«Η δύναμη της απλότητας και τα συναισθήματα που μπορεί να γεννήσει η υπέροχη χροιά της Ανδριάνας Μπάμπαλη, σε συνδυασμό με τον ιδιαίτερο, ερωτικό και γεμάτο πάθος ήχο της κιθάρας…».

Αυτό μας αποκαλύπτει ο Παναγιώτης Μάργαρης πως είναι το selling point της παράστασης με τίτλο «Με τη μαγεία της κιθάρας» που φέρνει αυτές τις μέρες στην Κύπρο -για δυο συναυλίες σε Λεμεσό και Λάρνακα.

Ξεκινούμε τη συζήτησή μας θέλοντας να μάθουμε κατά πόσο η κιθάρα στην Ελλάδα έχει τη θέση που της αξίζει, αν αναλογιστεί κανείς ότι, ως «εθνικό» όργανο θεωρείται το μπουζούκι, ενώ και τα πιο παραδοσιακότροπα όργανα, όπως η λύρα και το λαούτο, είναι πιο κοντά στην ιδιοσυγκρασία μας ως λαός. «Ο κόσμος στην Ελλάδα λατρεύει την κιθάρα. Ένα σημαντικό ρόλο έπαιξε και η μεγάλη επιτυχία που είχε η δισκογραφική σειρά ‘Café de l’ art’ που ηχογραφήσαμε από το 2000 έως και το 2007 με το Νότη Μαυρουδή ως κιθαριστικό ντουέτο. Ξεκινήσαμε με σκοπό να φτιάξουμε ένα άλμπουμ και τελικά έγιναν έξι, λόγω της μεγάλης αποδοχής που είχε η σειρά στο κοινό και των υψηλών πωλήσεων. Για μένα αποτελεί στόχο ζωής να καθιερώσω στον απόλυτο βαθμό την κλασική κιθάρα, ως ένα όργανο το οποίο μπορεί να σταθεί αυτόνομα οπουδήποτε…».

Και τι είναι αυτό που σας γοητεύει περισσότερο στην κιθάρα;

«Με γοητεύει αφάνταστα ο μαγικός της ήχος και τα πολλά συναισθήματα τα οποία δημιουργεί. Νοσταλγία, αγάπη, έρωτα, θλίψη, χαρά, αισιοδοξία… Επίσης, είναι ένα από τα ελάχιστα όργανα το οποίο αγκαλιάζεις ενώ παίζεις και νιώθεις τους κραδασμούς του».

Σαφώς και η κιθάρα έχει δυνατότητες που δεν τις έχουν άλλα όργανα.

«Είναι ένα απολύτως πολυφωνικό όργανο το οποίο μπορεί να επιβάλλει τον ήχο του σε οποιοδήποτε είδος μουσικής. Από την κλασική μουσική, μέχρι τη ροκ και την τζαζ. Η κατάκτηση της τεχνικής της κλασικής κιθάρας είναι μια αληθινή πρόκληση και απαιτεί χιλιάδες ώρες μελέτης και αφοσίωσης».

Μια κιθάρα μπορεί να αποδώσει στο έπακρο τραγούδια που συνηθίσαμε να τα ακούμε ενορχηστρωμένα με περισσότερα όργανα, ρωτάμε αμέσως μετά. «Θα έχει μεγάλο ενδιαφέρον για το κοινό να ακούσει τραγούδια τα οποία έχει συνηθίσει με μεγάλες ορχήστρες, μόνο με μια κιθάρα».

 

«Αυτό που θα αισθανθούν οι ακροατές αποκαλύπτεται και από τον τίτλο της παράστασης. ‘Με τη μαγεία της κιθάρας’ είναι εξάλλου και ο τίτλος του νέου μου άλμπουμ το οποίο μόλις κυκλοφόρησε. Μουσικές από το κλασικό ρεπερτόριο, διασκευές μου πάνω σε μελωδίες που αγαπώ, κομμάτια από το προηγούμενο άλμπουμ μου ‘Rock Of My Soul’ και φυσικά πολλά αγαπημένα τραγούδια από το ρεπερτόριο της Ανδριάνας Μπάμπαλη και γνωστών Ελλήνων δημιουργών».

