Χάρη στην αυτοθυσία όλων όσοι συμμετείχαν στη ψεσινή διάσωση, δεν θρηνήσαμε ευτυχώς άλλα θύματα στη θάλασσα.

Θα σκεφτείς πως έκαναν το αυτονόητο. Είναι όντος το αυτονόητο, όταν καθημερινά πνίγονται παιδάκια, με τους αρμόδιους σε ευρωπαϊκό αλλά και παγκόσμιο επίπεδο να αδυνατούν να αντιδράσουν, ή μήπως η διάσωση στα ανοικτά της ελεύθερης περιοχής Αμμοχώστου είναι τελικά η εξαίρεση που επιβεβαιώνει τον κανόνα;

Πάλι καλά που υπάρχουν ακόμα Αρχές και άνθρωποι που ποντάρουν στην ανθρωπιά, τον αλτρουισμό και την αυτοθυσία.

 

Αυτούσια τα λόγια του Μάριου στον προσωπικό λογαριασμό του στο facebook:

«Μπορεί για εμάς να είναι μια δουλειά που την κάνουμε για χρόνια, αλλά είναι κάποιες φορές που καλείσαι να διασώσεις κάτι αγγελούδια που έμειναν χωρίς φτερά, χωρίς φαγητό, χωρίς σπιτικό, βρεγμένα να χαροπαλεύουν στη θάλασσα.

Και γίνεσαι εσύ πλέον ο δικός τους άγγελος για τη ζωή... Τότε είναι που αγαπάς αυτό που κάνεις.

Συγχαρητήρια σε όλους όσοι έλαβαν μέρος στη μεγάλη ολονύκτια επιχείρηση διάσωσης των προσφύγων-ναυαγών, αψηφώντας το κρύο και τον κίνδυνο για να δώσουν μια ελπίδα ζωής...».