Το τελευταίο διάστημα κάνεις μόνο θέατρο. Υπάρχει συγκεκριμένος λόγος που απέχεις από την τηλεόραση ή απλά έτυχε;

Απλά έτυχε. Δεν προέκυψε κάποια τηλεοπτική πρόταση το τελευταίο διάστημα για αυτό και απέχω. Αν μου δινόταν η ευκαιρία να παίξω σε κάποια σειρά όμως θα έπαιζα.

Τώρα συμμετέχεις στην παιδική παράσταση του ΘΟΚ «Μια γιορτή στο Αλ-Νουρί». Μίλα μας λίγο για αυτήν!

Η παράσταση είναι μια διασκευή από ένα έργο του 70 από τον Φόλκερ Λούντβιχ . Γράφτηκε όταν πολλοί έλληνες πήγαιναν ως μετανάστες τότε στην Γερμανία και βίωναν πολύ έντονα τον ρατσισμό από τους Γερμανούς. Τώρα στην δική μας παράσταση τα πράγματα κάπως αντιστρέφονται και θίγουμε τον ρατσισμό και την αντιμετώπιση που έχουμε εμείς οι Κύπριοι καθημερινά προς τους μετανάστες. Στην παράσταση συμμετέχουν δυο οικογένειες, μια από την Κύπρο και μια από τη Συρία.

«Η γη αυτή είναι για όλους δεν έχει κάποιους εκλεκτούς ούτε και πρώτους ρόλους!»

Ποιος είναι ο δικός σου ρόλος στην παράσταση;

Στην παράσταση είμαι ο Γιάννης. Είμαι ένα παιδί 13 χρόνων που ότι κάνει ο πατέρας μου το μιμούμαι. Ο πατέρας μου είναι πολύ ρατσιστής και δε θέλει καθόλου την οικογένεια των μεταναστών. Αρχικά ακολουθώ τα βήματα του πατέρα μου αλλά μετά από πολλές παρεξηγήσεις συνειδητοποιώ πως δεν έχω καμία απολύτως διαφορά με τα παιδιά των Σύριων. Το εκπληκτικό όμως είναι πως ακόμα και ο πατέρας μου στο τέλος αλλάζει γνώμη.

Τι έχει να αποκομίσει κανείς φεύγοντας από την παράσταση, πέραν από την ψυχαγωγία εκείνης της μιας ώρας;

Θέλω να πω πως από την παράσταση, εκτός από τα παιδιά, έχουν και οι μεγάλοι να κερδίσουν πράγματα. Το μεγάλο θέμα που θίγουμε όπως είπα και πριν είναι ο ρατσισμός! Το παιδί δεν γεννιέται ρατσιστής όμως. Ότι του δείξεις εσύ σαν γονιός θα σε μιμηθεί. Άρα ο ρατσισμός προέρχεται από τους μεγάλους. Φεύγοντας από την παράσταση μικροί και μεγάλοι θα συνειδητοποιήσουν πως είμαστε όλοι ίσοι. Όπως λέει και το τραγούδι από τους «Active member», που χρησιμοποιούμε στο τέλος της παράστασης, «Η γη αυτή είναι για όλους δεν έχει κάποιους εκλεκτούς ούτε και πρώτους ρόλους!»

Τι σχόλια ακούτε από τον κόσμο στο τέλος της παράστασης;

Χαίρομαι γιατί τα σχόλια που ακούμε είναι πολύ θετικά. Μας λένε πως τα μηνύματα που παίρνουν είναι πολύ δυνατά και πως μέσα από μια απλή ιστορία δείχνεις την πραγματικότητα που υπάρχει και στην Κύπρο αλλά και σε άλλες χώρες.

Μέχρι πότε θα μπορούμε να δούμε την παράσταση;

Η παράσταση ξεκίνησε στις 25 Ιανουαρίου και θα συνεχιστεί μέχρι και τις 26 του Απρίλη. Κάθε Κυριακή, 10.30 το πρωί στο ΘΟΚ.

Άκουσα πως η παράσταση παίζεται και καθημερινά σε σχολεία

Ναι, πάμε καθημερινά σε διάφορα σχολεία για την παράσταση. Το γεγονός πως παίζουμε κάθε μέρα, έμενα πάντως με βοηθά στο να γίνω καλύτερος.

