Ούτε θα πάρω μεζούρα για να αναλύσω από το μέγεθος αν είναι όντως αμπελοπούλια ή αν είναι τζίκλες.

Ο Ευγένιος Χαμπουλλάς, ο κάθε Ευγένιος Χαμπουλλάς, μπορεί να κάνει ότι θέλει, να τρώει ότι θέλει.

Αν είναι τζίκλες, δικαιούται να τις τρώει στο σπίτι του. Αν είναι όμως αμπελοπούλια, βάσει νόμου όχι.

Αυτό όμως για το οποίο πρέπει να πιστώσουμε τον κύριο Ευγένιο Χαμπουλλά είναι για την εξυπνάδα του. Λίγους μόνο μήνες πριν τις εκλογές, πρώτα ψηφίζει «όχι» στο Σύμφωνο Συμβίωσης (δικαίωμά του έστω κι αν πάει κόντρα στην κοινή απαίτηση), ενώ καπάκι μάς δίνει και την ωραία αυτή φωτογραφία που γίνεται viral στο facebook. Είτε ήθελε να προκαλέσει ποστάροντάς την είτε όχι (;), κατάφερε να το κάνει και μάλιστα με τον πιο αποτελεσματικό τρόπο.

Κι όσο κι αν νομίζουμε εμείς οι πολλοί ότι ο κόσμος έχει κριτήριο και ότι στις επόμενες εκλογές θα γυρίσει την πλάτη σε ανθρώπους που δεν μας σέβονται και βγαίνουν δημοσίως και λεν «χαριτωμενιές» τύπου «μια γυναίκα βουλευτής πρέπει να πάει κομμωτήριο… ναι, μα είναι πραγματικότητα» ή από την άλλη ποστάρουν απροκάλυπτα φωτογραφίες με ψημένα πουλάκια για να προκαλέσουν, έχω να παρατηρήσω ότι νομίζουμε λάθος, πολύ λάθος.

Η Αθηνά Κυριακίδου είχε εκλεγεί με μόνο 5.610 σταυρούς στις εκλογές του ’11 και ο κύριος Χαμπουλλάς με μόνο 6.232.

Τι σημαίνει αυτό; Ότι όσο κι αν οι πολλοί σκεφτόμαστε λογικά και βάζουμε σταυρούς σε ανθρώπους που πιστεύουμε πως όντως μπορούν να προσφέρουν στον τόπο αντί να έχουν την έγνοια της εμφάνισής τους (μην πω τίποτα πιο βαρύ) και του κομμωτηρίου, είναι και οι άλλοι, οι λίγοι, οι συγγενείς και οι φίλοι, οι συμφεροντολόγοι, οι αυλικοί και οι παρατρεχάμενοι, που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο θα επανεκλέξουν όσους ξέρουν τον τρόπο να διαφημίζουν τον εαυτό τους με τους πιο λάθος πλην όμως αποτελεσματικούς τρόπους.

Υ.Γ. Καλές Γιορτές κύριε Χαμπουλλά. Αυτός ο τόπος δεν θα αλλάξει ποτέ. Καλές Γιορτές.