Αυτά είναι μόνο μερικά από τα σχόλια που έχουν αναρτηθεί στα κοινωνικά δίκτυα, κάτω από τις φωτογραφίες της Μαρίας Ερωτοκρίτου, η οποία μέσω του «Breastfeeding everywhere project» προσπαθεί να αποενοχοποιήσει τον δημόσιο θηλασμό, αφού προφανώς εξακολουθεί να αποτελεί ένα από τα ταμπού της κυπριακής κοινωνίας.

Πέραν από τα σχόλια, ενίοτε παίζουν και αδιάκριτα βλέμματα, κυρίως από άλλες γυναίκες. Αυτό είναι το περίεργο…

Αυτό που προσπαθούν να πετύχουν, όπως λέει η ίδια, μοναδικός σκοπός τους, είναι να δείξουν στις νέες μαμάδες ότι θηλασμός δεν σημαίνει απομόνωση, θηλάζω δεν σημαίνει μένω σπίτι και δεν πάω πουθενά. Δημόσιος θηλασμός σημαίνει, θηλάζω όπου κι αν είμαι κάνοντας τις καθημερινές μου υποχρεώσεις όπως και πριν.

«Δίνοντας στην κοινωνία εικόνες θηλασμού, θα σταματήσουν να υπάρχουν ταμπού και θα ξεκινήσει και πάλι ο μητρικός θηλασμός να θεωρείται ο φυσιολογικός τρόπος διατροφής των παιδιών μας».

 

Πώς αποφάσισες να κάνεις το συγκεκριμένο project, να ασχοληθείς με το θέμα του δημόσιου θηλασμού;

Ως θηλάζουσα μαμά αντιμετωπίζω (όπως και το 90% των μαμάδων στην Κύπρο) έντονο ρατσισμό ως προς τον δημόσιο θηλασμό. Δυστυχώς, στην Κύπρο υπάρχει μεγάλο ταμπού ως προς τον δημόσιο θηλασμό, με αποτέλεσμα μεγάλο ποσοστό να αποθηλάζει νωρίς γιατί δεν αντέχει την «απομόνωση». Οι μανούλες νιώθουν ότι με τη διατήρηση του θηλασμού, αυτομάτως μένουν μόνιμα στο σπίτι και δεν έχουν την κοινωνική ζωή που είχαν πριν τον τοκετό.

Χαζεύοντας, λοιπόν, φωτογραφίες που αφορούν το μητρικό θηλασμό στο διαδίκτυο και μιλώντας με μια ξαδέλφη μου, η οποία μένει μόνιμα Δανία, για το πόσο εύκολος είναι ο δημόσιος θηλασμός με τη στήριξη της κοινωνίας, μου καρφώθηκε στο νου ότι πρέπει να δράσουμε για να προσπαθήσουμε να αλλάξουμε την υπάρχουσα κατάσταση.

 

Μιλώντας με την Δρ. Ειρήνη Παφίτη Δημητρίου, πρόεδρο του Παγκύπριου Συνδέσμου Μητρικού Θηλασμού «Δώρο Ζωής» αναφορικά με το τι σχεδίαζα να δημιουργήσω, είχα την απόλυτη στήριξη του Συνδέσμου και της ιδίας προσωπικά.

Φέτος, η Παγκόσμια Συμμαχία για την Προώθηση του Μητρικού Θηλασμού (WABA) και με αφορμή την Παγκόσμια Εβδομάδα Θηλασμού για το 2015, προωθεί το μήνυμα «Θηλασμός και Εργασία: Ας το κάνουμε να πετύχει». Μια πτυχή που στην Κύπρο, όπως και σε άλλες χώρες, είναι εξαιρετικά δύσκολη, με αποτέλεσμα να αποτελεί ένα ακόμα λόγο για τον οποίο οι μανούλες «αναγκάζονται» να αποθηλάσουν.

«Μα πότε θα τον θηλάσεις; Τωρά; Δαμέ; Μπροστά στον κόσμο;».

Πως αντιδρά ο κόσμος βλέποντάς σε να θηλάζεις δημόσια;

Εγώ θήλαζα τον γιο μου για 13 μήνες, ενώ η κόρη μου, που είναι ήδη 15 μηνών, ακόμα την θηλάζω. Στην περίπτωση του γιου, όταν ήμασταν με παρέα σε καφετέρια μου έλεγαν: «Μα πότε θα τον θηλάσεις; Τωρά; Δαμέ; Μπροστά στον κόσμο;». Έβαζα ένα σεντονάκι από πάνω, κανένας δεν έπαιρνε χαμπάρι ότι θηλάζουμε και ήμασταν όλοι χαρούμενοι. Μετά, με την κόρη, η παρέα είχε συνηθίσει στην εικόνα, έστω και χωρίς σεντονάκι.