Το γιουκαλίλι, το έγχορδο που παίζει η Μπάμπαλη σε κάποια τραγούδια, θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως μικρό αδερφάκι της κιθάρας, αναρωτιόμαστε. «Το γιουκαλίλι είναι πολύ γοητευτικό και φυσικά έχει συγγένεια με την κιθάρα. Δεν έχει πανομοιότυπο ήχο. Έχει συγκεκριμένες δυνατότητες και είναι καθαρά συνοδευτικό μουσικό όργανο. Το ηχόχρωμά του, ταιριάζει πάντως πολύ με τον ήχο της κιθάρας».

 

Πόσο καλό είναι το πάντρεμα της κιθάρας στην προκειμένη περίπτωση με την ιδιαίτερη χροιά στη φωνή της Μπάμπαλη;

«Έχω συνεργαστεί στο παρελθόν με πολλές τραγουδίστριες. Τολμώ να πω ότι το ηχόχρωμα της Ανδριάνας είναι το πλέον ταιριαστό για την κλασική κιθάρα».

«Η δύναμη της απλότητας και τα συναισθήματα που μπορεί να γεννήσει η υπέροχη χροιά της Ανδριάνας Μπάμπαλη, σε συνδυασμό με τον ιδιαίτερο, ερωτικό και γεμάτο πάθος ήχο της κιθάρας…». Αυτό ακριβώς είναι το selling point της παράστασης καταλήγει ο Παναγιώτης Μάργαρης.

 

Ποιες ήταν οι συνεργασίες-σταθμοί στην πορεία σας;

«Σίγουρα η επί δεκαπενταετίας συνεργασία μου με τον Νότη Μαυρουδή, η συνεργασία μου με το σπουδαιότερο, κατά τη γνώμη μου, σύγχρονο Έλληνα τραγουδοποιό, Λαυρέντη Μαχαιρίτσα, με τον οποίο έχουμε περιοδεύσει σε όλο τον κόσμο και φυσικά η συμμετοχή του διάσημου Αμερικανού κιθαρίστα Al Di Meola στο άλμπουμ που έκανα πριν από 5 χρόνια με την Ελένη Πέτα, το ‘Duende’, καθώς και η σύμπραξή μου επί σκηνής μαζί του σε δύο συναυλίες που πραγματοποιήθηκαν στην Αθήνα. Μεγάλη επίσης για εμένα συνεργασία θεωρώ τη φετινή με τον Σταμάτη Κραουνάκη, με τον οποίο θα κάνουμε περιοδεία σε μεγάλα θέατρα της Ελλάδας και του εξωτερικού».

Τελικά, η εποχή μας ευνοεί την παρουσίαση παραστάσεων όπως η δική σας, όπου η έμφαση δίνεται στην ερμηνεία και την ίδια τη μουσική και όχι στις φανφάρες και το show;

«Ναι, απόλυτα! Νομίζω ότι αυτές τις εποχές όπου κυριαρχεί η ελαφρότητα καθώς και η έλλειψη πάθους, αλήθειας και ζεστασιάς, η ψυχή των ανθρώπων έχει τεράστια ανάγκη να γεμίσει με χρώματα και αισθήσεις…

 

Κυριακή 25 Ιανουαρίου, Θέατρο Ριάλτο, Λεμεσός, 20.30. Πληρ. 77777745.

Δευτέρα 26 Ιανουαρίου, Δημοτικό Θέατρο, Λάρνακα, 20.30. Πληρ. 24665795.

 

* Η συνέντευξη δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Time Out Cyprus, τεύχος Ιανουαρίου 2015.