Από το 2001 μέχρι και σήμερα, οι παλιοί συρμοί των τρένων καταλήγουν στο βυθό του Ατλαντικού.

 

Μέσα στα τελευταία 14 χρόνια, 2.580 συρμοί έχουν καταλήξει στο βυθό του Ατλαντικού, όχι επειδή δεν έχουν τι άλλο να τα κάνουν αλλά γιατί οι Αμερικανοί επιθυμούν να δημιουργήσουν έναν ύφαλο ανοιχτά της ανατολικής ακτής και θεωρούν ότι οι παλιοί συρμοί είναι το καλύτερο υλικό για να τον χτίσουν.

Οι Αμερικανοί σχεδιάζουν ο ύφαλος αυτός να γίνει η απαρχή της δημιουργίας ενός οικοτόπου για τη θαλάσσια ζωή αλλά και ένα... στέκι για τους ερασιτέχνες αλιείς. Και μάλλον το έχουν καταφέρει αφού τα είδη των ψαριών που προσεγγίζουν την περιοχή, στα 14 αυτά χρόνια, έχουν αυξηθεί κατά 400 φορές.

Ο ύφαλος αυτή τη στιγμή καταλαμβάνει επιφάνεια 1,3 τ.χλμ. και βρίσκεται σε βάθος 80 μέτρων και σε απόσταση 16 μιλίων από τις ακτε του Ντελαγουέρ. Μάλιστα έχει ήδη αποκτήσει το όνομά του: Redbird Reef. Από το όνομα των συρμών που ονομάζονται Redbird και οι οποίοι κυκλοφορούσαν στον υπόγειο της Νέας Υόρκης από το 1959.

Οι παλιοί συρμοί πριν «πέσουν» στον ωκεανό καθαρίζονται πλήρως με ατμό. Μετά φορτώνονται σε φορτηγά πλοία και μεταφέρονται στα ανοιχτά όπου με ειδικούς γερανούς πετιούνται στον ωκεανό.