 

Θυμάσαι κάποια ασυνήθιστη αντίδραση, είτε θετική είτε αρνητική;

Παρόλο που στην κόρη δεν βάζω σεντονάκι για τον απλούστατο λόγο ότι δεν το ανέχεται, όπως και πολλά μωρά άλλωστε, ασυνήθιστη αντίδραση δεν έτυχε να υπάρξει, πέραν φυσικά από κάποια αδιάκριτα βλέμματα. Και αυτά κυρίως από γυναίκες, αυτό είναι το τραγικό. Και φυσικά, ενίοτε παίζει και η κλασική κυπριακή ερώτηση «Μα θηλάζεις ακόμα;» ή «Έχεις ακόμα γάλα;». Αυτό για μένα δείχνει απλώς ότι πολύς κόσμος δεν ενημερώνετε αρκετά για το θέμα, αλλιώς θα ήξεραν ότι, πρώτο όσο θηλάζεις θα έχεις γάλα εφόσον ο θηλασμός λειτουργεί με τις αρχές της προσφοράς και την ζήτησης και δεύτερο, θηλάζουμε όπως συνιστά ο ΠΟΥ (Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας) με αποκλειστικό μητρικό θηλασμό για τους πρώτους έξι μήνες και συνέχιση του, μαζί  με συμπληρωματικές τροφές, για τουλάχιστον δύο χρόνια ή για όσο καιρό το επιθυμούν μητέρα και παιδί.

Με όσους άντρες έχω συζητήσει αυτό το θέμα, ακόμα και αγόρια στην εφηβεία, κανένας δεν μου είπε ότι βλέπει τον θηλασμό ως κάτι προκλητικό.

Αλήθεια, πιστεύεις πως ο δημόσιος θηλασμός θα πάψει κάποτε να αποτελεί ταμπού στην Κύπρο;

Να πάψει δεν ξέρω ακόμα αλλά στο λίγο διάστημα που ασχολούμαι με αυτό το project ήδη βλέπω κάποια αλλαγή. Τα μηνύματα που παίρνω στο fb για συμμετοχές στο project αλλά και από κοπέλες τριγύρω μου που δεν γνώριζα καν ότι θηλάζουν και με προσεγγίζουν για συγχαρητήρια και συμμετοχές είναι πολλά. Μέσω  του project νοιώθουν, όπως μου είπαν, ότι δεν είναι μόνες και αυτό τους δίνει δύναμη. Δύναμη, φυσικά, παίρνουν κι εγώ από αυτές, για να συνεχίσω αυτό που κάνω.

Γιατί πιστεύεις πως αντιδρούν αυτοί που αντιδρούν με την εικόνα μιας μητέρας που θηλάζει δημόσια το μωράκι της; Και γιατί αξίζει εμείς να δίνουμε σημασία σε αυτούς τους ανθρώπους;

Όπως είπα και ποιο πάνω, προσωπικά αντιμετώπισα αδιάκριτα βλέμματα κυρίως από γυναίκες και αυτό ίσως γιατί νομίζουν ότι η εικόνα αυτή θα προκαλέσει τους άντρες τους. Δεν ξέρω πως ακριβώς το σκέπτονται. Με όσους άντρες έχω συζητήσει αυτό το θέμα, ακόμα και αγόρια στην εφηβεία, κανένας δεν μου είπε ότι βλέπει τον θηλασμό ως κάτι προκλητικό. Από τη στιγμή που το ελάχιστο στήθος που βλέπουν (αν δουν) είναι από θηλασμό, παύει, μου είπαν, να είναι σεξουαλικό. Τώρα, για το αν αξίζει να δίνουμε σημασία, ναι, πιστεύω ότι αυτοί οι άνθρωποι πρέπει να ενημερωθούν επιτέλους και να πάψουν να επηρεάζουν τις νέες μαμάδες με προκαταλήψεις και ταμπού.

Πολλές φορές έχουν θηλάσει κοπέλες δίπλα σας και δεν έχετε πάρει χαμπάρι!

