Γυμναστική και αδρεναλίνη

Ο Γιώργος είχε καλή σχέση με τη γυμναστική ανέκαθεν. Έκανε 10 χρόνια καράτε, υπηρέτησε στις ειδικές δυνάμεις, ενώ δηλώνει πως δεν υπήρχε περίπτωση να τον σταματήσει οτιδήποτε από το να γυμνάζεται. Το απέδειξε με τον πιο δυνατό τρόπο. Πέραν από το γυμναστήριο, κατά καιρούς έπαιζε μπάσκετ (wheelchair) με κάτι άλλα παιδιά στη Λεμεσό, πλην όμως δεν του άρεσε το γεγονός πως δεν υπάρχουν αγώνες και άρα ανταγωνισμός και έτσι το άφησε προς το παρών, ενώ μια από τις καψούρες του είναι και η ταχύτητα. Οδηγεί ένα γρήγορο αυτοκίνητο, θα ήθελε να πάει και σε αγώνες dragster αλλά κάνει πίσω γιατί, λέει, λυπάται το αυτοκίνητο για το οποίο έδωσε πολλά λεφτά.

Τέλος, είναι και κάτι άλλο που πέρασε απ’ το μυαλό του. «Μια μέρα διάβαζα σε ένα περιοδικό για έναν Άγγλο παραπληγικό ο οποίος πήδηξε με αλεξίπτωτο. Βλέποντας αυτό είπα ‘α γίνεται, θα το κάνουμε’».