Αγαπημένη μου Tipster,

Θα σου τα πω εν συντομία. Είμαι 19 χρονών τζιαι νομίζω θέλω ένα φίλο μου, τον οποίο περνώ ένα χρόνο. Τωρά εν να μου πεις «Νομίζεις; Τι νομίζεις; Για θέλεις για εν θέλεις;». Το θέμα είναι ότι γνωριζόμαστε εδώ και 4 χρόνια και για να είμαι ειλικρινής άρεσε μου που την πρώτη στιγμή, αλλά ξέρεις ήμουν μιτσιά, ήταν μιτσής, άλλη φάση. Πάντα εκρατούσαμε επαφή, ακόμα τζιαι αν εκάμναμε καιρό να βρεθούμε ή να μιλήσουμε. Κυρίως τα τελευταία 1-2 χρόνια ένιωθα να υπάρχει μια έλξη μεταξύ μας. Ανέκαθεν εθεωρούσαμεν ο ένας τον άλλο φίλο όμως λλίες έως ανύπαρκτες ήταν οι φορές που εσυζητήσαμε σαν φίλοι, εννοώντας ας πούμε να μου μιλήσει για κάποια κοπέλα του ή εγώ για κάποιο αγόρι μου τζιαι να συμβουλέψουμεν ο ένας τον άλλο. Ένιγουεϊ, πειράζω τον, πειράζει με. Μερικές φορές νιώθω ότι μπορεί να του αρέσκω με τζίνα που κάμνει τζιαι λαλεί, όμως αν ίσχυε τούτο εν θα έκαμνε την κίνηση του; Τωρά εγώ είμαι συγχυσμένη, θέλω τον ή απλά εχτύπησε με η μοναξιά κατακέφαλα τζιαι παρεξηγώ την φιλική αγάπη που νιώθω για τζίνον;

P.S. Σε λιγότερο που ένα μήνα φέφκει για τες Αθήνες. Έτσι που το θωρείς το πελλό μου επέρασε στρατιωτικές σχολές. Τζιαι εγώ που ε να ‘μαι; Που αλλού; Κύπρο φυσικά! By the way, νομίζω, τζιαι διαφορετικά να ήταν τα πράματα, τζιαι εσυνέχιζα να τον βλέπω, εν θα του έλεα τζίνα που νιώθω (τρελλά μαζοχιστικό τούτο) γιατί αν τα συναισθήματα δεν είναι αμοιβαία κάπου η σχέση μας εν να χαλάσει, εν θα είμαστε όπως πριν. Προτιμώ να τον έχω κοντά μου έστω σαν φίλο παρά καθόλου.

Θα μπορούσα να σου πω «Νομίζεις; Τι νομίζεις; Για θέλεις για εν θέλεις». Αλλά δεν θα σου πω, αφού υπάρχει ο φόβος να χαρακτηριστώ προβλέψιμη και γραφική.

Άκου να δεις όμως τι θα κάνεις… Ας κάνουμε ένα πείραμα.

Λοιπόν. Προς το παρόν μην κάνεις τίποτα. Άσ’ τον να φύγει για «σπουδές». Να λύσει μες στ’ άρβυλα! Κι αν εκεί που θα ‘ναι στις ασκήσεις, εκεί που θα πίνει τον καφέ του στο ΚΨΜ, σε θυμηθεί και σε πάρει για να δει τι κάνεις, αν δείξει ενδιαφέρον, τότε ναι. Χέλει σε!

Σε αυτή την περίπτωση, τα αισθήματα μάλλον είναι αμοιβαία οπότε μπορείς να παίξεις φουλ επιθετικά. Βάλ’ τα ωραία σου, πήγαινε στο αεροδρόμιο όταν και εφόσον θα επιστρέψει, ανάμενε τον στις Αφίξεις και do whatever κατέβει στην κάρα σου.

Αν μέχρι την Χριστούγεννα, όμως, δεν δώσει σημεία ζωής, αν κάθεσαι πάνω από το κινητό και περιμένεις αλλά νάδα, να ‘σαι σίγουρη ότι, επιστρέφοντας ο τύπος, η πρώτη ατάκα που θα ξεστομίσει αντικρύζοντάς σε θα ‘ναι «Τι έγινε ρε πελλό μου;». Και ξέρεις πως μεταφράζεται αυτό, σωστά; Όσο κι αν προσπαθήσεις, στην περίπτωση που θα ισχύσει το σενάριο #2, βάλτου ρίγανη.

Από την άλλη όμως, για να μην τα ισοπεδώνουμε και όλα, επειδή κι εσύ αλλά και ο «στρατηγός» είσαστε ακόμα μητσικουρούθκια, μπορεί απλώς να θέλετε τον χρόνο σας για να εκφράσετε τα συναισθήματά σας ο ένας στον άλλο. Δεν μπορώ να μπω και στο μυαλό σας. Αν είχα τέτοια δυνατότητα, δεν θα ‘μουνα στη City αλλά στη CIA. Σόρι κιόλας!

Αν θέλεις κι εσύ απάντηση στην απορία σου γράψε στο mail sextalk@cityfreepress.com.cy