Ποιες είναι οι πιο συχνές ατάκες ανθρώπων που ενοχλούνται; Είναι περιπτώσεις που ενίοτε αντιδρούν ακραία κάποιοι από αυτούς;

Έχω διαβάσει ακραία σχόλια σε δημοσιεύσεις φωτογραφιών του project μου. Έχουν αναφέρει ότι μας αρέσει να βγάζουμε τα βυζιά μας έξω σαν τσιτσιολίνες για σημασία, ότι για λίγα likes εκθέτουμε τα παιδία μας και ότι μας αρέσει να προκαλούμε… Όχι, σκοπός μας είναι να δείξουμε στις νέες μαμάδες ότι θηλασμός δεν σημαίνει απομόνωση, θηλάζω δεν σημαίνει μένω σπίτι και δεν πάω πουθενά. Δημόσιος θηλασμός σημαίνει, θηλάζω όπου κι αν είμαι κάνοντας τις καθημερινές μου υποχρεώσεις όπως και πριν.

 

Μήπως είναι και περιπτώσεις όπου, για παράδειγμα, τα μωρά μπορεί να είναι λίγο ατίθασα και να δυσκολεύουν τον θηλασμό σε πρακτικά θέματα, με αποτέλεσμα να βγαίνει προς τα έξω μια εικόνα ότι η μάνα δεν είναι και τόσο προσεκτική και ότι προκαλεί λιγάκι περισσότερο;

Καμιά δεν το κάνει για να προκαλέσει. Προσωπικά, από όσες έχω φωτογραφίσει, δεν έχω δει κάτι το προκλητικό και αυτό δεν το λέω επειδή είμαι κι εγώ θηλάζουσα. Αν δείτε και από τις φωτογραφίες μου, δε νομίζω να βλέπει κανείς στήθος. Όσες θηλάζουμε, ξέροντας το παιδί μας και ξέροντας πως αντιδρά, ντυνόμαστε αναλόγως. Στον γιο μου, για παράδειγμα, επειδή ήταν «ήσυχος», φορούσα κάτι που βγαίνει εύκολα, έβαζα ένα σεντονάκι από πάνω και θήλαζα, ενώ η κόρη μου, η οποία είναι ποιο «ατίθαση», δεν ανέχεται τίποτε και θέλει να τα ελέγχει όλα, φοράω ένα μπλουζάκι από μέσα και μια φαρδιά από πάνω και δεν φαίνεται τίποτε. Είμαι σίγουρη πως, πολλές φορές έχουν θηλάσει κοπέλες δίπλα σας και δεν έχετε πάρει χαμπάρι!

Δίνοντας στην κοινωνία εικόνες θηλασμού, θα σταματήσουν να υπάρχουν ταμπού και θα ξεκινήσει και πάλι ο μητρικός θηλασμός να θεωρείται ο φυσιολογικός τρόπος διατροφής των παιδιών μας.

Ποια τα κυριότερα οφέλη του θηλασμού, τόσο για τη μάνα όσο και για το παιδί;

Τα παιδιά που θηλάζουν και παίρνουν τροφή μόνο από το μητρικό γάλα, έχουν μικρότερη πιθανότητα να νοσήσουν από λοιμώξεις όπως γαστρεντερίτιδα, ωτίτιδα και πνευμονία. Έχουν, επίσης, μικρότερη πιθανότητα να νοσήσουν από χρόνια νοσήματα και να αναπτύξουν παχυσαρκία, διαβήτη και καρδιοπάθειες στο μέλλον. Οι μητέρες που θήλασαν, έχουν μικρότερη πιθανότητα, στο μέλλον, να αναπτύξουν καρκίνο του μαστού και διαβήτη.

 

Τι ακριβώς κερδίζουμε ως κοινωνία με εκδηλώσεις όπως αυτή του ερχόμενου Σαββάτου, με τον Ταυτόχρονο Μητρικό Θηλασμό;

Από πολλές μελέτες ξέρουμε ότι, για να μπορέσει μια μητέρα να θηλάσει πρέπει να έχει την κατάλληλη στήριξη από την οικογένεια, τις υπηρεσίες υγείας, την κοινωνία και την κοινότητα. Είναι σημαντικό, γιορτάζοντας τον μητρικό θηλασμό, να δείξουμε ότι ο θηλασμός δεν είναι κάτι που γίνεται μόνο πίσω από κλειστές πόρτες αλλά είναι μια υπόθεση όλων για να μπορέσουμε να δώσουμε στην καινούρια γενιά την πιο πολύτιμη αρχή. Ξέρουμε ακόμη ότι, όταν οι μαμάδες έρθουν σε επαφή με άλλες μαμάδες που θηλάζουν, βοηθούν και ενδυναμώνουν η μια την άλλη. Ακόμη, δίνοντας στην κοινωνία εικόνες θηλασμού, θα σταματήσουν να υπάρχουν ταμπού και θα ξεκινήσει και πάλι ο μητρικός θηλασμός να θεωρείται ο φυσιολογικός τρόπος διατροφής των παιδιών μας.