Περισσότερα από 2.200 χρόνια μετά την κατάρρευση του Κολοσσού της Ρόδου, του φτιαγμένου από μπρούντζο και με ύψος 33 μέτρα μεγαλειώδους αγάλματος που απεικόνιζε τον θεό Ήλιο και αποτελούσε ένα από τα Επτά Θαύματα του Αρχαίου Κόσμου, μια ομάδα νεαρών Ευρωπαίων επιστημόνων/επαγγελματιών (δύο αρχιτέκτονες, δύο πολιτικοί μηχανικοί, μια οικονομολόγος και ένας αρχαιολόγος), από Ελλάδα, Ισπανία, Ιταλία και Μ. Βρετανία εισηγούνται την αναστήλωσή του στο πλαίσιο μιας ευρωπαϊκής πρωτοβουλίας, και απευθύνονται στο ευρύ κοινό για τη χρηματοδότησή της.
Η μελέτη γεννήθηκε από τις ιδέες, τις προσδοκίες και τις ελπίδες των νέων επαγγελματιών. Ο επιδιωκόμενος σκοπός είναι φιλόδοξος: να ξαναχτιστεί ο Κολοσσός της Ρόδου, σύμφωνα με τα πρότυπα του 21ου αιώνα. Αυτό δεν θα είναι μόνο το υψηλότερο γλυπτό που κατασκευάστηκε ποτέ, αλλά και ένα τεράστιο μουσείο 150 μέτρων το οποίο θα φιλοξενήσει χιλιάδες αρχαιολογικά ευρήματα εγκαταλειμμένα κάτω από στρώματα σκόνης σε διάφορες αποθήκες του νησιού.
«Είναι σαφές ότι, σε μια εποχή όπου οι άνθρωποι ζουν και εργάζονται σε κτήρια 400, 500 έως 800 μέτρων ύψους, για να αναδημιουργηθούν αυτά τα συναισθήματα το έργο θα πρέπει να είναι μοναδικό στο είδος του.
Μία κατασκευή 150 μέτρων προορισμένη να λειτουργεί ως μουσείο, πολιτιστικό κέντρο, βιβλιοθήκη, αλλά πάνω απ’ όλα να επανακτήσει το ρόλο του Κολοσσού ως φάρος. Ένα σημείο αναφοράς για τα πλοία το βράδυ, με φως που θα εκπέμπεται πάνω από 56 χιλιόμετρα μακριά στην ανοικτή θάλασσα έως τα παράλια της Τουρκίας.
Στη μελέτη προτείνεται μια κατασκευή που εκμεταλλεύεται τις τελευταίες τεχνολογίες, κάνοντας χρήση ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και έξυπνων συστημάτων κατά των σεισμικών δονήσεων και ανέμων, χαρίζοντας ταυτόχρονα σταθερότητα και ευελιξία. Η εξωτερική επιφάνεια του ‘δέρματος’ θα καλύπτεται με ειδικά φύλλα φωτοβολταϊκών πάνελ τα οποία θα προσφέρουν έως και 100% αυτονομία, ο Θεός του ήλιου που ‘ζει’ αποκλειστικά από την ηλιακή ενέργεια».