Έχουν κάτι ιδιαίτερο οι παιδικές παραστάσεις σε σχέση με τις υπόλοιπες; Εσύ ως ηθοποιός, παίρνεις κάτι διαφορετικό όταν συμμετέχεις σε μια παιδική παράσταση;   

Νιώθεις πως συνεισφέρεις στη διαπαιδαγώγηση εκείνου του παιδιού που είναι από κάτω και σε παρακολουθεί. Τους μεταφέρεις κάποια μηνύματα και απλά προσπαθείς να είσαι όσο πιο καλός γίνεται, γιατί τα παιδιά είναι οι πιο αυστηροί κριτές. Σου λένε πάντα την αλήθεια. 

Ποιος ήταν ο πιο δύσκολος ρόλος που υποδύθηκες μέχρι σήμερα;

Ο πιο δύσκολος ρόλος που υποδύθηκα ήταν ο Λοτ στην παράσταση Cabeza de Lobo. Η παράσταση αυτή αποτελείτο από δυο έργα του Τέννεση Ουίλιαμ σε διασκευή και σκηνοθεσία του Ανθούλη Δημοσθένους. Η συγκεκριμένη παράσταση ανέβηκε στη «Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών», τον περασμένο Δεκέμβριο, στη Λευκωσία. Όλα τα έσοδα είχαν πάει στην Αγία Σκέπη.  Η παράσταση θα ανεβεί ξανά στις 26, 27 και 28 του ερχόμενου Μάρτη στον ίδιο χώρο.  

Τι σου αρέσει στο επάγγελμα σου και τι όχι;

Μου αρέσει πως σε κάθε καινούρια δουλεία μεταμορφώνομαι σε κάποιον άλλον. Είναι πολύ ωραία η διαδικασία της εκμάθησης του νέου χαρακτήρα. Μου αρέσει επίσης το ότι γνωρίζω συνέχεια νέα άτομα. Είμαι πολύ ανοιχτός στο να κάνω νέες φιλίες, έτσι αμέσως δένομαι με τα άτομα που συνεργάζομαι και γινόμαστε όλοι μαζί μια παρέα. Είναι πολύ σημαντικό να περνάς καλά με τα άτομα που συνεργάζεσαι γιατί αν υπάρχουν οποιαδήποτε προβλήματα, πιστεύω πως αυτό φαίνεται και στην σκηνή. Αυτό που δεν μου αρέσει στο επάγγελμά μου, είναι ο μεγάλος ανταγωνισμός που υπάρχει και ότι το επάγγελμά αυτό δεν παρέχει σταθερότητα. Έχεις συνέχεια την αμφιβολία του αν θα έχεις δουλειά του χρόνου.

«Έχω πολλά όνειρα. Το πιο μεγάλο μου είναι να είμαι ευτυχισμένος»

Ποιος θα ήταν ο λόγος που θα σε έκανε να σταματούσες την δουλεία σου;

Θα την σταματούσα μόνο αν ένιωθα πως δεν έχει κάτι άλλο να μου προσφέρει ή αν κουραζόμουν ψυχικά.

Πως είναι να δουλεύεις για παραγωγή του ΘΟΚ σε σύγκριση με άλλες δουλειές που έχεις κάνει;

Υπάρχουν πολλά θετικά στον ΘΟΚ. Πρώτα από όλα υπάρχει επαγγελματισμός και πρόγραμμα. Ο ηθοποιός έχει και σταθερό ωράριο αλλά και ένα σταθερό εισόδημα.

Από ότι ξέρω είσαι μισός Ιταλός και μισός Κύπριος. Ποια είναι τα χαρακτηριστικά που πηγάζουν από την ιταλική σου καταγωγή και ποια από την κυπριακή;

Επειδή μεγάλωσα στην Κύπρο, δεν νομίζω να έχω πάρει κάτι ιταλικό. Βέβαια θεωρώ  πως το ταμπεραμέντο των Ιταλών σε σχέση με των Κύπριων είναι πολύ κοντά. Δε νομίζω πως έχουμε μεγάλες διαφορές. Είναι πολλά τα κοινά μας. Είναι ανοιχτοί άνθρωποι, φιλόξενοι και τους αρέσει να διασκεδάζουν όπως ακριβώς και σε εμάς.

Έχεις ζήσει στην Ιταλία;

Όχι, δεν έχω ζήσει ποτέ στην Ιταλία. Έχω πάει μόνο μερικές φορές για διακοπές στον παππού και στην γιαγιά μου.    

Ποιο είναι το μεγαλύτερο όνειρό σου;

Έχω πολλά όνειρα. Το πιο μεγάλο μου είναι να είμαι ευτυχισμένος, νομίζω όλα τα άλλα είναι δευτερεύοντα.